Modern Greek For Classicists Lessons 24 – 32

Modern Greek For Classicists Lessons 24 – 32

Cursewords – flirting – death – taboo topics

DIALOGUE 24

Episode 17 – Hercules and the Hydra Pt. 2

(16% –   A1 level according to software)

(80% –   A2 level according to software)

Hercules kills the Hydra 

-decides that they must move forward. Description of what they will do next.

Imperative (Give me this- Bring me this)

Future Tense -Advanced with aorist stem :

Θα φάμε, θα πάμε, θα κάνουμε.

Ηρακλής : Ευτυχώς φώναξα τον ανηψιό μου, τον Ιόλαο σε αυτόν τον δύσκολο άθλο ! Ιόλαε, ε, Ιόλαε ! Άφησε το άρμα και έλα εδώ τώρα !

Ιόλαος : Ήρθα, θείε Ηρακλή. Εδώ είμαι. Τι θέλεις ; Έδεσα τα άλογα σε ένα δέντρο.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, πού είναι αυτό το τέρας, η Λερναία Ύδρα ;

Ηρακλής : Η Λερναία Ύδρα είναι μέσα στη λίμνη Λέρνα ! Εκεί μέσα, κοντά στην πηγή. Η Λερναία Ύδρα κρύβεται, είναι μέσα στη φωλιά της. Θέλω τη βοήθειά σας. Εσύ, Αλέξανδρε, φέρε ξύλα. Τώρα !

Αλέξανδρος : Εντάξει, εγώ φέρνω ξύλα τώρα !

Ηρακλής : Εσύ, Ιόλαε, με τα ξύλα, άναψε μία φωτιά.

Ιόλαος : Μάλιστα, θείε. Ανάβω μία φωτιά με τα ξύλα τώρα. Και τι θα κάνουμε με τη φωτιά ; Είναι επικίνδυνη !

Ηρακλής : Επειδή η Ύδρα κρύβεται μέσα στη φωλιά, έχω ένα σχέδιο : Θα ανάψουμε φωτιά και θα κάψουμε τα βέλη μου. Εγώ θα ρίξω με το τόξο τα βέλη στη φωλιά του τέρατος. Η Ύδρα δεν θα αντέξει τη φωτιά και θα βγει έξω. Όταν βγει έξω από τη φωλιά, βλέπουμε τι θα κάνουμε. Φέρε μου τα πυρωμένα βέλη τώρα !

Ιόλαος : Ορίστε, θείε : Τα βέλη με τη φωτιά στην άκρη, όπως θέλεις.

Ηρακλής : Ευχαριστώ, μικρέ. Ει- οπ, έι- οπ ! Άντε, μωρή παλιο- Ύδρα, έλα έξω τώρα ! Δεύρο έξω !

Αλέξανδρος : Δεν βλέπω τίποτα. Όλο καπνούς γέμισε το έλος ! Τι σκοτάδι είναι αυτό ! Και το τέρας δεν βγαίνει έξω !

Ηρακλής : Περίμενε λίγο ! Στο χέρι του είναι ; Αφού δεν έχει χέρια ! Έχει εννιά κεφάλια φιδιού και ένα από αυτά είναι αθάνατο, ξέρω. Λοιπόν, έλα μωρή Ύδρα ! Έλα έξω !

Ιόλαος : Να τη ! Τη βλέπω ! Πω πω πω ! Τι μεγάλα κεφάλια είναι αυτά που έχει ! Πω πω σα δράκος είναι !

Ηρακλής : Μη φοβάσαι, Ιόλαε !

Ιόλαος : Δεν φοβάμαι ! Τι κάνουμε τώρα ; Την ξυπνήσαμε και έρχεται προς τα εδώ !

Ηρακλής : Τώρα κόβουμε τα κεφάλια της Ύδρας ! Δώσε μου το ρόπαλο και το δρεπάνι !

Ιόλαος : Σου δίνω το ρόπαλο και το δρεπάνι. Ορίστε, θείε!

Αλέξανδρος : Εγώ τι να κάνω ; Φοβάμαι ! Ηρακλή, αυτή η παλιο-Ύδρα σου τυλίγει το ένα πόδι και βλέπω και έναν κάβουρα μεγάλο ! Ο κάβουρας βγαίνει από τη λίμνη ! Τι κάνουμε ;

Ηρακλής : Με θάρρος και δύναμη παλεύουμε, άντρες !

Ιόλαος – Αλέξανδρος : Εμείς δεν είμαστε άνδρες, Ηρακλή. Είμαστε παιδιά εμείς ! Ωχού ! Τι κάνουμε τώρα ;

Ηρακλής : Θα κόψω το κεφάλι αυτό εδώ ! Χραπ….

(ήχος από δρεπάνι που κόβει)

Μα τον Δία ! Φύτρωσαν δύο κεφάλια άλλα ! Θα τα κόψω και αυτά! Χραπ….

(ήχος από δρεπάνι που κόβει)

Μα τον Δία και την Ήρα μαζί ! Φύτρωσαν τέσσερα κεφάλια άλλα ! Δεν κάνουμε δουλειά έτσι, ένα κεφάλι κόβω, δύο κεφάλια βγαίνουν ! Ιόλαε, βοήθεια !

Ιόλαος : Τι να κάνω θείε ; Δεν ξέρω τι να κάνω ! ! !

Ηρακλής : Εγώ θα κόβω το κεφάλι και εσύ θα καις τη ρίζα στο λαιμό της Ύδρας με τη φωτιά ! Έτσι δεν θα φυτρώνει άλλο κεφάλι ! Κατάλαβες ;

Ιόλαος : Κατάλαβα !

(Θόρυβος από δρεπάνι που κόβει και φωτιά που καίει – πολλές φορές, φωνές ανδρών)

Ηρακλής : Ουστ κι εσύ παλιο-κάβουρα ! Έι – όπ ! 

(Θόρυβος από δρεπάνι που κόβει και φωτιά που καίει – πολλές φορές, φωνές ανδρών)

Ηρακλής : Το τέρας ξεφυσάει ! Πέθανε ! Ένα κεφάλι έμεινε ! Θα το κόψω (ΧΡΑΑΑΠ) και θα το πετάξω μακριά ! Τώρα δεν θα ξανακολλήσει ποτέ το κεφάλι στο σώμα της Ύδρας ! Έι – οπ ! 

Ιόλαε, Αλέξανδρε, τελειώσαμε !

Αλέξανδρος : Ουφ ! Ευτυχώς τελειώσαμε ! Φοβήθηκα πάρα πολύ !

Ιόλαος : Και εγώ πολύ φοβήθηκα ! Πω πω τι τέρας ήταν αυτό !

Ηρακλής : Παιδιά, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσάς ! Πάμε πάλι στον Ευρυσθέα, έχουμε νέα να του πούμε ! Πάμε !

Ιόλαος – Αλέξανδρος : Πάμε, Ηρακλή !

DIALOGUE 26

Episode 19 – Hercules, Alexandros and Dianeira before the Theatre

(52% –   A1 level according to software)

(45% –   A2 level according to software)

While at the Taverna, Alexandros suggests that they go to the Theatre of Dionysus. Dianeira wants to go. She likes Euripides. Hercules disagrees but gives in. They watch a play. Because it is the Great Dionysia, they drink. A lot.

Proposing a night-out:

Πάμε μία βόλτα ;
Θέλεις να δούμε μία παράσταση; Κινηματογράφος – θέατρο – φιλμ. 

Ωραία ιδέα !

Βέβαια !

Δε νομίζω.

Δε μπορώ.

Comparative adverbs:

περισσότερο,

Λιγότερο.’

Subjunctive: θέλω

να δούμε, να πάμε,
να + …

Theatre entertainment vocabulary

(ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ)

Αλέξανδρος : Πω πω φάγαμε πολύ ! 

Ηρακλής : Ναι, αλλά όλα τα φαγητά ήταν πολύ νόστιμα ! Λοιπόν, τι θα κάνουμε τώρα ; Θέλεις να πάμε κάπου, καλή μου Διηάνειρα ;

Διηάνειρα : Ηρακλή μου, δεν ξέρω ! Εσύ τι θέλεις ;

Αλέξανδρος : Έχω μία ιδέα ! Θέλετε να πάμε στον κινηματογράφο ; 

Ηρακλής : Τι είναι ο κινηματογράφος, Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Ο κινηματογράφος είναι σαν το θέατρο, αλλά βλέπεις τους ηθοποιούς σε μία μεγάλη οθόνη !

Ηρακλής : Και είναι εκεί οι ηθοποιοί ; Στην οθόνη μέσα ;

Αλέξανδρος : Όχι, οι ηθοποιοί δεν είναι μέσα στην οθόνη ! Ο κινηματογράφος είναι σαν την τηλεόραση, βλέπεις το φιλμ, όχι τους ανθρώπους.

Διηάνειρα : Αλέξανδρε, δεν καταλαβαίνω τι είναι κινηματογράφος. Γιατί δεν πάμε στο θέατρο ; Να πάμε να δούμε μία παράσταση ! Μία καλή τραγωδία ! Ξέρω ότι αυτές τις ημέρες είναι εορτή στην Αθήνα, τα εν Άστει Διονύσια ! Πάμε εκεί, στο Θέατρο του Διονύσου ; Τι λέτε ;

Ηρακλής : Πολύ καλή ιδέα, γυναίκα μου ! Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα.

Διηάνειρα : Ποιο πρόβλημα ;

Ηρακλής : Ποιο έργο είπες ότι παίζουν αυτές τις ημέρες ;

Διηάνειρα : Δεν είπα ποιο έργο παίζουν ! Αλλά ξέρω ! Παίζουν τον Ηρακλή Μαινόμενο, του Ευριπίδη.

Ηρακλής : Αυτό είναι το πρόβλημα, Διηάνειρά μου ! Θα καταλάβουν όλοι ότι εγώ, ένας ημίθεος, είμαι μέσα στο θέατρο ! Όταν δούνε την λεοντή μου, θα με καταλάβουν όλοι οι Αθηναίοι. Και δεν ξέρω τι θα γίνει ! Θα είναι επικίνδυνο ! Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να πάμε. Δεν μπορώ να πάω στο θέατρο, Διηάνειρα. Δεν μπορώ να πάω έτσι, με αυτά τα ρούχα.

Διηάνειρα : Α, κανένα πρόβλημα ! Υπάρχει λύση !

Αλέξανδρος : Ποια είναι η λύση ;

Διηάνειρα : Ηρακλή, εσύ θα φορέσεις τα ρούχα ενός Αθηναίου εμπόρου. Δεν θα φορέσεις τη λεοντή ! Θα φυλάξουμε την λεοντή και θα την φορέσεις μετά την παράσταση. Έτσι, δεν θα καταλάβει κανένας ότι είσαι ο Ηρακλής ! 

Ηρακλής : Πολύ καλή ιδέα. Έτσι θα δω και εγώ τι έγραψε αυτός ο Ευριπίδης για μένα. Και δεν θα καταλάβει κανείς ότι ένας ημίθεος είναι μέσα στο θέατρο.

Αλέξανδρος : Μπράβο, Διηάνειρα ! Πολύ καλή ιδέα ! Άκουσα ότι και η Αθηνά όταν μιλάει στον Οδυσσέα δεν είναι ντυμένη Αθηνά. Είναι ντυμένη Μέντορας, και δεν καταλαβαίνει κανείς ότι είναι η Αθηνά. Μπράβο σου !

Διηάνειρα : Λοιπόν, εντάξει. Φεύγουμε τώρα από την ταβέρνα ; Πάμε κάπου αλλού να κάνουμε το κόλπο αυτό ;

Ηρακλής : Ναι, πάμε ! Θα αγοράσουμε ρούχα εμπόρου από την Αγορά και θα αλλάξω αυτά που φοράω  ! Ωραία ! 

(ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ)

DIALOGUE 27

Episode 20 – Hercules, Alexandros and Dianeira after the Theatre

(36% –   A1 level according to software)

(54% –   A2 level according to software)

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ ΜΕ ΤΟΥΤΑ ΕΔΩ:

Dianeira wants to go. She likes Euripides. Hercules disagrees but gives in. They watch a play. Because it is the Great Dionysia, they drink. A lot.

Proposing a night-out:

Πάμε μία βόλτα ;
Θέλεις να δούμε μία παράσταση; Κινηματογράφος – θέατρο – φιλμ. 

Ωραία ιδέα !

Βέβαια !

Δε νομίζω.

Δε μπορώ.

Comparative adverbs:

περισσότερο,

Λιγότερο.’

Subjunctive: θέλω

να δούμε, να πάμε,
να + …

Hercules gets sick from the wine at the Theatre of Dionysus, they have to visit Asclepius the Doctor in Epidaurus. They walk while Hercules complains.

Modern medical vocabulary.

Δεν είμαι καλά. Είμαι άρρωστος.

Πονοκέφαλος, Χανγκόβερ. Έχω πυρετό. Συνάχι. Βήχα.

Νοσοκομείο – Εγκοιμητήριο. Φάρμακα – Συνταγή

Συμβουλές

Γιατρός, ιεροφάντης.

Μυστήριο.

Forming hypothetical clauses:

Αν πάρω αυτό, θα είμαι καλύτερα.

Εάν δεν πιω το φάρμακο, δεν θα συνέλθω.

Adjectives in -ης, -ης, -ες:

υγιής, ασθενής.

Participles:

θεραπευόμενος, θρησκευόμενος.

Medical vocabulary:

φάρμακο, ανίατος, ιάσιμος, θεραπεία,

Θεραπευόμενος

(ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ)

Αλέξανδρος : Ηρακλή, σου άρεσε το έργο ;

Ηρακλής : Όχι, δεν μου άρεσε καθόλου αυτό το έργο ! Αυτός που το έγραψε…

Αλέξανδρος : Ο Ευριπίδης ;

Ηρακλής : Ναι, ο Ευριπίδης ! Ο Ευριπίδης δεν έχει ιδέα για το πώς έγιναν τα πράγματα ! Κατ’ αρχάς, δεν σκότωσα εγώ τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου τη Μεγάρα !

Αλέξανδρος : Αλλά τι έγινε ; Ο Ευριπίδης λέει ότι εσύ τρελάθηκες και δεν έβλεπες καλά και τα σκότωσες μέσα στη μανία σου !

Ηρακλής : Εγώ τρελάθηκα ; Τι λέει βρε Διηάνειρα αυτός ; Τρελάθηκα εγώ ; Με ξέρεις, είναι δυνατόν εγώ να τρελάθηκα;

Διηάνειρα : Όχι, άντρα μου. Είναι αδύνατον !

Ηρακλής : Άκου, Αλέξανδρε. Εγώ πρώτα με πόνεσε το κεφάλι μου. Με πόνεσε το κεφάλι μου πάρα πολύ ! Να, όπως τώρα… Πω πω πω, με πονάει το κεφάλι μου ! Πολύ κρασί ήπια ρε !

Διηάνειρα : Ηρακλή, έχεις πονοκέφαλο ; Γιατί ; Πόσο κρασί ήπιες εσύ, Ηρακλή ;

Ηρακλής : Εγώ ήπια πολύ κρασί και λίγο νερό. Ο Αλέξανδρος ήπιε λίγο κρασί και πολύ νερό. Γι’ αυτό τώρα δεν έχει πονοκέφαλο… Ουφ… Αλλά ένα – ένα τα πράγματα ! Τότε, με την πρώτη μου γυναίκα, την Μεγάρα, είχα πονοκέφαλο ! Ε, και τι να κάνω ; Εγώ έπεσα κάτω και κοιμήθηκα, κοιμήθηκα βαριά, κοιμήθηκα έναν ύπνο βαθύ !

Αλέξανδρος : Και μετά ; Τι έγινε μετά τον ύπνο;

Ηρακλής : Μετά τον ύπνο, εγώ ξύπνησα…

Αλέξανδρος : Ωραία, εσύ ξύπνησες, και μετά τι έγινε ;

Ηρακλής : Μετά είδα ότι η Μεγάρα και τα παιδιά μου είχαν ήδη σκοτωθεί ! Κάποιος τα σκότωσε όταν εγώ κοιμόμουν, δεν ξέρω ποιος. Καταλαβαίνεις ; Αυτό έγινε, Αλέξανδρε, όχι οι βλακείες που λέει ο Ευριπίδης στο θέατρο. Αυτά που λέει ο Ευριπίδης στο θέατρο είναι βλακείες και μεγάλα ψέματα. Δεν είναι έτσι η αλήθεια… Πω, δεν είμαι καλά τώρα….

Διηάνειρα : Τι έχεις άντρα μου ;

Ηρακλής : Σου λέω, είμαι χάλια./ είμαι κομμάτια (;) Αν εγώ δεν πιω ένα φάρμακο, δεν θα γίνω καλά ! Πονάει το κεφάλι μου από το κρασί.

Διηάνειρα : Καταλαβαίνω, αν εσύ δεν πιεις ένα φάρμακο, δεν θα γίνεις καλά. Τώρα είσαι δεν είσαι υγιής, είσαι άρρωστος, είσαι ασθενής από το κρασί.

Ηρακλής : Δεν μπορώ, θέλω έναν γιατρό εδώ και τώρα ! Ω Ασκληπιέ, πού είσαι ;

Αλέξανδρος : Ηρακλή, ο Ασκληπιός είναι στην Επίδαυρο. Αν πάμε στην Επίδαυρο, θα γίνεις καλά. Αν δεν πάμε, θα είσαι άρρωστος για πολλές ημέρες. Τι θα κάνουμε ;

Ηρακλής : Εγώ λέω να πάμε στην Επίδαυρο. Αυτοί οι Αθηναίοι πίνουν πολύ κρασί. Αμάν πια ! Εγώ δεν είμαι από την Αθήνα, δεν ξέρω να πίνω τόσο πολύ κρασί μέσα στο θέατρο. Πφφφφ, το κεφάλι μου πάει να σπάσει !

Διηάνειρα : Εγώ , Ηρακλή μου, πιστεύω ότι υπάρχει θεραπεία για τον πονοκέφαλό σου !

Ηρακλής : Υπάρχει θεραπεία για το πρόβλημά μου ; Ποια είναι αυτή η θεραπεία ;

Διηάνειρα : Εγώ δεν ξέρω ! Νομίζω ότι πρέπει να πάμε στο Εγκοιμητήριο στην Επίδαυρο, στο Ιερό του Ασκληπιού.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, πρέπει να σε δει κάποιος γιατρός !

Ηρακλής : Γιατρός ; Δηλαδή ;

Αλέξανδρος : Δηλαδή κάποιος που θα σε κάνει καλά, ένας θεραπευτής ! Πάμε στο Νοσοκομείο;

Ηρακλής : Τι είναι το νοσοκομείο ;

Αλέξανδρος : Το νοσοκομείο είναι ένα μεγάλο κτήριο και μέσα έχει γιατρούς. Εκεί, στο νοσοκομείο, πας άρρωστος και φεύγεις υγιής. Πηγαίνεις με πονοκέφαλο και όταν φεύγεις είσαι καλά, δεν έχεις πονοκέφαλο.

Διηάνειρα : Αχ, Αλέξανδρε ! Λάθος κάνεις. Δεν το λένε νοσοκομείο αυτό ! Ιερό του Ασκληπιού το λένε ! Έχει και λουτρά !

Αλέξανδρος : Τι λουτρά ; Έχει μπάνιο ;

Διηάνειρα : Δεν έχουμε χρόνο για κουβέντες. Ηρακλή, φεύγουμε για την Επίδαυρο; 

Ηρακλής : Εγώ δεν μπορώ να πω πολλά ! Ναι, φεύγουμε για το Ιερό του Ασκληπιού ! Και ας δώσει ο θεός να γίνω καλά ! Πάμε !

DIALOGUE 28

Episode 21 – Hercules, Alexandros and Dianeira At Epidaurus

(44% –   A1 level according to software)

(54% –   A2 level according to software)

At Epidaurus:

Alexandros reminisces of the regular medical advice from a modern doctor, Hercules follows the mysterious directions of the Hierateion of Epidaurus (source: Aelius Aristides).

Ancient medical vocabulary (low focus)

Visiting an archaeological site (high focus).

Imperative:

Πήγαινε, φέρε, πάρε, δώσε, φύγε.

Αλέξανδρος : Εδώ είμαστε ! Αυτή είναι η Επίδαυρος ! Βλέπεις το θέατρο;

Ηρακλής : Όχι άλλο θέατρο ! ! ! Το κεφάλι μου ! Φέρε μου τώρα έναν να με κάνει καλά ! Φέρε μου τώρα έναν να με θεραπεύσει !

Ιερέας – Ιατρός : Καλησπέρα σας ! Μπορώ να σας βοηθήσω ;

Διηάνειρα : Ναι, γεια σας ! Ήρθαμε για τον άντρα μου, τον Ηρακλή ! Είναι ημίθεος, αλλά έχει έναν τρομερό πονοκέφαλο !

Ηρακλής : Γιατρέ, δεν είμαι καλά ! Το κεφάλι μου πάει να σπάσει.

Ιερέας – Ιατρός : Μάλιστα, καταλαβαίνω. Μήπως κύριε κάνατε κάτι περίεργο τις τελευταίες ημέρες ;

Ηρακλής : Εγώ ; Εγώ δεν έκανα κάτι περίεργο. Εμ, κοίταξε, γιατρέ μου. Χθες στην Αθήνα είχανε τα Διονύσια. Μεγάλη γιορτή, πήγαμε στο θέατρο, είδαμε και μία παράσταση. Το έργο ήταν κακό. Αλλά το κρασί ήταν πιο κακό ! Το κρασί ήταν χειρότερο ! Αυτό έκανα : ήπια πολύ κρασί και μετά  έπαθα αυτόν τον πονοκέφαλο.

Ιερέας – Ιατρός : Μάλιστα. Κλασική περίπτωση χάνγκοβερ. Νοσοκόμα, δώσε μου σε παρακαλώ ένα θερμόμετρο. 

Νοσοκόμα : Ορίστε, γιατρέ. Το θερμόμετρό σας.

Ιερέας – Ιατρός : Για να δούμε. Τι θερμοκρασία έχεις κύριε Ηρακλή ; Μήπως έχεις πυρετό ;

Ηρακλής : Δεν έχω πυρετό ! Δεν ζεσταίνομαι. Το κεφάλι μου πονάει !

Αλέξανδρος : Γιατρέ, ο Ηρακλής…

Ιερέας – Ιατρός : Ιερέας του Ασκληπιού, παρακαλώ ! Όχι ιατρός ! Ιατρός είναι μόνον ο θεός Ασκληπιός ! ! !

Αλέξανδρος : Μάλιστα, κύριε Ιερέα, ο Ηρακλής δεν ήπιε νερό. Ήπιε μόνον κρασί. Πιστεύω ότι για αυτό έχει πονοκέφαλο σήμερα.

Ιερέας – Ιατρός : Μπορώ εγώ να πάρω το ιστορικό παρακαλώ ; Εγώ τη δουλειά μου, εσύ τη δουλειά σου, μικρέ ! Κύριε Ηρακλή, πες μου, σε παρακαλώ. Τι έφαγες χθες;

Ηρακλής : Εγώ χθες δεν έφαγα τίποτε. Ήπια μόνον, ήπια πολύ κρασί. Λέει την αλήθεια ο μικρός.

Ιερέας – Ιατρός : Μάλιστα, μάλιστα. Καταλαβαίνω. Έχετε πάθει αφυδάτωση. Θα πιείτε νερό, πολύ πολύ νερό και θα πάτε για ύπνο.

Ηρακλής : Εγώ ; Εγώ θα πάω για ύπνο; Μα εγώ είμαι ημίθεος ! Δεν κοιμάμαι εγώ !

Ιερέας – Ιατρός : Όχι, κύριε Ηρακλή. Αυτό που σου λέω εγώ. Πήγαινε τώρα για ύπνο, στο Εγκοιμητήριο. Στο όνειρο ίσως έρθει ο Ασκληπιός και σου πει τι πρέπει να κάνεις. Ύπνο τώρα !

Ηρακλής : Δεν μπορώ να κάνω και πολλά άλλα. Αφού το λέει ο θεός Ασκληπιός, αυτό θα κάνω. Θα πάω για ύπνο. Εσείς, Διηάνειρα και Αλέξανδρε, πηγαίνετε μία βόλτα και τα λέμε πάλι όταν ξυπνήσω. Καληνύχτα σας.

Διηάνειρα : Καληνύχτα, Ηρακλή μου. Όνειρα γλυκά !

Αλέξανδρος : Καλόν ύπνο, Ηρακλή. Καλή ξεκούραση και καλό σου ξημέρωμα !

DIALOGUE 29

(ΔΙΗΑΝΕΙΡΑ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΦΕΥΓΟΥΝ, Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ)

Episode 22 – Hercules feels better, Alexandros and Dianeira

(41% –   A1 level according to software)

(56% –   A2 level according to software)

Hercules feels better. They take off for the Erymanthian Boar Labor.

Future tense and subjunctive.

Μπορώ να ρωτήσω κάτι ;

Θέλω να φύγω.

Secondary clauses: 

Κατάλαβα ότι έχεις δίκιο.

Ξέχασα ότι είμαστε εδώ ακόμα !

Διηάνειρα : Ηρακλάκοοοο! Ηρακλή ! Καλημέρα ! Ξύπνα, ξύπνα βρε Ηρακλή ! Έχει ξημερώσει !

Ηρακλής : Πωωωω, ξημέρωσε ήδη ; Είναι ήδη πρωί ; Αααααχ !
(Ο Ηρακλής κάνει ήχους ξυπνήματος και τεντώνεται)

Διηάνειρα : Ναι, ξημέρωσε ! 

Αλέξανδρος : Είναι σχεδόν μεσημέρι Ηρακλή ! Ξέρεις πόσες ώρες κοιμάσαι ;

Ηρακλής : Είναι μεσημέρι ; Πω πω πω, μα τον Δία ! Πόσες ώρες κοιμάμαι εγώ ;

Διηάνειρα : Από χθες το απόγευμα ! Λίγο πριν πέσει ο ήλιος, εσύ κοιμήθηκες. Και τώρα ο ήλιος είναι σχεδόν στην μέση του ουρανού, άρα είναι περίπου μεσημέρι !

Ηρακλής : Ωρέ μπράβο μου ! Κοιμήθηκα βαριά…

Διηάνειρα : Πώς είσαι τώρα Ηρακλή μου ; Είσαι καλύτερα από χθες ;

Ηρακλής : Τώρα είμαι καλύτερα από χθες. Ναι. Αισθάνομαι το κεφάλι μου ελαφρύ. Τώρα εγώ δεν πονάω, χθες εγώ πονούσα όλη την ημέρα πάρα πολύ.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, ξέρεις γιατί πονούσες εσύ χθες ; Κατάλαβες γιατί πονούσες στο κεφάλι ;

Ηρακλής : Φυσικά και κατάλαβα, Αλέξανδρε ! Χθες εγώ πονούσα γιατί ήπια πολύ κρασί. Σήμερα δεν πονάω στο κεφάλι, γιατί ήπια πολύ νερό και κοιμήθηκα.

Διηάνειρα : Είδες κανένα καλό όνειρο, Ηρακλή μου ;

Ηρακλής : Ναι, είδα ! Είδα τον Ασκληπιό στο όνειρό μου !

Αλέξανδρος : Σοβαρά ; Εσύ είδες τον Ασκληπιό ; Και τι σου είπε αυτός ;

Ηρακλής : Ο θεός Ασκληπιός μου είπε “Ηρακλή, εσύ πίνε λιγότερο κρασί ! Εσύ πίνε περισσότερο νερό ! Και όταν θα είσαι καλά, πήγαινε και κάνε τον άθλο που σου ζήτησε ο Ευρυσθέας. Πήγαινε και φέρε τον Ερυμάνθιο Κάπρο ! Τον Κάπρο από τον Ερύμανθο !”

Αυτά μου είπε ο Ασκηλπιός και μετά έφυγε.

Αλέξανδρος : Μπράβο σου, Ηρακλή ! Εσύ είσαι πολύ τυχερός που είδες ολόκληρο θεό στον ύπνο σου !

Ηρακλής : Αλέξανδρε ! Σιγά ! Μην ξεχνάς ότι εγώ είμαι ημίθεος ! Δηλαδή, εγώ και ο Ασκληπιός είμαστε συγγενείς, είμαστε από την ίδια οικογένεια !

Αλέξανδρος : Δίκιο έχεις, Ηρακλή. Και τώρα ; Τι θα κάνουμε τώρα ;

Ηρακλής : Εγώ λέω να φύγουμε. Λέω να ξεκινήσουμε για τον Ερυμάνθιο Κάπρο ! Με αυτά και με αυτά, με το Εγκοιμητήριο και την Επίδαυρο έχουμε καθυστερήσει. Έχουμε αργήσει πολύ ! Πρέπει να φύγουμε, πρέπει να πάμε να κάνουμε τον επόμενο άθλο μου ! Εσείς είστε έτοιμοι ;

Διηάνειρα : Εγώ είμαι έτοιμη, Ηρακλή μου !

Αλέξανδρος : Και εγώ έτοιμος είμαι ! Πάμε !

Ηρακλής : Ωραία ! Εμπρός για το βουνό Ερύμανθος φίλοι μου ! Φεύγουμε !

DIALOGUE 30

Episode 23 – Caryatid Before

(94% –   B1 level according to software)

(4% –   B2 level according to software)

Ο Ηρακλής συζητάει με τη Διηάνειρα για τον Ερυμάνθιο Κάπρο και τον Κέρβερο.

Διηάνειρα : Ηρακλή μου εσύ ! Ηρακλάρα μου ! Τι μπράτσα είναι αυτά ! Τι δύναμη ! Πες μου, πώς τα κατάφερες με αυτό το τρικέφαλο σκυλί, τον άγριο Κέρβερο;

Ηρακλής : Τελικά ο αδερφός σου ο Μελέαγρος είχε δίκιο. Είσαι μια κούκλα ! Θα είσαι η γυναίκα μου, εντάξει; Θα παντρευτούμε. Θα κάνουμε παιδιά. Θέλεις να παντρευτούμε;

Διηάνειρα : Θέλω ! Είσαι τόσο δυνατός, τόσο όμορφος ! Αλλά πες μου, πώς τα κατάφερες με τον Κέρβερο;

Αλέξανδρος: Κυρία Διηάνειρα, να σου πω εγώ; Ο Ηρακλής έκανε τα ίδια που έκανε και με τον άγριο Ερυμάνθιο Κάπρο. Τον έδεσε !

Διηάνειρα: Δηλαδή;

Ηρακλή: Ε να, απλά πράγματα. Πήγα κοντά στο σκυλί. Είδα τα μαύρα του κεφάλια. Άκουσα πώς γαύγιζε και ούρλιαζε αγρίως. Με τα χέρια μου άρπαξα το μαύρο σκυλί και έσφιξα δυνατά τους λαιμούς του. Πήρα αλυσίδες και έδεσα όλους τους λαιμούς μαζί. Μετά έφερα το σκυλί μπροστά στον Ευρυσθέα και αυτός φοβήθηκε. 

Αλέξανδρος: Ακριβώς όπως φοβήθηκε και όταν του έφερες τον Ερυμάνθιο Κάπρο. Ο Ευρυσθέας κρύφτηκε αμέσως σε ένα πιθάρι. Αλλά τι να λέμε τώρα; Παλιές ιστορίες είναι αυτές, άθλοι. Τώρα ο Ηρακλής θα παντρευτεί. Τέλος αυτά.

Διηάνειρα : Τέλος ! Δεν μου αρέσει ο άντρας μου να μην κάνει άλλους άθλους. Έχω μία φίλη. Αυτή η φίλη μου είναι πολύ στενοχωρημένη.

Ηρακλής : Στενοχωρημένη; Γιατί είναι στενοχωρημένη; Τι έχει αυτή η φίλη σου;

Διηάνειρα : Την λένε Καρυάτιδα. Είναι πολύ λυγερόκορμη και όμορφη.

Ηρακλής : Από πού είναι αυτή η φίλη σου, Διηάνειρα;

Διηάνειρα : Από τις Καρυές, μια πόλη κοντά στη Σπάρτη.

Ηρακλής : Και ποιο είναι το πρόβλημά της ; Γιατί είναι λυπημένη;

Διηάνειρα : Αχ Ηρακλή μου, πού να σου τα λέω…. Δεν αντέχει τον καιρό εκεί που βρίσκεται. Της λείπει η πατρίδα της, το σπίτι της, η οικογένειά της, οι αδερφές της. Μου έστειλε μέιλ πριν μία εβδομάδα. Θέλεις να σου το διαβάσω;

Ηρακλής : Μέιλ; Τι είναι αυτό;

Διηάνειρα: Γράμμα, ηλεκτρονικό γράμμα είναι. Να σου το διαβάσω;

Ηρακλής: Ναι, διάβασέ το μου, σε παρακαλώ.

Διηάνειρα: Άκου. Λοιπόν
“Αγαπημένη μου φίλη. Σήμερα αισθάνομαι χάλια. Εδώ, στο Βρετανικό Μουσείο ο καιρός είναι άθλιος. Κάθε μέρα βρέχει. Δεν βλέπεις αχτίδα ηλίου. Ο ουρανός είναι συνεχώς μουντός και κοντεύω να τρελαθώ. Έχω πάρα πολλά νεύρα. Όλα μου φταίνε, όλα μου πάνε ανάποδα. Θέλω να βγω έξω, στο Πάρκο, να παίξω με τα άλλα κορίτσια. Γιατί εδώ, μέσα στο Βρετανικό Μουσείο είμαι μόνη μου, ολομόναχη. Δεν έχω παρέα. Μόνο περίεργους τουρίστες έχω, οι οποίοι βγάζουν σέλφι και φωτογραφίες με τα κινητά τους και μετά πάλι φεύγουν. Με ενοχλούν αυτοί οι τουρίστες. Τι να κάνω κι εγώ; Βγαίνω έξω, στο πάρκο, για να παίξω. Μα έχει βροχή. Το έδαφος είναι γεμάτο λάσπη. Ο καιρός είναι χάλια και οι άνθρωποι εδώ είναι χάλια. Μου λείπει το σπίτι μου στις Καρυές. Μου λείπει εκείνο το μπαλκόνι, στο Ερέχθειο, με τις αδερφές μου τις άλλες Καρυάτιδες. Εκεί, στην Ακρόπολη, είχα έναν σκοπό. Κρατούσα στο κεφάλι μου το Ναό του Ερεχθέα, το Ερέχθειο. Εδώ, στο Βρετανικό Μουσείο δεν έχω κανέναν σκοπό. Πάνω από το κεφάλι μου βρίσκεται ένας σκέτος τοίχος, άσχημος και τσιμεντένιος. Ενώ εγώ είμαι φτιαγμένη για να κρατάω όμορφο, λευκό μάρμαρο. Τι κάνω εδώ; Η ζωή μου δεν έχει νόημα. Κανονικά, Διηάνειρά μου, ξέρεις, εγώ είμαι φτιαγμένη για να έχω τα χέρια μου ελεύθερα. Εδώ τα χέρια μου είναι δεμένα. Φοράω τα απλά μου ρούχα, τον πέπλο και τον χιτώνα μου, με την μεσογειακή μου κορμοστασιά, αλλά κανείς δεν με καταλαβαίνει εδώ. Μελαγχολώ πάρα πολύ, λυπάμαι και κλαίω κάθε μέρα, χωρίς λόγο και αιτία. Το λυγερό μου κορμί ματαίως στέκεται εδώ. Ώρες ώρες τσαντίζομαι, εκνευρίζομαι και θέλω να σκίσω τα ρούχα μου τα λευκά, θέλω να λύσω τα χέρια μου και να αρχίσω να χτυπάω όλους τους τουρίστες που έρχονται και με κοιτάνε εδώ στο Βρετανικό Μουσείο. Δεν αντέχω, σου λέω. Είμαι μία ξένη εδώ. Η ξενιτειά με πονάει. Εδώ στο Λονδίνο έχει πάντα συννεφιά, δεν έχει ποτέ ήλιο. Εδώ στο Λονδίνο έχει πάντα κρύο, δεν έχει ποτέ ζέστη. Στο σπίτι μου, στην πατρίδα μου, έχει ωραίο καιρό και ζέστη. Και η θέα ! Τι όμορφη θέα εκεί πάνω στην Ακρόπολη ! Είμαι σίγουρη ότι στην Ακρόπολη δεν έχει τουρίστες ! Θέλω την ησυχία μου. Εκεί, στην Ακρόπολη. Αχ… Βλέπεις μέχρι τη θάλασσα, κάτω, στον Πειραιά, τα καράβια να έρχονται και να φεύγουν. Εδώ τι βλέπω απέναντί μου ; Έναν τοίχο. Ένα ντουβάρι. Με ρώτησε κανείς αν θέλω να είμαι εδώ; Με ρώτησε κανείς αν θέλω να φύγω από την Ελλάδα; Όχι, κανείς δεν με ρώτησε. Με κλέψανε με τη βία. Ο ξεριζωμός μου, από τα χώματά μου, με πονάει. Θέλω να κινηθώ. Θέλω να φύγω. Τα νεύρα μου, Διηάνειρά μου, σου λέω, δεν είμαι καλά. Δεν αντέχω άλλο. Ξεχνάω τη γλώσσα μου. Ξεχνάω τα ελληνικά μου. Είμαι το θύμα μίας παράλογης απαγωγής. Με απήγαγαν, με πήρανε και έφυγα από την Ελλάδα σαν τον δραπέτη, σαν τον φυγά, δίχως να το θέλω. Στενοχωριέμαι, πάω να σκάσω. Πώς θα γίνει να γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου, στην Αθήνα; Ξέρεις κάποιον καλό ήρωα, με δύναμη, να με φέρει πίσω; Θέλω οπωσδήποτε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Θέλω να γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου. Δεν έχει Ξένιο Δία εδώ στο Βρετανικό Μουσείο. Δεν έχει φιλοξενία και αγάπη προς τους ξένους, όπως στην Ελλάδα. Εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα, εκεί θέλω να ζήσω και να πεθάνω. Σε παρακαλώ, γράψε μου το συντομότερο δυνατόν. Κοντεύω να τρελαθώ εδώ.

Φιλάκια,
Κάρυ”

Λοιπόν, τι θα κάνεις Ηρακλή μου; Θα πας να την βοηθήσεις;

Αλέξανδρος: Ναι, κυρία Διηάνειρα ! Την ξέρω αυτή την ιστορία. Η Καρυάτιδα που έκλεψαν και την πήγαν στο Λονδίνο. Τι θέλετε να κάνουμε;

Ηρακλής : Ξέρω εγώ τι θα κάνουμε ! Θα πάρουμε ένα πλοίο, μία τριήρη, και θα πάμε να φέρουμε πίσω την φίλη σου την Καρυάτιδα, την Κάρυ. Αλέξανδρε, είσαι έτοιμος;

Αλέξανδρος: Ηρακλή, εγώ είμαι πάντα έτοιμος. Αλλά ξέρω ότι εσύ έκανες δώδεκα άθλους, όχι δεκατρείς. Και ξέρω ότι μετά τον άθλο με τον Κέρβερο εσύ πήρες σύνταξη.

Ηρακλής : Δηλαδή; Τι σημαίνει πήρα σύνταξη;

Αλέξανδρος : Σημαίνει ότι σταμάτησες να δουλεύεις, σταμάτησες να κάνεις άθλους και παντρεύτηκες τη Διηάνειρα. Και ζήσατε εσείς καλά κι εμείς καλύτερα.

Ηρακλής : Ναι, αλλά εδώ έχουμε καθήκον ! Το καθήκον μας καλεί ! Πρέπει να πάμε να βοηθήσουμε την Καρυάτιδα.

Διηάνειρα : Ναι, Ηρακλή μου, πρέπει να πάτε. Εγώ θα σας περιμένω εδώ. 

Ηρακλής : Πάμε λοιπόν, Αλέξανδρε;

Αλέξανδρος : Πάμε, κύριε Ηρακλή. Αυτός ο άθλος μου φαίνεται λίγο τρελός, αλλά πάμε, τι να κάνουμε ;….Φεύγουν για το λιμάνι.

DIALOGUE 31

 (96% – B1 level according to software)

Episode 24 – Caryatid During

Ηρακλής – Αλέξανδρος – Καρυάτιδα

Έξω από το Μετρό του Λονδίνου

Ηρακλής : Αλέξανδρε, έχει πολύ κρύο εδώ πέρα. Έχει δίκιο η Καρυάτιδα να παραπονιέται για τον καιρό.

Αλέξανδρος : Φυσικά και έχει κρύο, Ηρακλή ! Στην Αγγλία είμαστε ! Εδώ τον μισό χρόνο βρέχει ! Και εσύ φοράς μία λεοντή μονάχα. Τι να σου κάνει ; Κρυώνεις;

Ηρακλής : Ναι, κρυώνω ! Είναι μακριά ακόμη αυτό το… Βρετανικό Μουσείο;

Αλέξανδρος : Όχι, όχι, εδώ κοντά είναι. Θα πάρουμε το μετρό και φτάσαμε.

Ηρακλής : Το μετρό; Δηλαδή;

Αλέξανδρος : Δηλαδή το τρένο. Περίμενε και θα δεις.

(ήχος μετρό Λονδίνου – Έξω από το Βρετανικό Μουσείο) 

Αλέξανδρος : Φτάσαμε. Εδώ είμαστε. Το Βρετανικό Μουσείο !

Ηρακλής: Μα τον Δία, τι βλέπω ! Στο αέτωμα, εκεί ψηλά, ο Δίας ο Πατέρας και οι άλλοι θεοί ! Ναός είναι αυτό;

Αλέξανδρος : Όχι, Ηρακλή. Είναι το Βρετανικό Μουσείο. Απλώς απ’ έξω μοιάζει με ναό. Λοιπόν, πάμε, εκεί, αριστερά, στην αίθουσα με τα ελληνικά ευρήματα.

Ηρακλής : Τι βλέπω; Πολύ κόσμος είναι μαζεμένος εκεί μέσα ! Και ακούω μουσική ! Τι περίεργη μουσική είναι αυτή ; Αλέξανδρε, τι συμβαίνει; 

Αλέξανδρος : Αχ, εκεί, Ηρακλή, είναι η αίθουσα με τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Τα λεγόμενα Ελγίνεια. Σήμερα, από ό,τι φαίνεται, έχει συναυλία κλασικής μουσικής… Τι να πεις… Αλλά εμείς δεν πάμε εκεί, πάμε στην Καρυάτιδα ! Να τη ! Εδώ, δεξιά ! Δίπλα στην πόρτα, την βλέπεις ;

Ηρακλής : … Ναι ! Καρυάτιδα ! Ε, κυρία Καρυάτιδα ! Τι κάνετε;

Καρυάτιδα : Δεν αντέχω άλλο ! Σταματήστε παρακαλώ να βγάζετε φωτογραφίες ! Κουράστηκα. Ναι, εκεί μέσα είναι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Παρακαλώ αφήστε με μόνη μου εδώ στην αίθουσα του Ερεχθείου. Εγώ και οι αναμνήσεις μου… Φύγετε, παρακαλώ, φύγετε. Εμ, τι ακούω, μιλάτε ελληνικά ;

Ηρακλής : Ναι, κυρία Καρυάτιδα ! Είμαι ο Ηρακλής ! Μιλήσατε με τη γυναίκα μου, τη Διηάνειρα. Μου είπε ότι θέλετε βοήθεια !

Καρυάτιδα : Αχ, η Διηάνειρα ! Σου είπε ότι θέλω βοήθεια ; Ναι, αλλά εγώ θέλω έναν δυνατό άντρα, αλλά με μυαλό. Εσύ έχεις μυαλό; Με το μυαλό μπορώ να φύγω από εδώ. Μπορώ να πάω στο σπίτι μου, στο Ερεχθείο ! Εσύ δεν μου φαίνεσαι ούτε πολύ δυνατός, ούτε πολύ μυαλωμένος…

Ηρακλής : Εγώ, κυρία Καρυάτιδα, σκότωσα τη Λερναία Ύδρα ! Και παγίδευσα τον Ερυμάνθιο Κάπρο ! Έχω πολλή δύναμη και στα χέρια και στο νου! Τι μου λες τώρα;

Αλέξανδρος : Ναι, κυρία Καρυάτιδα, είναι δυνατός ο Ηρακλής ! Ήρθε εδώ για να σε σώσει !

Καρυάτιδα : Για να με σώσει;  Δεν πιστεύω ότι μπορεί. Ξέρεις, έρχονται εδώ κάθε μέρα και βγάζουν φωτογραφίες τα μαλλιά μου. Είναι, λένε οι τουρίστες, το χτένισμά μου και πάλι στη μόδα. Και θέλουν να κάνουν τα μαλλιά τους όπως εγώ. Τι να πω, εγώ νομίζω ότι θα είμαι φυλακισμένη εδώ για πάντα. Μίλησα και με τα άλλα εκθέματα εδώ, που είναι πιο παλιά, με τα ανάγλυφα από το Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες.

Ηρακλής : Και τι είπαν τα ανάγλυφα;

Καρυάτιδα : Τι να πουν και τα ανάγλυφα από τις Βάσσες !! Είναι πολύ μπερδεμένα. Κανείς δεν ξέρει με ποια ακριβώς σειρά βρίσκονταν πάνω στο Ναό. Τα έβαλαν εδώ και κάθε λίγα χρόνια τους αλλάζουν θέση, μετά λένε πάλι λάθος κάναμε, τα ξανα-αλλάζουν, και όλο μπερδεμένα είναι.

Ηρακλής : Κρίμα, πολύ κρίμα για τα ανάγλυφα. 

Καρυάτιδα : Ναι, είναι άδικο. Τα ρώτησα προχτές το βράδυ, θέλετε να φύγετε, να πάτε πίσω στην Ελλάδα ; Και εκείνα μου είπαν όχι, είμαστε τόσο μπερδεμένα που δεν θέλουμε να πάμε πίσω στην Ελλάδα. Εγώ, Ηρακλή, ξέρεις, κάθε βράδυ που κλείνει το Μουσείο σχεδιάζω την απόδρασή μου.

Ηρακλής : Δηλαδή; Τι σχεδιάζετε κυρία Καρυάτιδα;

Καρυάτιδα : Κάθε βράδυ, έρχεται ο φύλακας και κλειδώνει την πόρτα. Και εγώ κάθομαι και σχεδιάζω πώς θα φύγω από εδώ. Τα έχω σκεφτεί όλα στην εντέλεια : Θα φύγω βράδυ, θα σπάσω την πόρτα που κλειδώνει ο φύλακας και θα φτάσω μέχρι την κεντρική είσοδο. Από την κεντρική είσοδο μπροστά υπάρχει ένας κήπος. Το δύσκολο κομμάτι είναι να περάσω τον κήπο και να μη με καταλάβουν. Αφού θα φτάσω στην εξωτερική είσοδο και από εκεί στο δρόμο, μετά θα είναι εύκολο. Κανείς δεν θα με καταλάβει βράδυ στους δρόμους του Λονδίνου. Θα με βοηθήσετε ;

Ηρακλής : Εγώ ! Εγώ ! Γι’ αυτό είμαι εδώ ! Για να σε βοηθήσω να αποδράσεις ! 

Καρυάτιδα : Μπορείς ; Απόψε το βράδυ ; Έχω πολλές ιδέες για το πώς θα φύγουμε, θα με ντύσετε με ρούχα μοντέρνα και θα πάρουμε το αεροπλάνο. Κανείς δεν θα μας καταλάβει ! Και θα γυρίσω επιτέλους στις αδερφές μου, στην πατρίδα μου, στο σπίτι μου !

Ηρακλής : Όλα θα γίνουν. Εμείς πες μας τι θέλεις να κάνουμε !

Αλέξανδρος : Ναι, κυρία Καρυάτιδα ! Τι θέλεις να κάνουμε εμείς για την απόδρασή σου ;

Καρυάτιδα : Κατ’ αρχάς μη τραβήξετε υποψίες. Όλα θα είναι μυστικά. Θέλω να δείτε και τα άλλα εκθέματα του Μουσείου και μετά να φύγετε. Το βράδυ, στις δέκα η ώρα, θέλω να έρθετε εδώ. Έχει έναν φύλακα μπροστά στην κεντρική είσοδο. Αυτό τον φύλακα πρέπει να τον αποκοιμήσετε. Δεν ξέρω πώς, εσείς θα σκεφτείτε τρόπο.

Ηρακλής : Ξέρω εγώ ! Θα του ρίξω μία με το ρόπαλο στο κεφάλι και θα λιποθυμήσει αμέσως ! Αυτό θα κάνω ! Εύκολο !

Καρυάτιδα : Ωραία, ωραία. Αφού λοιπόν νικήσετε τον φύλακα, μετά θα μπείτε μέσα στο Μουσείο. Έχει και άλλο φύλακα, θα κάνετε πάλι το ίδιο. Εγώ, τριάντα λεπτά μετά, στις δέκα και μισή το βράδυ, θα σπάσω την πόρτα και θα περιμένω να έρθετε να με πάρετε. Εντάξει;

Ηρακλής : Εντάξει ! Έτοιμο το σχέδιο ! Φεύγουμε, Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Φεύγουμε. Αλλά, δεν ξέρω, αυτό το σχέδιο το φοβάμαι….

Καρυάτιδα : Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Λοιπόν, άντε, στο καλό, στην ευχή του Δία να πάτε και τα λέμε το βράδυ. Γεια σας !

Ηρακλής : Γεια σου κυρία Καρυάτιδα !

Αλέξανδρος : Γεια σου !

DIALOGUE 32

Episode 25 – Caryatid After

 (10% – Α2 level according to software)

 (94% – B1 level according to software)

Στη Φυλακή – Ηρακλής, Αλέξανδρος, Καρυάτιδα

Ακούγεται μία σειρήνα αστυνομίας

Ηρακλής : Όλα πήγαν στραβά ! Δεν καταλαβαίνω τι ήταν αυτό που με χτύπησε, σαν κεραυνός ήταν, μα τον Δία. Αχ της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.

Καρυάτιδα: Τι είναι ο λεβέντης;

Ηρακλής: Λεβέντης είναι ο δυνατός άντρας, το παλλικάρι, εγώ!

Καρυάτιδα: Εσύ, Ηρακλή, είσαι και λεβέντης, είσαι και μαλάκας !

Ηρακλής: Δηλαδή; Μαλάκας τι σημαίνει;

Καρυάτιδα: Ηρακλή μου, μαλάκας σημαίνει ότι είσαι μαλθακός, αδύναμος. Σημαίνει ότι δεν έχεις δύναμη στο μυαλό. Αλλά έχεις δύναμη στα χέρια.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, είμαστε στην Αγγλία. Εδώ έχουν όπλα οι φύλακες. Φυσικά και σε χτύπησε, με ηλεκτρισμό, και σε νίκησε αμέσως. Ήταν λάθος το σχέδιό μας.

Καρυάτιδα : Λάθος είναι που είμαστε εδώ, στην φυλακή ! Είναι λάθος και άδικο ! Δικό σου λάθος. Αλλά και εσύ βρε Ηρακλή, δεν έχεις μυαλό καθόλου!

Ηρακλής: Τι έκανα; Και δύναμη έχω, και μυαλό!

Καρυάτιδα: Ναι, Ηρακλή, αλλά όταν κάνεις κάτι δύσκολο και επικίνδυνο, δεν φωνάζεις! Εσύ φώναξες! Φώναξες σα να είμαστε σε γήπεδο! Στο γήπεδο σωστά φωνάζουμε. Στο Μουσείο όμως δεν φωνάζουμε Ηρακλή! Ο ενθουσιασμός κάνει καλό, αλλά ο πολύς ενθουσιασμός οδηγεί σε λάθη…

Αλέξανδρος: Έχει δίκιο, Ηρακλή. Μηδέν άγαν δεν λένε; Τίποτε υπερβολικό, όλα με μέτρο! Εσύ ενθουσιάστηκες πολύ και φώναξες.

Ηρακλής: Δεν φώναξα! Απλώς είπα Πάμε! Αχ, Διηάνειρα! Εσύ και οι φίλες σου και οι ιδέες σου για ελευθερία! Αχ τι πάθαμε…

Αλέξανδρος: Ε, Ηρακλή, για να λέμε την αλήθεια δεν είπες απλώς Πάμε. Φώναξες. Όχι απλώς φώναξες! Βροντοφώναξες! Και τώρα μας λες ότι φταίει η Διηάνειρα και οι ιδέες της για ελευθερία! Εσύ φταις που φώναξες…

Καρυάτιδα: Ηρακλή,πρόσεχε τι λες! Η Ελευθερία είναι μεγάλο πράγμα! Θέλει αρετή και τόλμη. Εσύ έχεις και τα δύο, αλλά δεν είχες το μυαλό σου στη θέση του. Έτσι χάσαμε και την Ελευθερία μας. Γι’ αυτό τώρα είμαστε στη φυλακή. Και έχουν δίκιο για τις κατηγορίες.

Ηρακλής: Όχι δεν έχουν! Με κατηγορούν ότι είμαι κλέφτης. Ότι θέλω να κλέψω την Καρυάτιδα! Αυτό είναι ψέματα. Η αλήθεια είναι ότι εκείνοι έκλεψαν εσένα Καρυάτιδα. Όχι εγώ. Οι κλέφτες είναι το Μουσείο.

Καρυάτιδα: Το Μουσείο είναι το σπίτι των μουσών. Και οι νόμοι είναι νόμοι, όπως λέει ο Σωκράτης. Χτες πιστεύαμε στους νόμους. Σήμερα πιστεύουμε στους νόμους. Άρα και αύριο θα πιστεύουμε στους νόμους. Πρώτα είναι ο νόμος και μετά εμείς. Dura lex, sed lex. Ο νόμος λέει ότι όταν είσαι στο Μουσείο νύχτα και σε βλέπουν, είναι παράνομο. Γι’ αυτό σου είπα, να έρθεις μέσα προσεκτικά,  να μη σε καταλάβουν.

Αλέξανδρος: Κυρία Καρυάτιδα, έχω μερικά λεφτά. Μήπως έτσι βγούμε έξω από τη φυλακή; Είναι τόσο άσχημα εδώ μέσα.

Καρυάτιδα: Γιατί είναι τόσο άσχημα; Φαγητό έχουμε. Νερό έχουμε. Ζέστη έχει. Αφού κάναμε κάτι παράνομο, θα τιμωρηθούμε. Και εδώ η τιμωρία έχει τόσα καλά πράγματα. Όλα καλά δεν είναι;

Ηρακλής: Όχι, δεν είναι καλά! Αλέξανδρε, τι λένε τα βιβλία σου για όλα αυτά;

Καρυάτιδα: Ναι, τι λένε τα βιβλία σου Αλέξανδρε; Αφού ο Ηρακλής δεν είχε μυαλό και έκανε βλακείες, αφού δεν ακολούθησε τους νόμους, ούτε βρήκε νόμιμο τρόπο να γυρίσω εγώ στην Ελλάδα, τι μπορούμε να κάνουμε τώρα; Τι λένε τα βιβλία σου; Μυθολογίες;

Αλέξανδρος: Τα βιβλία μου; Τι λένε; Εμ, μισό λεπτό. Βασικά… Εγώ ένα βιβλίο διάβαζα και μετά κοιμήθηκα! Άρα τι λένε τα βιβλία μου για όλα αυτά;Καρυάτιδα: Τι λένε βρε Αλέξανδρε; Λένε ότι ακόμα κοιμάσαι. Λένε ότι όλα αυτά είναι ένα όνειρο. Λένε ότι εσύ ορίζεις τη ζωή σου, όπως ο Ηρακλής όρισε τη δική του ζωή. Άντε λοιπόν, εμπρός! Ξύπνα! Έχεις δουλειά για το σχολείο! Καλημέρα!!!