Κλαφ’ τα Χαράλαμπε: Ο Πίνακας και ο Καθρέφτης
Category : book reviews
Στο πρώτο του μυθιστόρημα ο Χαράλαμπος Μαγουλάς αφηγείται έναν πένθιμο έρωτα. Ακολουθώντας κατά πόδας ένα ποίημα του Καρυωτάκη, στο ΠΡΙΝ του έρωτα συνέρχεται από τον προηγούμενο. Εδώ, το ύφος του Φιλολόγου – Αφηγητή είναι καθαρό, ο λόγος δομημένος. Έχει μόλις επιστρέψει στον Πειραιά και γυρίζει σπίτι του. Το ταξίδι με τον ηλεκτρικό γνώριμο, μια Αθήνα που πάλλεται από την ερωτική καταστροφή. Ή την οικονομική; Αλλά ο Φιλόλογος ακόμα ξέρει τι λέει. Τέρπεται από τους δρόμους, συνομιλεί δημιουργικά με τα ονόματά τους, με την ιστορία και την μνήμη της πόλης του. Σουλατσάρει στα Εξάρχεια, έχει μόλις χάσει τη δουλειά του. Άνεργος αλλά προσπαθεί να μην είναι άεργος. Έχει μόλις απολυθεί από ένα ιδιωτικό λύκειο στο Μαρούσι, χάνει και Εκείνη. Πώς να συνέλθει από την απώλεια των δύο; Το εργασιακό δείχνει να μη μπορεί να λυθεί.
Έτσι ευρίσκει ή εφευρίσκει μιαν άλλη Εκείνη. Την Κοκκινομάλλα. Να είναι τάχα αληθινή ή πλάσμα της φαντασίας;