Monthly Archives: November 2019

Modern Greek For Classicists Extra Lessons 33 – 36

EXTRA DIALOGUES FOR A2 –
NO ANIMATION

DIALOGUE 6

Hercules And Acheloos the river – The Wedding with Dianeira 

– πώς παντρεύτηκε την Διηάνειρα

Hercules_Acheloos_Extra_For_Reader 

(70% – Α2 level according to software)

Diod. 4.35.3

Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις βουλόμενος χαρίσασθαι τὸν Ἀχελῷον ποταμὸν ἀπέστρεψε, καὶ ῥύσιν ἄλλην κατασκευάσας ἀπέλαβε χώραν πολλὴνκαὶ πάμφορον, ἀρδευομένην ὑπὸ τοῦ προειρημένου ῥείθρου.

διὸ καὶ τῶν ποιητῶν τινας μυθοποιῆσαι τὸ πραχθέν: παρεισήγαγον γὰρτὸν Ἡρακλέα πρὸς τὸν Ἀχελῷον συνάψαι μάχην, ὡμοιωμένου τοῦ ποταμοῦταύρῳ, κατὰ δὲ τὴν συμπλοκὴν θάτερον τῶν κεράτων κλάσαντα δωρήσασθαιτοῖς Αἰτωλοῖς, ὃ προσαγορεῦσαι κέρας Ἀμαλθείας. ἐν ᾧ πλάττουσι πλῆθοςὑπάρχειν πάσης ὀπωρινῆς ὥρας, βοτρύων τε καὶ μήλων καὶ τῶν ἄλλων τῶν[p. 453] τοιούτων, αἰνιττομένων τῶν ποιητῶν κέρας μὲν τοῦ Ἀχελῴου τὸ διὰτῆς διώρυχος φερόμενον ῥεῖθρον, τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς ῥόας καὶ τοὺς βότρυςδηλοῦν τὴν καρποφόρον χώραν τὴν ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀρδευομένην καὶ τὸπλῆθος τῶν καρποφορούντων φυτῶν: Ἀμαλθείας δ᾽ εἶναι κέρας οἱονεί τινοςἀμαλακιστίας, δἰ ἧς τὴν εὐτονίαν τοῦ κατασκευάσαντος δηλοῦσθαι.

Ἡρακλῆς δὲ τοῖς Καλυδωνίοις συστρατεύσας ἐπὶ Θεσπρωτοὺς πόλιν τεἘφύραν κατὰ κράτος εἷλε καὶ Φυλέα τὸν βασιλέα τῶν Θεσπρωτῶν ἀπέκτεινε.λαβὼν δὲ αἰχμάλωτον τὴν θυγατέρα τοῦ Φυλέως ἐπεμίγη ταύτῃ καὶ ἐτέκνωσεΤληπόλεμον.

μετὰ δὲ τὸν Δηιανείρας γάμον τρισὶν ὕστερον ἔτεσι δειπνῶν παρ᾽ Οἰνεῖ, διακονοῦντος Εὐρυνόμου τοῦ Ἀρχιτέλους υἱοῦ, παιδὸς τὴν ἡλικίαν, ἁμαρτάνοντος δ᾽ ἐν τῷ διακονεῖν, πατάξας κονδύλῳ, καὶ βαρυτέρας τῆςπληγῆς γενομένης, ἀπέκτεινεν ἀκουσίως τὸν παῖδα.

περιαλγὴς δὲ γενόμενος ἐπὶ τῷ πάθει πάλιν ἐκ τῆς Καλυδῶνος ἑκουσίωςἔφυγε μετὰ τῆς γυναικὸς Δηιανείρας καὶ Ὕλλου τοῦ ἐκ ταύτης, παιδὸς ὄντοςτὴν ἡλικίαν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενος ἦλθε πρὸς τὸν Εὐηνὸν ποταμὸν, κατέλαβεΝέσσον τὸν Κένταυρον μισθοῦ διαβιβάζοντα τὸν ποταμόν.

οὗτος δὲ πρώτην διαβιβάσας τὴν Δηιάνειραν, καὶ διὰ τὸ κάλλος ἐρασθείς, ἐπεχείρησε βιάσασθαι ταύτην. ἐπιβοωμένης δ᾽ αὐτῆς τὸν ἄνδρα, ὁ μὲνἩρακλῆς ἐτόξευσε τὸν Κένταυρον, ὁ δὲ Νέσσος μεταξὺ μισγόμενος, καὶ [p. 454] διὰ τὴν ὀξύτητα τῆς πληγῆς εὐθὺς ἀποθνήσκων, ἔφησε τῇ Δηιανείρᾳδώσειν φίλτρον, ὅπως μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων γυναικῶν Ἡρακλῆς θελήσῃπλησιάσαι.

παρεκελεύσατο οὖν λαβοῦσαν τὸν ἐξ αὑτοῦ πεσόντα γόνον, καὶ τούτῳπροσμίξασαν ἔλαιον καὶ τὸ ἀπὸ τῆς ἀκίδος ἀποστάζον αἷμα, χρῖσαι τὸνχιτῶνα τοῦ Ἡρακλέους. οὗτος μὲν οὖν ταύτην τὴν ὑποθήκην δοὺς τῇΔηιανείρᾳ παραχρῆμα ἐξέπνευσεν. ἡ δὲ κατὰ τὴν γενομένην ὑπὸ τοῦ Νέσσουπαραγγελίαν εἰς ἄγγος ἀναλαβοῦσα τὸν γόνον, καὶ τὴν ἀκίδα βάψασα, λάθρᾳτοῦ Ἡρακλέους ἐφύλαττεν. ὁ δὲ διαβὰς τὸν ποταμὸν κατήντησε πρὸς Κήυκατὸν τῆς Τραχῖνος βασιλέα, καὶ μετὰ τούτου κατῴκησεν, ἔχων τοὺς ἀεὶσυστρατεύοντας τῶν Ἀρκάδων.

Οινέας : Γεια σου μεγάλε ήρωα, Γεια σου Ηρακλή μας ! Ο λαός μου, οι Καλυδώνιοι, έχουμε πρόβλημα.

Ηρακλής : Τι πρόβλημα έχετε βασιλιά της Καλυδώνας, γέροντα Οινέα;

Οινέας: Ένα τέρας ! Ένα τέρας πολεμάει την πόλη μας ! Δεν ξέρουμε καλά καλά τι είναι. Αλλά ξέρουμε πώς το λένε !

Αλέξανδρος : Πώς το λένε αυτό το τέρας λοιπόν ;

Οινέας: Το λένε Αχελώο. 

Ηρακλής : Και τι κάνει αυτό το τέρας; Γιατί πολεμάει την πόλη σας, Βασιλιά μου;

Οινέας : Τι να σου λέω, Ηρακλή. Αυτό το τέρας θέλει γυναίκα. Και θέλει για γυναίκα του την Διηάνειρα ! Την όμορφη κόρη μου. Αλλά τώρα δεν έχουμε δύναμη. Τα ξέρεις και εσύ. Ο γιος μου, ο Μελέαγρος, είναι νεκρός. Στον Κάτω Κόσμο, στον Άδη. Έτσι, το τέρας ο Αχελώος, κάνει ό,τι θέλει.

Αλέξανδρος : Α, το ξέρω αυτό το πρόβλημα. Δεν είναι τέρας. Ένα ποτάμι είναι, βρε Ηρακλή. Και ο Βασιλιάς θέλει βοήθεια. Θέλει να χτίσεις φράγμα στο ποτάμι. 

Ηρακλής : Καλά Αλέξανδρε, εσύ λες τρελά πράγματα. Τι ποτάμι ; Μη μιλάς συνέχεια, άκου και λίγο. Καταλαβαίνω Βασιλιά. Τα άκουσα από τον Μελέαγρο τον ίδιο. Αλλά δεν ξέρω, τι κάνει αυτό το τέρας ;

Οινέας : Ηρακλή μου, προχθες ο άγριος Αχελώος ήρθε στο παλάτι μου με τη μορφή ταύρου. Τον βλέπω και μουγκρίζει. Φωνάζει “Μου μου μου” ! Και πάει κοντά/ πλησιάζει στην κόρη μου, την Διηάνειρα. Η Διηάνειρα φοβήθηκε, έτρεξε στο δωμάτιό της και κλείδωσε την πόρτα. Ο Αχελώος έμεινε εκεί, άγριος ταύρος, έκανε καταστροφές/ ζημιές, έσπασε πράγματα μέσα στο παλάτι και μετά έφυγε.

Ηρακλής : Αυτό κάνει η Διηάνειρα κάθε φορά που φοβάται ; Τρέχει στο δωμάτιό της και κλειδώνει την πόρτα ; 

Οινέας : Ναι αυτό κάνει. Τι άλλο να κάνει ; Ο Αχελώος επιμένει ! Δεν κάνει πίσω. Χθες το πρωί ήρθε ξανά στο παλάτι μου. Χθες είχε την μορφή ενός φιδιού. Έβγαλε τη γλώσσα του και τύλιξε την Διηάνειρα με την ουρά του. Παραλίγο και τη δάγκωσε με το δηλητήριο, αλλά ευτυχώς η Διηάνειρα κατάφερε πάλι και έφυγε γρήγορα στο δωμάτιό της.

Ηρακλής : Είναι λάθος αυτό. Όλο φεύγει και φοβάται η Διηάνειρα. Εγώ είμαι εδώ. Δεν είναι καλό να φοβάται.

Οινέας : Πώς να μη φοβάται Ηρακλή μου ; Σήμερα το πρωί ο Αχελώος ήρθε τρίτη φορά. Αυτή τη φορά είχε τη μορφή ενός άνδρα, αλλά το κεφάλι ενός ταύρου και έλεγε μουγκανιστά Θέλω τη Διηάνειρα τώρα ! Μουυυυυυ !

Ηρακλής : Μη φοβάσαι, Βασιλιά μου. Θα τον κανονίσω εγώ τον Αχελώο.  Ε, Αχελώε ! Αχελώε ; Αχελώε ; Πού είσαι ; Εδώ έχω τη Διηάνειρα, για έλα ! Δική σου είναι !

Αχελώος : Θέλω Γυναίκα. Θέλω σύντροφο για όλη μου τη ζωή. Εσένα, Διηάνειρα. Τώρα. Είσαι δική μου ! Μου ! Μου ! Μου !

Διηάνειρα : Μα εγώ δεν σε θέλω, Αχελώε ! Φύγε ! 

Ηρακλής : Αχελώε, η Διηάνειρα είναι δική σου. Αλλά πρώτα, θα νικήσεις εμένα ! Περιμένω! Έλα!

Διηάνειρα : Ηρακλή; Τι κάνεις ; Είσαι τρελός ; Φοβάμαι !

Ηρακλής : Έλα Αχελώε, εμπρός ! Περιμένω ! Είσαι δυνατός ; Δεν είσαι δυνατός ! Για έλα εδώ !

(ΜΑΧΗ ΗΡΑΚΛΗ – ΑΧΕΛΩΟΥ)

Οινέας : Σε ευχαριστώ εκ μέρους της πόλης μου, Ηρακλή. Εσύ νίκησες τον Αχελώο. Εσύ τον μεταμόρφωσες σε ποτάμι.

Ηρακλής : Πράγματι, Βασιλιά μου, έτσι είναι. Και αυτά εδώ είναι από το κεφάλι ταύρου. Τώρα αυτό εδώ το κέρατο θα δίνει στην πόλη σας όλα τα καλά. Το λένε το Κέρας της Αμαλθείας. Αλλά Αμαλθεία σημαίνει δουλειά. Θα δουλεύετε και θα έχετε όλα τα καλά, Βασιλιά μου. Ο Αχελώος τώρα είναι ποταμός και σας βοηθάει με το νερό του.

Οινέας : Σε ευχαριστούμε όλοι οι Καλυδώνιοι, Ηρακλή μεγάλε. Η κόρη μου είναι δική σου. Διηάνειρα, άντρας σου τώρα είναι ο Ηρακλής. Εσύ και ο Ηρακλής είστε παντρεμένοι.

Διηάνειρα : Μέχρι τώρα ήμουν ελεύθερη, πατέρα. Αλλά τώρα είμαι παντρεμένη με τον Ηρακλή ;

Οινέας : Ναι. Και ο Ηρακλής είναι παντρεμένος με εσένα. Αυτός ο γάμος θα φέρει πολλά πολλά παιδιά. Δυνατά παιδιά, σαν τον Ηρακλή, και έξυπνα παιδιά, σαν εσένα, Διηάνειρα.

Διηάνειρα : Πατέρα, με ρώτησες ; Εγώ θέλω τον Ηρακλή για άντρα μου ;

Οινέας : Έχεις δίκιο Διηάνειρα. Δεν σε ρώτησα. Τον θέλεις για άντρα σου ;

Διηάνειρα : Δεν ξέρω τι θέλω πατέρα. Όμορφος είναι. Δυνατός είναι. Αλλά εγώ είμαι μικρή. Θέλω το χρόνο μου.

Οινέας : Δεν έχουμε χρόνο, Διηάνειρα. Ηρακλή, εσύ την θέλεις για γυναίκα σου ;

Ηρακλής : Εγώ την θέλω για γυναίκα μου. Αλλά θέλω να με θέλει και αυτή για άντρα της.

Αλέξανδρος : Δύσκολα πράγματα αυτά, Ηρακλή.

Οινέας : Τέλος. Εγώ είμαι ο Βασιλιάς, εγώ αποφασίζω. Τώρα πλέον είσαι αντρόγυνο. Θα μάθετε να θέλετε ο ένας τον άλλο σιγά σιγά. Θα κάνετε πολλά παιδιά. Θα κάνετε μία όμορφη οικογένεια. Χαίρε, Ηρακλή, και καλό σου ταξίδι !

Ηρακλής : Πάμε, Διηάνειρα. Φεύγουμε.

Διηάνειρα : Πού πάμε, Ηρακλή ; Δεν ξέρω τι θέλω ακόμα.

Αλέξανδρος : Μήπως να πάμε στον ποταμό εδώ δίπλα, στον Εύηνο ; Ξέρω ότι κάνουν καλό ράφτινγκ εκεί.

Ηρακλής : Πάμε στον ποταμό. Αλλά δεν ξέρω τι είναι ράφτινγκ. Θα κάνουμε το πρώτο μας λουτρό, Διηάνειρα, το πρώτο μας μπάνιο ως σύζυγοι. Φεύγουμε.

DIALOGUE 11

Hercules and Love/ Romance (more voice to female character)

Hercules_Love_Extra_For_Reader

 (80% – Α2 level according to software)

Ovidius, Fasti, 2.303-358

sed cur praecipue fugiat velamina Faunus, 

traditur antiqui fabula plena ioci. 

305forte comes dominae iuvenis Tirynthius ibat: 

vidit ab excelso Faunus utrumque iugo. 

vidit et incaluit, ‘montana ’ que ‘numina,’ dixit 

‘nil mihi vobiscum est: hic meus ardor erit.’ [p. 80] 

ibat odoratis humeros perfusa capillis 

310Maeonis aurato conspicienda sinu: 

aurea pellebant tepidos umbracula soles, 

quae tamen Herculeae sustinuere manus, 

iam Bacchi nemus et Tmoli vineta tenebat, 

Hesperos et fusco roscidus ibat equo. 

315antra subit tofis laqueata et pumice vivo; 

garrulus in primo limine rivus erat. 

dumque parant epulas potandaque vina ministri, 

cultibus Alciden instruit illa suis. 

dat tenuis tunicas Gaetulo murice tinctas, 

320dat teretem zonam, qua modo cincta fuit. 

ventre minor zona est; tunicarum vincla relaxat, 

ut posset magnas exeruisse manus, 

fregerat armillas non illa ad brachia factas, 

scindebant magni vincula parva pedes. 

325ipsa capit clavamque gravem spoliumque leonis 

conditaque in pharetra tela minora sua. 

sic epulis functi sic dant sua corpora somno, 

et positis iuxta secubuere toris; 

causa, repertori vitis quia sacra parabant, 

330quae facerent pure, cum foret orta dies. 

noctis erat medium, quid non amor improbus audet? 

roscida per tenebras Faunus ad antra venit, 

utque videt comites somno vinoque solutos, 

spem capit in dominis esse soporis idem. 

335intrat, et huc illuc temerarius errat adulter 

et praefert cautas subsequiturque manus, 

venerat ad strati captata cubilia lecti [p. 82] 

et felix prima sorte futurus erat. 

ut tetigit fulvi saetis hirsuta leonis 

340vellera, pertimuit sustinuitque manum 

attonitusque metu rediit, ut saepe viator 

turbatus viso rettulit angue pedem, 

inde tori, qui iunctus erat, velamina tangit 

mollia, mendaci decipiturque nota. 

345ascendit spondaque sibi propiore recumbit, 

et tumidum cornu durius inguen erat. 

interea tunicas ora subducit ab ima: 

horrebant densis aspera crura pilis, 

cetera temptantem subito Tirynthius heros 

350reppulit: e summo decidit ille toro. 

fit sonus, inclamat comites et lumina poscit 

Maeonis: inlatis ignibus acta patent. 

ille gemit lecto graviter deiectus ab alto, 

membraque de dura vix sua tollit humo. 

355ridet et Alcides et qui videre iacentem, 

ridet amatorem Lyda puella suum.

But why Faunus, especially, shunned clothing,

Is handed down in an old tale full of laughter.

By chance Tirynthian Hercules was walking with Omphale,

His mistress, and Faunus saw them from a high ridge.

He saw and burned. ‘Mountain spirits,’ he said,

‘No more of your company: she will be my passion.’

As the Maeonian girl went by her fragrant hair streamed

Over her shoulders, her breast was bright with gold:

A gilded parasol protected her from warm sunlight,

One Herculean hands, indeed, held over her.

Now she came to Bacchus’ grove, and Tmolus’ vineyard,

While dew-wet Hesperus rode his dusky steed.

She entered a cave roofed with tufa and natural rock,

And there was a babbling stream at its entrance.

While her attendants were preparing food and wine,

She clothed Hercules in her own garments.

She gave him thin vests dyed in Gaetulian purple,

Gave him the elegant zone that had bound her waist.

The zone was too small for his belly, and he unfastened

The clasps of the vests to thrust out his great hands.

He fractured her bracelets, not made for such arms,

And his giant feet split the little shoes.

She took up his heavy club, and the lion’s pelt,

And those lesser weapons lodged in their quiver.

So dressed, they feasted, and gave themselves to sleep,

Resting on separate couches set next to one another,

Because they were preparing to celebrate the rites

Of the discoverer of the vine, with purity, at dawn.

It was midnight. What will unruly love not dare?

Faunus came through the dark to the dewy cave,

And seeing the servants lost in drunken slumber,

Had hopes of their master also being fast asleep.

Entering, as a reckless lover, he roamed around,

Following his cautious outstretched hands.

He reached the couches spread as beds, by touch,

And this first omen of the future was bright.

When he felt the bristling tawny lion-skin,

However, he drew back his hand in terror,

And recoiled, frozen with fear, as a traveller, troubled,

Will draw back his foot on seeing a snake.

Then he touched the soft coverings of the next couch,

And its deceptive feel misled him.

He climbed in, and reclined on the bed’s near side,

And his swollen cock was harder than horn.

But pulling up the lower hem of the tunic,

The legs there were bristling with thick coarse hair.

The Tirynthian hero fiercely repelled another attempt,

And down fell Faunus from the heights of the couch.

At the noise, Omphale called for her servants, and light:

Torches appeared, and events became clear.

Faunus groaned from his heavy fall from the high couch,

And could barely lift his limbs from the hard ground.

Hercules laughed, as did all who saw him lying there,

And the Lydian girl laughed too, at her lover.

Φαύνος – Αλέξανδρος – Ομφάλη – Ηρακλής

Αλέξανδρος: Πού θα πάμε σήμερα Ηρακλή;

Ηρακλής : Άκουσα ότι μία πολύ όμορφη γυναίκα μένει εδώ, στην σπηλιά. Την λένε Ομφάλη. Θέλω να τη γνωρίσω.

Αλέξανδρος: Και ποιος σου είπε να έρθεις εδώ Ηρακλή;

Ηρακλής: Ο θεός Ερμής είπε ότι πρέπει να έρθω. Αυτός έκανε το προξενιό, τη γνωριμία.

Αλέξανδρος : Δηλαδή ο Ερμής βοηθά; Μετά την κάνεις φίλη στο φέησμπουκ ; Ταιριάζετε; Είστε ζευγάρι;

Ηρακλής : Δεν ξέρω τι είναι το φέησμπουκ. Αλλά κοίτα, τι δυνατή, τι όμορφη γυναίκα είναι! Είναι πανέμορφη ! Κυρία μου, να σας ρωτήσω κάτι;

Ομφάλη: Καλημέρα σας, πείτε μου όμορφέ μου νέε !

Ηρακλής : Μου αρέσετε πάρα πολύ. Θέλω να γνωριστούμε καλύτερα.

Αλέξανδρος: Ηρακλή, μήπως βιάζεσαι λίγο;

Ηρακλής : Όχι, δεν βιάζομαι ! Ομφάλη, αν θέλετε, να γνωριστούμε καλύτερα. Αν δεν θέλετε, να φύγω.

Ομφάλη: Θέλω. Αλλά όχι σήμερα. Σήμερα έχω δουλειές. Μπορώ αύριο. Θέλετε αύριο;

Ηρακλής: Ναι, βεβαίως. Αύριο λοιπόν. Πότε μπορείτε και πότε θέλετε; 

Ομφάλη: Ραντεβού αύριο στις εννέα το βράδυ; Γεια σας !

Την επόμενη μέρα

Ηρακλής : Αλέξανδρε, θα έρθεις αλλά δεν θα μιλάς πολύ. Σε παρακαλώ.

Αλέξανδρος: Εντάξει Ηρακλή, θα ακούω.

Ηρακλής: Καλησπέρα δεσποινίς Ομφάλη ! Φοράω τα καλά μου σήμερα, τη λεοντή μου !

Ομφάλη: Καλησπέρα κύριε Ηρακλή ! Ωραία είναι η λεοντή, αλλά έχω μία ωραία ιδέα σήμερα. Θέλετε να αλλάξουμε ρούχα;

Ηρακλής : Εγώ με εσάς ; Μα γιατί;

Ομφάλη: Μα για να δείξετε πόσο έρωτα έχετε για μένα. Όταν αλλάξουμε ρούχα, εγώ θα είμαι εσείς και εσείς θα είστε εγώ.

Ηρακλής: Τότε ναι. Δέχομαι. Ας αλλάξουμε ρούχα. Αλλά σε παρακαλώ, Ομφάλη, μίλα μου στον ενικό.

Ομφάλη: Εντάξει. Όταν εγώ φορέσω τη λεοντή σου, Ηρακλή, και εσύ φορέσεις τα ρούχα μου, εγώ θα είμαι εσύ και εσύ θα είσαι εγώ. Θα είμαστε ένα. Ερωτευμένοι, ενωμένοι.

Ηρακλής: Δώσε μου του φουστάνι σου το μωβ, λοιπόν.

Ομφάλη: Ορίστε. Και εσύ Ηρακλή, δώσε μου τη λεοντή σου.

Ηρακλής: Ορίστε. Και εσύ, Ομφάλη, δώσε μου την ζώνη σου την κομψή. Είναι δύσκολο να τη φορέσω ! Ομφάλη, έχεις λεπτή μέση ! 

Ομφάλη: Καταλαβαίνω. Τα σανδάλια μου; Τα βραχιόλια μου θα τα φορέσεις;

Ηρακλής: Τα σανδάλια ! Ας προσπαθήσω… 

Αλέξανδρος: Ηρακλή, τα πόδια σου είναι χοντρά… 

Ηρακλής: Πω πω τα σανδάλια διαλύθηκαν ! Και τα βραχιόλια σου έσπασαν, Ομφάλη, στα χοντρά μου χέρια!

Ομφάλη: Δεν πειράζει, Ηρακλή μου, κανένα πρόβλημα. Μου αρέσεις πολύ έτσι με τα ρούχα μου. Κι εγώ όμορφη δεν είμαι ντυμένη με την λεοντή;

Ηρακλής: Πανέμορφη είσαι Ομφάλη μου ! Κι εγώ θα κάνω ό,τι θέλεις. Σκλάβος σου για πάντα, μωρό μου !

Αλέξανδρος: Ηρακλή καλό είναι να βοηθάς την Ομφάλη στις δουλειές. Στο σπίτι, στην κουζίνα, σε όλα. Αλλά δεν χρειάζεται να φοράς τα ρούχα της ! Είναι αστείο !

Ηρακλής: Όχι, Αλέξανδρε ! Θέλω και τα φοράω ! Τι θα κάνουμε τώρα Ομφάλη μου;

Ομφάλη: Πάμε για ύπνο Ηρακλή μου; Έχουμε πολλές δουλειές αύριο!

Ηρακλής: Πάμε, Ομφάλη μου ! Αλέξανδρε, εσύ περίμενε εδώ ή πήγαινε βόλτα. Κάνε ό,τι θέλεις. Εμείς πάμε για ύπνο.

Αλέξανδρος: Δεν θέλω ύπνο τώρα Ηρακλή. Θα περιμένω εδώ μέχρι να κουραστώ και μετά θα κοιμηθώ. Άντε, καληνύχτα σας!

Ηρακλής: Καληνύχτα !

Αλέξανδρος: Εγώ πάντως δεν θα φορούσα τα ρούχα της Ασπασίας. Τελοσπάντων. Ας κοιμηθούν τώρα και βλέπουμε.

Φαύνος: Να μαι κι εγώ ! Ο Φαύνος ! Ο Πάνας ! Ο Τραγοπόδαρος ακόλουθος του Διονύσου ! Ψάχνω για γυναίκα !

Αλέξανδρος: Για γυναίκα; Φύγε Πάνα ! Εδώ η μόνη γυναίκα είναι η Ομφάλη και έχει άντρα, τον Ηρακλή !

Φαύνος: Τον Ηρακλή; Και πού είναι τώρα ; Τι κάνουν; 

Αλέξανδρος : Τώρα η Ομφάλη και ο Ηρακλής κοιμούνται. Αυτοί οι δύο είναι ερωτευμένοι. Δεν θέλουν εσένα, Πάνα. Φύγε !

Φαύνος: Δεν φεύγω. Θα πάω μέσα στο δωμάτιο !

Για να δω… Χμ… Λεοντή βλέπω !… Άρα αυτός είναι ο Ηρακλής ! Αλλά εκεί τι βλέπω; Ένα ωραίο φόρεμα μωβ. Αυτή θα είναι η Ομφάλη. Έλα εδώ κούκλα μου !….

Ηρακλής : Ποιος είναι ; Επ, τι κάνεις εκεί; Ποιος χαϊδεύει το πόδι μου;

Φαύνος: Τι άγρια φωνή είναι αυτή Ομφάλη; Και τι τρίχες είναι αυτές στα πόδια σου; Είσαι η Ομφάλη σίγουρα;

Ηρακλής: Βρε ποια Ομφάλη ; Ο Ηρακλής είμαι! Άρπα και τούτη άρπα και κείνη ! Για να μάθεις !

Ο Ηρακλής τον χτυπάει – Ο Φαύνος φεύγει

Ομφάλη: Τι έγινε βρε παιδιά; Γιατί τόσος θόρυβος;

Αλέξανδρος: Ο Πάνας ήρθε και σε έψαχνε, ήθελε εσένα Ομφάλη. Αλλά νόμισε ότι ο Ηρακλής είναι εσύ, ο Ηρακλής ξύπνησε και τον χτύπησε άγρια. Τώρα ο Παν έφυγε !

Ομφάλη: Χαχαχα τι αστείο περιστατικό ! Είδες ότι ήταν σωστή η ιδέα μου να αλλάξουμε ρούχα Ηρακλή μου ;

Ηρακλής : Ναι, Ομφάλη μου. Θέλω να σε βοηθάω. Περίμενε. Θα σου μαγειρέψω σήμερα. Αλλά μετά θα βγάλω τα ρούχα σου από πάνω μου, θα φορέσω τη λεοντή μου και θα φύγω.

Αλέξανδρος: Ηρακλή, νομίζω ότι βιάζεσαι. Σιγά σιγά τα πράγματα και ένα ένα. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Και σπεύδε βραδέως!

DIALOGUE 13

Hercules, Dianeira and Thanatos – Alcestis 

Hercules_Dianeira_Death Extra_For_Reader

 (40% – Α2 level according to software)

(50% – B1 level according to software)

Ηρακλής : Διηάνειρα, πού είσαι ; Είσαι έτοιμη ; Έχουμε άθλο να πάμε να κάνουμε σήμερα. Σήμερα θα σώσω την Άλκηστη από το Θάνατο !

Διηάνειρα : Ναι, Ηρακλή μου. Σε ένα λεπτό είμαι έτοιμη. Με περιμένεις λίγο;

Ηρακλής : Σε περιμένω. Τι άλλο να κάνω ;

Διηάνειρα : Ορίστε. Μα, βρε Ηρακλή, σε ξένο άνθρωπο πάμε, να μη του δώσουμε ένα κάτι ; Ένα γλυκό, ένα δώρο;

Ηρακλής : Βρε Διηάνειρά μου, τι δώρο; Σου λέω ότι είναι στη φυλακή η Άλκηστη και θέλει βοήθεια. Αυτός ο Γέρος, ο Θάνατος, την πήρε στον Κάτω Κόσμο.

Διηάνειρα: Καλά, και αυτή η Άλκηστη μόνη της είναι; Δεν έχει σύντροφο;

Ηρακλής: Έχει σύντροφο. Ο άντρας της ο αγαπημένος είναι ο Άδμητος. Ο Άδμητος είναι παντρεμένος με την Άλκηστη.

Διηάνειρα: Και η Άλκηστη είναι παντρεμένη με τον Άδμητο. Μαζί είναι αντρόγυνο, ζευγάρι. 

Ηρακλής: Ναι, αφού ο πατέρας της Άλκηστης, ο Πελίας, έδωσε την κόρη του στον Άδμητο. Τώρα όμως οι δύο τους είναι χωρισμένοι.

Διηάνειρα: Δηλαδή πήραν διαζύγιο ; Δε νομίζω.

Ηρακλής: Όχι, δεν πήραν διαζύγιο. Είναι χωρισμένοι γιατί ο Θάνατος, ο μαύρος Άδης, πήρε την Άλκηστη στον Κάτω Κόσμο. Ο πατέρας της και η μητέρα της κλαίνε όλη την ημέρα για την κόρη τους την Άλκηστη. Εγώ λοιπόν θα πάω στον Κάτω Κόσμο, θα παλέψω με το Θάνατο και θα φέρω πίσω την Άλκηστη. Επειδή η Άλκηστη είναι ζωντανή, δεν πέθανε.

Διηάνειρα: Ναι, αλλά αφού είναι ζωντανή, όπως λες, γιατί είναι στον Κάτω Κόσμο; 

Ηρακλής: Σωστή ερώτηση. Είναι στον Κάτω Κόσμο γιατί ο Θάνατος ζήτησε τον Άδμητο και η Άλκηστη πήγε εκείνη στη θέση του.

Διηάνειρα: Μεγάλο λάθος ! Όταν ο Θάνατος ζητάει κάποιον, πηγαίνει εκείνος που ζήτησε, όχι άλλος !

Ηρακλής: Καλά λες, Διηάνειρα, αλλά τώρα ο γέγονε, γέγονε. Πάμε για να τους βοηθήσουμε.

(ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΗ – ΔΙΗΑΝΕΙΡΑ – ΘΑΝΑΤΟΣ – ΗΡΑΚΛΗΣ)

Διηάνειρα: Ε γέρο, ποιος είσαι εσύ;

Θάνατος: Εγώ είμαι το μαύρο σκοτάδι, ο Θάνατος ! Τι θέλεις εδώ στο Βασίλειό μου γυναίκα;

Διηάνειρα : Θέλουμε την Άλκηστη ! Δεν είναι ακόμα η ώρα της να πεθάνει !

Θάνατος: Ντροπή σου ! Και πώς ξέρεις εσύ ποια είναι η ώρα της ; Εγώ αποφασίζω σε αυτό το Βασίλειο του Άδη !

Ηρακλής: Εσύ αποφασίζεις, αλλά ο Άδμητος αγαπάει τη γυναίκα του, την Άλκηστη. Την θέλει πίσω. Δεν είναι ακόμα η ώρα της!

Θάνατος: Τι ώρα είναι δηλαδή ;

Ηρακλής: Είναι τρεις και σαράντα τέσσερα το μεσημέρι. Δεν είναι η ώρα της Άλκηστης ακόμα!

Θάνατος: Εγώ ξέρω πότε είναι η ώρα της ! Πόσων χρονών είναι η Άλκηστη;

Ηρακλής : Είναι εικοσιεφτά χρονών ! Εσύ πόσων χρονών είσαι Θάνατε ;

Θάνατος: Χαχαχααχα τι αφελής ερώτηση ! Είσαι αδαής, Ηρακλή. Είσαι ένας άσχετος. Είσαι απαίδευτος, δεν έχεις καθόλου παιδεία ! Μόνο μούσκουλα, μυς έχεις και δυνατά χέρια ! Πόσων χρονών είναι ο Θάνατος ! Χαχαχα ! Είσαι βλάκας, Ηρακλή!

Διηάνειρα: Ηρακλή μου, έχει δίκιο. Μάλλον άστοχη η ερώτηση. Εγώ είμαι τριάντα ενός χρονών, Θάνατε και δεν σε φοβάμαι ! Και δεν με ενδιαφέρει πόσων χρονών είσαι ! Δώσε μας την Άλκηστη εδώ και τώρα ! Ηρακλή, όχι λόγια, έργα !

Ηρακλής: Έχεις δίκιο Διηάνειρα. Θάνατε και εγώ είμαι τριάντα τριών χρονών και δεν σε φοβάμαι ! Όταν εσύ είσαι εδώ, εγώ δεν είμαι πια εδώ. Και όταν εγώ είμαι εδώ, εσύ ακόμα δεν υπάρχεις. Άρα; Δεν σε φοβάμαι. Δώσε μας τώρα την Άλκηστη, γιατι θα το μετανιώσεις !

Θάνατος: Εγώ ; Θα το μετανιώσω; Ας γελάσω ! Εγώ δεν μετανιώνω για τίποτα.

Ηρακλής: Θα το μετανιώσεις, Θάνατε. Θα κλάψεις με μαύρο δάκρυ. Είσαι γέρος και σε σέβομαι. Αλλά θα σε χτυπήσω με το ρόπαλό μου. Σου το λέω. Δώσε μου την Άλκηστη με το καλό ! Αλλιώς, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος !

Θάνατος: Χαχαχα ! Και τι είναι ράβδος βρε χαζο Ηρακλή; 

Ηρακλής: Αυτό εδώ είναι η ράβδος ! Το ρόπαλό μου ! Άρπα την ! Στο παλιό σου το κεφάλι !

Θάνατος: Εγώ είμαι αδύνατος ! Δεν έχω τα κιλά σου ! Θα φύγω !

Ηρακλής: Εσύ είσαι αδύνατος, αλλά είσαι και αδύναμος ! Δεν έχεις δύναμη ! Θα τρέξω και θα σε πεθάνω στο ξύλο ! 

Θάνατος: Δεν μπορείς ! Χαχαχαχ!

Διηάνειρα: Κι όμως μπορεί ! Γιατί θα σε εμποδίσω εγώ τώρα ! Δεν πας πουθενά Θάνατε! Είσαι σε παγίδα !

Ηρακλής: Σε πιάσαμε Θάνατε! Θέλεις ξύλο τώρα; Εγώ βλάκας; Εγώ, ο Ηρακλής, βλάκας; Μπουνιές και κλωτσιές, πυξ λαξ; Ή θα μας δώσεις την Άλκηστη;

Θάνατος: Σε παρακαλώ, Ηρακλή μου μεγαλοδύναμε, σε παρακαλώ ! Μια κουβέντα είπα και εγώ, δεν το εννοώ ! Δεν είσαι βλάκας ! Εγώ είμαι ένας γέρος, σε παρακαλώ. Όχι ξύλο. Θέλεις την Άλκηστη, θα την έχεις! Εντάξει!

Διηάνειρα: Δώσε μας την Άλκηστη τώρα! Παλιόγερε !

Θάνατος: Δεν είμαι παλιόγερος. Σε παρακαλώ κόρη μου. Τη δουλειά που κάνω εγώ κανένας δεν τη θέλει. Είναι γλυκιά η ζωή κι ο Θάνατος μαυρίλα. Γι’ αυτό είμαι έτσι Γέρος. Κουρασμένος. Θα σας δώσω την Άλκηστη, αλλά όχι ξύλο. Όλοι οι ζωντανοί με βρίζουν όταν ζούνε, κι όταν δεν ζούνε πάλι βρίζουν. Σας παρακαλώ. Δείξτε λίγη κατανόηση.

Ηρακλής: Έχει δίκιο, Διηάνειρα. Δεν θα σου ρίξουμε ξύλο. Εσύ κλαις και χωρίς μπουνιές. Κλαις από μόνος σου. Δώσε μας την Άλκηστη και φεύγουμε. Θα μείνεις εσύ με τον σκύλο του Άδη, τον Κέρβερο. Εμείς φεύγουμε.

Θάνατος: Ορίστε η Άλκηστη ! Όλη δική σας !

Διηάνειρα: Όχι δική μας ! Η Άλκηστη θα πάει εκεί που θέλει ! Πού θέλεις να πας Άλκηστη;

Άλκηστη: Θέλω να πάω στην οικογένειά μου. Στον Άδμητο, τον άντρα μου. Είμαστε παντρεμένοι εγώ και ο άντρας μου. Μπορούμε να φύγουμε; Δεν μου αρέσει ο Κάτω Κόσμος.

Θάνατος: Ούτε εμένα μου αρέσει εδώ ! Να έρθω κι εγώ πάνω, στην ζωή ;

Ηρακλής: Είσαι τρελός; Εδώ είναι το βασίλειό σου ! Πάμε Διηάνειρα, πάμε Άλκηστη. Φεύγουμε από εδώ και αχρείαστος να μας είναι ο κύριος ! Αντίο Θάνατε !

Θάνατος: Αντίο, Ηρακλή. Ευχαριστώ. Αντίο, αλλά προς το παρόν.

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ (ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΑΛΚΗΣΤΙΣ)

 ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχοιμ᾽ ἂν εὖ λέγειν τύχην·

χρὴ δ᾽, ὅστις εἶ σύ, καρτερεῖν θεοῦ δόσιν.

Την Άλκηστη εγώ πρέπει

να σώσω κι εδώ πίσω να τη φέρω,

τη χάρη αυτή στον Άδμητο να κάμω.

Καρτέρι πάω στο Θάνατο να στήσω,

το μαυροφόρο κύριο των νεκρών·

θαρρώ πως θα τον βρω κοντά στον τάφο,

αίμα απ᾽ τα σφάγια να ρουφά. Αν χιμώντας

από κρυψώνα τον τσακώσω, κι έτσι

τον σφίξω μες στα χέρια μου, κανένας

δε μου τον παίρνει· απ᾽ των πλευρών τον πόνο

θ᾽ αναγκαστεί να μου τη δώσει πίσω.

850Αν σ᾽ αυτό δεν πετύχω, αν δε ζυγώσει

αίμα να πιει, στ᾽ ανήλιαγα παλάτια

της Κόρης και του Πλούτωνα θα πάω

να τη ζητήσω· κι είμαι βέβαιος ότι

την Άλκηστη εδώ πάνω θα τη φέρω

να τη δώσω στα χέρια αυτού του φίλου,

που, ενώ τον είχε βρει κακό μεγάλο,

δε μ᾽ έδιωξε, με δέχτηκε από σέβας

σ᾽ εμένα, γενναιόψυχα σιωπώντας.

Στη Θεσσαλία και σ᾽ όλη την Ελλάδα

είν᾽ άλλος πιο φιλόξενος; Κανένας.

Ώστε ας μη λέει πως σ᾽ έναν τιποτένιο

860έκαμε το καλό η γενναία καρδιά του.

ΑΔΜ. Θεοί! Τί θάμα ανέλπιστο είναι τούτο!
Την Άλκηστή μου βλέπω, αλήθεια, ή πλάνα
θεϊκή χαρά το νου μου αναγελάει;
ΗΡΑ. Όχι· πλάνη καμιά· η γυναίκα σου είναι.
ΑΔΜ. Τήρα μην είναι φάντασμα απ᾽ τον Άδη.
ΗΡΑ. Δεν έχεις φίλο που ψυχές ξορκίζει.
ΑΔΜ. Ώστε είναι η ίδια που έβαλα στον τάφο;
1130ΗΡΑ. Δεν απορώ που δυσπιστείς· είν᾽ η ίδια.
ΑΔΜ. Μπορώ να της μιλώ, να την αγγίζω
σα ζωντανή; ΗΡΑ. Ναι· ό,τι ποθούσες το έχεις.
ΑΔΜ., αγκαλιάζοντας την Άλκηστη.
Ω πρόσωπο, ω κορμί της λατρευτής μου,
σας κρατώ, που δεν το ᾽λπιζα ποτέ μου.
ΗΡΑ. Ναι, και μακριά σας των θεών ο φθόνος.
ΑΔΜ. Γιε ευγενικέ του ύψιστου Δία, εκείνος
να σε φυλάει, και να ᾽σαι ευτυχισμένος·
μου αναστυλώνεις τη ζωή, εσύ μόνος.
Μα πώς στο φως την έφερες και πάλι;
ΗΡΑ. Πάλεψα με το Θάνατο, που ορίζει
1140τους πεθαμένους. ΑΔΜ. Πού έκαμες τη μάχη;
ΗΡΑ. Στον τάφο πλάι· κρυμμένος, καρτερούσα.
ΑΔΜ. Αμίλητη όμως στέκει· ποιός ο λόγος;
ΗΡΑ. Δε γίνεται ν᾽ ακούσεις τη λαλιά της,
την τρίτη μέρα πριν να φέρει ο ήλιος,
και, αφού ήταν στους θεούς του κάτω κόσμου
ταμένη, ν᾽ αγνιστεί απ᾽ αυτό. Έλα πάρ᾽ τη
σπίτι· και έτσι, όπως είσαι δίκαιος, πάντα
ευλαβικά να φέρνεσαι στους ξένους.
Τώρα, Άδμητε, έχε γεια· εγώ πάω να κάμω
τον άθλο που ο Τιρύνθιος βασιλιάς
1150μου ᾽χει αναθέσει. ΑΔΜ. Μείνε εδώ κοντά μας·
το παλάτι μου θα ᾽ναι και δικό σου.
ΗΡΑ. Άλλη φορά· τώρα είναι βία να φύγω.
Φεύγει.
ΑΔΜ. Με το καλό να πας και να γυρίσεις.
Στους ακολούθους του και στο Χορό.
Στην τετραρχία προστάζω και στην πόλη
χορούς γι᾽ αυτή την ευτυχία να στήσουν,
κι όλους μας τους βωμούς να ζώσει η κνίσα
από θυσίες βοδιών ευχαριστήριες.
Καλύτερη ζωή για μας αρχίζει·
είδα τύχη καλή και δεν τ᾽ αρνιέμαι.
Μπαίνει στο παλάτι κρατώντας την Άλκηστη.

ΧΟΡ. Πλήθος παίρνουν μορφές τα θεϊκά,
1160και πολλά κι απρομάντευτα φέρνουν σε τέρμα οι θεοί·
ό,τι πρόσμενες μένει ανεκτέλεστο, ενώ
στο αναπάντεχο δίνει μια λύση ο θεός.
Έτσι τέλειωσε τώρα κι αυτή μας εδώ η ιστορία.

Modern Greek For Classicists Lessons 24 – 32

Cursewords – flirting – death – taboo topics

DIALOGUE 24

Episode 17 – Hercules and the Hydra Pt. 2

(16% –   A1 level according to software)

(80% –   A2 level according to software)

Hercules kills the Hydra 

-decides that they must move forward. Description of what they will do next.

Imperative (Give me this- Bring me this)

Future Tense -Advanced with aorist stem :

Θα φάμε, θα πάμε, θα κάνουμε.

Ηρακλής : Ευτυχώς φώναξα τον ανηψιό μου, τον Ιόλαο σε αυτόν τον δύσκολο άθλο ! Ιόλαε, ε, Ιόλαε ! Άφησε το άρμα και έλα εδώ τώρα !

Ιόλαος : Ήρθα, θείε Ηρακλή. Εδώ είμαι. Τι θέλεις ; Έδεσα τα άλογα σε ένα δέντρο.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, πού είναι αυτό το τέρας, η Λερναία Ύδρα ;

Ηρακλής : Η Λερναία Ύδρα είναι μέσα στη λίμνη Λέρνα ! Εκεί μέσα, κοντά στην πηγή. Η Λερναία Ύδρα κρύβεται, είναι μέσα στη φωλιά της. Θέλω τη βοήθειά σας. Εσύ, Αλέξανδρε, φέρε ξύλα. Τώρα !

Αλέξανδρος : Εντάξει, εγώ φέρνω ξύλα τώρα !

Ηρακλής : Εσύ, Ιόλαε, με τα ξύλα, άναψε μία φωτιά.

Ιόλαος : Μάλιστα, θείε. Ανάβω μία φωτιά με τα ξύλα τώρα. Και τι θα κάνουμε με τη φωτιά ; Είναι επικίνδυνη !

Ηρακλής : Επειδή η Ύδρα κρύβεται μέσα στη φωλιά, έχω ένα σχέδιο : Θα ανάψουμε φωτιά και θα κάψουμε τα βέλη μου. Εγώ θα ρίξω με το τόξο τα βέλη στη φωλιά του τέρατος. Η Ύδρα δεν θα αντέξει τη φωτιά και θα βγει έξω. Όταν βγει έξω από τη φωλιά, βλέπουμε τι θα κάνουμε. Φέρε μου τα πυρωμένα βέλη τώρα !

Ιόλαος : Ορίστε, θείε : Τα βέλη με τη φωτιά στην άκρη, όπως θέλεις.

Ηρακλής : Ευχαριστώ, μικρέ. Ει- οπ, έι- οπ ! Άντε, μωρή παλιο- Ύδρα, έλα έξω τώρα ! Δεύρο έξω !

Αλέξανδρος : Δεν βλέπω τίποτα. Όλο καπνούς γέμισε το έλος ! Τι σκοτάδι είναι αυτό ! Και το τέρας δεν βγαίνει έξω !

Ηρακλής : Περίμενε λίγο ! Στο χέρι του είναι ; Αφού δεν έχει χέρια ! Έχει εννιά κεφάλια φιδιού και ένα από αυτά είναι αθάνατο, ξέρω. Λοιπόν, έλα μωρή Ύδρα ! Έλα έξω !

Ιόλαος : Να τη ! Τη βλέπω ! Πω πω πω ! Τι μεγάλα κεφάλια είναι αυτά που έχει ! Πω πω σα δράκος είναι !

Ηρακλής : Μη φοβάσαι, Ιόλαε !

Ιόλαος : Δεν φοβάμαι ! Τι κάνουμε τώρα ; Την ξυπνήσαμε και έρχεται προς τα εδώ !

Ηρακλής : Τώρα κόβουμε τα κεφάλια της Ύδρας ! Δώσε μου το ρόπαλο και το δρεπάνι !

Ιόλαος : Σου δίνω το ρόπαλο και το δρεπάνι. Ορίστε, θείε!

Αλέξανδρος : Εγώ τι να κάνω ; Φοβάμαι ! Ηρακλή, αυτή η παλιο-Ύδρα σου τυλίγει το ένα πόδι και βλέπω και έναν κάβουρα μεγάλο ! Ο κάβουρας βγαίνει από τη λίμνη ! Τι κάνουμε ;

Ηρακλής : Με θάρρος και δύναμη παλεύουμε, άντρες !

Ιόλαος – Αλέξανδρος : Εμείς δεν είμαστε άνδρες, Ηρακλή. Είμαστε παιδιά εμείς ! Ωχού ! Τι κάνουμε τώρα ;

Ηρακλής : Θα κόψω το κεφάλι αυτό εδώ ! Χραπ….

(ήχος από δρεπάνι που κόβει)

Μα τον Δία ! Φύτρωσαν δύο κεφάλια άλλα ! Θα τα κόψω και αυτά! Χραπ….

(ήχος από δρεπάνι που κόβει)

Μα τον Δία και την Ήρα μαζί ! Φύτρωσαν τέσσερα κεφάλια άλλα ! Δεν κάνουμε δουλειά έτσι, ένα κεφάλι κόβω, δύο κεφάλια βγαίνουν ! Ιόλαε, βοήθεια !

Ιόλαος : Τι να κάνω θείε ; Δεν ξέρω τι να κάνω ! ! !

Ηρακλής : Εγώ θα κόβω το κεφάλι και εσύ θα καις τη ρίζα στο λαιμό της Ύδρας με τη φωτιά ! Έτσι δεν θα φυτρώνει άλλο κεφάλι ! Κατάλαβες ;

Ιόλαος : Κατάλαβα !

(Θόρυβος από δρεπάνι που κόβει και φωτιά που καίει – πολλές φορές, φωνές ανδρών)

Ηρακλής : Ουστ κι εσύ παλιο-κάβουρα ! Έι – όπ ! 

(Θόρυβος από δρεπάνι που κόβει και φωτιά που καίει – πολλές φορές, φωνές ανδρών)

Ηρακλής : Το τέρας ξεφυσάει ! Πέθανε ! Ένα κεφάλι έμεινε ! Θα το κόψω (ΧΡΑΑΑΠ) και θα το πετάξω μακριά ! Τώρα δεν θα ξανακολλήσει ποτέ το κεφάλι στο σώμα της Ύδρας ! Έι – οπ ! 

Ιόλαε, Αλέξανδρε, τελειώσαμε !

Αλέξανδρος : Ουφ ! Ευτυχώς τελειώσαμε ! Φοβήθηκα πάρα πολύ !

Ιόλαος : Και εγώ πολύ φοβήθηκα ! Πω πω τι τέρας ήταν αυτό !

Ηρακλής : Παιδιά, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσάς ! Πάμε πάλι στον Ευρυσθέα, έχουμε νέα να του πούμε ! Πάμε !

Ιόλαος – Αλέξανδρος : Πάμε, Ηρακλή !

DIALOGUE 26

Episode 19 – Hercules, Alexandros and Dianeira before the Theatre

(52% –   A1 level according to software)

(45% –   A2 level according to software)

While at the Taverna, Alexandros suggests that they go to the Theatre of Dionysus. Dianeira wants to go. She likes Euripides. Hercules disagrees but gives in. They watch a play. Because it is the Great Dionysia, they drink. A lot.

Proposing a night-out:

Πάμε μία βόλτα ;
Θέλεις να δούμε μία παράσταση; Κινηματογράφος – θέατρο – φιλμ. 

Ωραία ιδέα !

Βέβαια !

Δε νομίζω.

Δε μπορώ.

Comparative adverbs:

περισσότερο,

Λιγότερο.’

Subjunctive: θέλω

να δούμε, να πάμε,
να + …

Theatre entertainment vocabulary

(ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ)

Αλέξανδρος : Πω πω φάγαμε πολύ ! 

Ηρακλής : Ναι, αλλά όλα τα φαγητά ήταν πολύ νόστιμα ! Λοιπόν, τι θα κάνουμε τώρα ; Θέλεις να πάμε κάπου, καλή μου Διηάνειρα ;

Διηάνειρα : Ηρακλή μου, δεν ξέρω ! Εσύ τι θέλεις ;

Αλέξανδρος : Έχω μία ιδέα ! Θέλετε να πάμε στον κινηματογράφο ; 

Ηρακλής : Τι είναι ο κινηματογράφος, Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Ο κινηματογράφος είναι σαν το θέατρο, αλλά βλέπεις τους ηθοποιούς σε μία μεγάλη οθόνη !

Ηρακλής : Και είναι εκεί οι ηθοποιοί ; Στην οθόνη μέσα ;

Αλέξανδρος : Όχι, οι ηθοποιοί δεν είναι μέσα στην οθόνη ! Ο κινηματογράφος είναι σαν την τηλεόραση, βλέπεις το φιλμ, όχι τους ανθρώπους.

Διηάνειρα : Αλέξανδρε, δεν καταλαβαίνω τι είναι κινηματογράφος. Γιατί δεν πάμε στο θέατρο ; Να πάμε να δούμε μία παράσταση ! Μία καλή τραγωδία ! Ξέρω ότι αυτές τις ημέρες είναι εορτή στην Αθήνα, τα εν Άστει Διονύσια ! Πάμε εκεί, στο Θέατρο του Διονύσου ; Τι λέτε ;

Ηρακλής : Πολύ καλή ιδέα, γυναίκα μου ! Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα.

Διηάνειρα : Ποιο πρόβλημα ;

Ηρακλής : Ποιο έργο είπες ότι παίζουν αυτές τις ημέρες ;

Διηάνειρα : Δεν είπα ποιο έργο παίζουν ! Αλλά ξέρω ! Παίζουν τον Ηρακλή Μαινόμενο, του Ευριπίδη.

Ηρακλής : Αυτό είναι το πρόβλημα, Διηάνειρά μου ! Θα καταλάβουν όλοι ότι εγώ, ένας ημίθεος, είμαι μέσα στο θέατρο ! Όταν δούνε την λεοντή μου, θα με καταλάβουν όλοι οι Αθηναίοι. Και δεν ξέρω τι θα γίνει ! Θα είναι επικίνδυνο ! Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να πάμε. Δεν μπορώ να πάω στο θέατρο, Διηάνειρα. Δεν μπορώ να πάω έτσι, με αυτά τα ρούχα.

Διηάνειρα : Α, κανένα πρόβλημα ! Υπάρχει λύση !

Αλέξανδρος : Ποια είναι η λύση ;

Διηάνειρα : Ηρακλή, εσύ θα φορέσεις τα ρούχα ενός Αθηναίου εμπόρου. Δεν θα φορέσεις τη λεοντή ! Θα φυλάξουμε την λεοντή και θα την φορέσεις μετά την παράσταση. Έτσι, δεν θα καταλάβει κανένας ότι είσαι ο Ηρακλής ! 

Ηρακλής : Πολύ καλή ιδέα. Έτσι θα δω και εγώ τι έγραψε αυτός ο Ευριπίδης για μένα. Και δεν θα καταλάβει κανείς ότι ένας ημίθεος είναι μέσα στο θέατρο.

Αλέξανδρος : Μπράβο, Διηάνειρα ! Πολύ καλή ιδέα ! Άκουσα ότι και η Αθηνά όταν μιλάει στον Οδυσσέα δεν είναι ντυμένη Αθηνά. Είναι ντυμένη Μέντορας, και δεν καταλαβαίνει κανείς ότι είναι η Αθηνά. Μπράβο σου !

Διηάνειρα : Λοιπόν, εντάξει. Φεύγουμε τώρα από την ταβέρνα ; Πάμε κάπου αλλού να κάνουμε το κόλπο αυτό ;

Ηρακλής : Ναι, πάμε ! Θα αγοράσουμε ρούχα εμπόρου από την Αγορά και θα αλλάξω αυτά που φοράω  ! Ωραία ! 

(ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ)

DIALOGUE 27

Episode 20 – Hercules, Alexandros and Dianeira after the Theatre

(36% –   A1 level according to software)

(54% –   A2 level according to software)

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ ΜΕ ΤΟΥΤΑ ΕΔΩ:

Dianeira wants to go. She likes Euripides. Hercules disagrees but gives in. They watch a play. Because it is the Great Dionysia, they drink. A lot.

Proposing a night-out:

Πάμε μία βόλτα ;
Θέλεις να δούμε μία παράσταση; Κινηματογράφος – θέατρο – φιλμ. 

Ωραία ιδέα !

Βέβαια !

Δε νομίζω.

Δε μπορώ.

Comparative adverbs:

περισσότερο,

Λιγότερο.’

Subjunctive: θέλω

να δούμε, να πάμε,
να + …

Hercules gets sick from the wine at the Theatre of Dionysus, they have to visit Asclepius the Doctor in Epidaurus. They walk while Hercules complains.

Modern medical vocabulary.

Δεν είμαι καλά. Είμαι άρρωστος.

Πονοκέφαλος, Χανγκόβερ. Έχω πυρετό. Συνάχι. Βήχα.

Νοσοκομείο – Εγκοιμητήριο. Φάρμακα – Συνταγή

Συμβουλές

Γιατρός, ιεροφάντης.

Μυστήριο.

Forming hypothetical clauses:

Αν πάρω αυτό, θα είμαι καλύτερα.

Εάν δεν πιω το φάρμακο, δεν θα συνέλθω.

Adjectives in -ης, -ης, -ες:

υγιής, ασθενής.

Participles:

θεραπευόμενος, θρησκευόμενος.

Medical vocabulary:

φάρμακο, ανίατος, ιάσιμος, θεραπεία,

Θεραπευόμενος

(ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ)

Αλέξανδρος : Ηρακλή, σου άρεσε το έργο ;

Ηρακλής : Όχι, δεν μου άρεσε καθόλου αυτό το έργο ! Αυτός που το έγραψε…

Αλέξανδρος : Ο Ευριπίδης ;

Ηρακλής : Ναι, ο Ευριπίδης ! Ο Ευριπίδης δεν έχει ιδέα για το πώς έγιναν τα πράγματα ! Κατ’ αρχάς, δεν σκότωσα εγώ τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου τη Μεγάρα !

Αλέξανδρος : Αλλά τι έγινε ; Ο Ευριπίδης λέει ότι εσύ τρελάθηκες και δεν έβλεπες καλά και τα σκότωσες μέσα στη μανία σου !

Ηρακλής : Εγώ τρελάθηκα ; Τι λέει βρε Διηάνειρα αυτός ; Τρελάθηκα εγώ ; Με ξέρεις, είναι δυνατόν εγώ να τρελάθηκα;

Διηάνειρα : Όχι, άντρα μου. Είναι αδύνατον !

Ηρακλής : Άκου, Αλέξανδρε. Εγώ πρώτα με πόνεσε το κεφάλι μου. Με πόνεσε το κεφάλι μου πάρα πολύ ! Να, όπως τώρα… Πω πω πω, με πονάει το κεφάλι μου ! Πολύ κρασί ήπια ρε !

Διηάνειρα : Ηρακλή, έχεις πονοκέφαλο ; Γιατί ; Πόσο κρασί ήπιες εσύ, Ηρακλή ;

Ηρακλής : Εγώ ήπια πολύ κρασί και λίγο νερό. Ο Αλέξανδρος ήπιε λίγο κρασί και πολύ νερό. Γι’ αυτό τώρα δεν έχει πονοκέφαλο… Ουφ… Αλλά ένα – ένα τα πράγματα ! Τότε, με την πρώτη μου γυναίκα, την Μεγάρα, είχα πονοκέφαλο ! Ε, και τι να κάνω ; Εγώ έπεσα κάτω και κοιμήθηκα, κοιμήθηκα βαριά, κοιμήθηκα έναν ύπνο βαθύ !

Αλέξανδρος : Και μετά ; Τι έγινε μετά τον ύπνο;

Ηρακλής : Μετά τον ύπνο, εγώ ξύπνησα…

Αλέξανδρος : Ωραία, εσύ ξύπνησες, και μετά τι έγινε ;

Ηρακλής : Μετά είδα ότι η Μεγάρα και τα παιδιά μου είχαν ήδη σκοτωθεί ! Κάποιος τα σκότωσε όταν εγώ κοιμόμουν, δεν ξέρω ποιος. Καταλαβαίνεις ; Αυτό έγινε, Αλέξανδρε, όχι οι βλακείες που λέει ο Ευριπίδης στο θέατρο. Αυτά που λέει ο Ευριπίδης στο θέατρο είναι βλακείες και μεγάλα ψέματα. Δεν είναι έτσι η αλήθεια… Πω, δεν είμαι καλά τώρα….

Διηάνειρα : Τι έχεις άντρα μου ;

Ηρακλής : Σου λέω, είμαι χάλια./ είμαι κομμάτια (;) Αν εγώ δεν πιω ένα φάρμακο, δεν θα γίνω καλά ! Πονάει το κεφάλι μου από το κρασί.

Διηάνειρα : Καταλαβαίνω, αν εσύ δεν πιεις ένα φάρμακο, δεν θα γίνεις καλά. Τώρα είσαι δεν είσαι υγιής, είσαι άρρωστος, είσαι ασθενής από το κρασί.

Ηρακλής : Δεν μπορώ, θέλω έναν γιατρό εδώ και τώρα ! Ω Ασκληπιέ, πού είσαι ;

Αλέξανδρος : Ηρακλή, ο Ασκληπιός είναι στην Επίδαυρο. Αν πάμε στην Επίδαυρο, θα γίνεις καλά. Αν δεν πάμε, θα είσαι άρρωστος για πολλές ημέρες. Τι θα κάνουμε ;

Ηρακλής : Εγώ λέω να πάμε στην Επίδαυρο. Αυτοί οι Αθηναίοι πίνουν πολύ κρασί. Αμάν πια ! Εγώ δεν είμαι από την Αθήνα, δεν ξέρω να πίνω τόσο πολύ κρασί μέσα στο θέατρο. Πφφφφ, το κεφάλι μου πάει να σπάσει !

Διηάνειρα : Εγώ , Ηρακλή μου, πιστεύω ότι υπάρχει θεραπεία για τον πονοκέφαλό σου !

Ηρακλής : Υπάρχει θεραπεία για το πρόβλημά μου ; Ποια είναι αυτή η θεραπεία ;

Διηάνειρα : Εγώ δεν ξέρω ! Νομίζω ότι πρέπει να πάμε στο Εγκοιμητήριο στην Επίδαυρο, στο Ιερό του Ασκληπιού.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, πρέπει να σε δει κάποιος γιατρός !

Ηρακλής : Γιατρός ; Δηλαδή ;

Αλέξανδρος : Δηλαδή κάποιος που θα σε κάνει καλά, ένας θεραπευτής ! Πάμε στο Νοσοκομείο;

Ηρακλής : Τι είναι το νοσοκομείο ;

Αλέξανδρος : Το νοσοκομείο είναι ένα μεγάλο κτήριο και μέσα έχει γιατρούς. Εκεί, στο νοσοκομείο, πας άρρωστος και φεύγεις υγιής. Πηγαίνεις με πονοκέφαλο και όταν φεύγεις είσαι καλά, δεν έχεις πονοκέφαλο.

Διηάνειρα : Αχ, Αλέξανδρε ! Λάθος κάνεις. Δεν το λένε νοσοκομείο αυτό ! Ιερό του Ασκληπιού το λένε ! Έχει και λουτρά !

Αλέξανδρος : Τι λουτρά ; Έχει μπάνιο ;

Διηάνειρα : Δεν έχουμε χρόνο για κουβέντες. Ηρακλή, φεύγουμε για την Επίδαυρο; 

Ηρακλής : Εγώ δεν μπορώ να πω πολλά ! Ναι, φεύγουμε για το Ιερό του Ασκληπιού ! Και ας δώσει ο θεός να γίνω καλά ! Πάμε !

DIALOGUE 28

Episode 21 – Hercules, Alexandros and Dianeira At Epidaurus

(44% –   A1 level according to software)

(54% –   A2 level according to software)

At Epidaurus:

Alexandros reminisces of the regular medical advice from a modern doctor, Hercules follows the mysterious directions of the Hierateion of Epidaurus (source: Aelius Aristides).

Ancient medical vocabulary (low focus)

Visiting an archaeological site (high focus).

Imperative:

Πήγαινε, φέρε, πάρε, δώσε, φύγε.

Αλέξανδρος : Εδώ είμαστε ! Αυτή είναι η Επίδαυρος ! Βλέπεις το θέατρο;

Ηρακλής : Όχι άλλο θέατρο ! ! ! Το κεφάλι μου ! Φέρε μου τώρα έναν να με κάνει καλά ! Φέρε μου τώρα έναν να με θεραπεύσει !

Ιερέας – Ιατρός : Καλησπέρα σας ! Μπορώ να σας βοηθήσω ;

Διηάνειρα : Ναι, γεια σας ! Ήρθαμε για τον άντρα μου, τον Ηρακλή ! Είναι ημίθεος, αλλά έχει έναν τρομερό πονοκέφαλο !

Ηρακλής : Γιατρέ, δεν είμαι καλά ! Το κεφάλι μου πάει να σπάσει.

Ιερέας – Ιατρός : Μάλιστα, καταλαβαίνω. Μήπως κύριε κάνατε κάτι περίεργο τις τελευταίες ημέρες ;

Ηρακλής : Εγώ ; Εγώ δεν έκανα κάτι περίεργο. Εμ, κοίταξε, γιατρέ μου. Χθες στην Αθήνα είχανε τα Διονύσια. Μεγάλη γιορτή, πήγαμε στο θέατρο, είδαμε και μία παράσταση. Το έργο ήταν κακό. Αλλά το κρασί ήταν πιο κακό ! Το κρασί ήταν χειρότερο ! Αυτό έκανα : ήπια πολύ κρασί και μετά  έπαθα αυτόν τον πονοκέφαλο.

Ιερέας – Ιατρός : Μάλιστα. Κλασική περίπτωση χάνγκοβερ. Νοσοκόμα, δώσε μου σε παρακαλώ ένα θερμόμετρο. 

Νοσοκόμα : Ορίστε, γιατρέ. Το θερμόμετρό σας.

Ιερέας – Ιατρός : Για να δούμε. Τι θερμοκρασία έχεις κύριε Ηρακλή ; Μήπως έχεις πυρετό ;

Ηρακλής : Δεν έχω πυρετό ! Δεν ζεσταίνομαι. Το κεφάλι μου πονάει !

Αλέξανδρος : Γιατρέ, ο Ηρακλής…

Ιερέας – Ιατρός : Ιερέας του Ασκληπιού, παρακαλώ ! Όχι ιατρός ! Ιατρός είναι μόνον ο θεός Ασκληπιός ! ! !

Αλέξανδρος : Μάλιστα, κύριε Ιερέα, ο Ηρακλής δεν ήπιε νερό. Ήπιε μόνον κρασί. Πιστεύω ότι για αυτό έχει πονοκέφαλο σήμερα.

Ιερέας – Ιατρός : Μπορώ εγώ να πάρω το ιστορικό παρακαλώ ; Εγώ τη δουλειά μου, εσύ τη δουλειά σου, μικρέ ! Κύριε Ηρακλή, πες μου, σε παρακαλώ. Τι έφαγες χθες;

Ηρακλής : Εγώ χθες δεν έφαγα τίποτε. Ήπια μόνον, ήπια πολύ κρασί. Λέει την αλήθεια ο μικρός.

Ιερέας – Ιατρός : Μάλιστα, μάλιστα. Καταλαβαίνω. Έχετε πάθει αφυδάτωση. Θα πιείτε νερό, πολύ πολύ νερό και θα πάτε για ύπνο.

Ηρακλής : Εγώ ; Εγώ θα πάω για ύπνο; Μα εγώ είμαι ημίθεος ! Δεν κοιμάμαι εγώ !

Ιερέας – Ιατρός : Όχι, κύριε Ηρακλή. Αυτό που σου λέω εγώ. Πήγαινε τώρα για ύπνο, στο Εγκοιμητήριο. Στο όνειρο ίσως έρθει ο Ασκληπιός και σου πει τι πρέπει να κάνεις. Ύπνο τώρα !

Ηρακλής : Δεν μπορώ να κάνω και πολλά άλλα. Αφού το λέει ο θεός Ασκληπιός, αυτό θα κάνω. Θα πάω για ύπνο. Εσείς, Διηάνειρα και Αλέξανδρε, πηγαίνετε μία βόλτα και τα λέμε πάλι όταν ξυπνήσω. Καληνύχτα σας.

Διηάνειρα : Καληνύχτα, Ηρακλή μου. Όνειρα γλυκά !

Αλέξανδρος : Καλόν ύπνο, Ηρακλή. Καλή ξεκούραση και καλό σου ξημέρωμα !

DIALOGUE 29

(ΔΙΗΑΝΕΙΡΑ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΦΕΥΓΟΥΝ, Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ)

Episode 22 – Hercules feels better, Alexandros and Dianeira

(41% –   A1 level according to software)

(56% –   A2 level according to software)

Hercules feels better. They take off for the Erymanthian Boar Labor.

Future tense and subjunctive.

Μπορώ να ρωτήσω κάτι ;

Θέλω να φύγω.

Secondary clauses: 

Κατάλαβα ότι έχεις δίκιο.

Ξέχασα ότι είμαστε εδώ ακόμα !

Διηάνειρα : Ηρακλάκοοοο! Ηρακλή ! Καλημέρα ! Ξύπνα, ξύπνα βρε Ηρακλή ! Έχει ξημερώσει !

Ηρακλής : Πωωωω, ξημέρωσε ήδη ; Είναι ήδη πρωί ; Αααααχ !
(Ο Ηρακλής κάνει ήχους ξυπνήματος και τεντώνεται)

Διηάνειρα : Ναι, ξημέρωσε ! 

Αλέξανδρος : Είναι σχεδόν μεσημέρι Ηρακλή ! Ξέρεις πόσες ώρες κοιμάσαι ;

Ηρακλής : Είναι μεσημέρι ; Πω πω πω, μα τον Δία ! Πόσες ώρες κοιμάμαι εγώ ;

Διηάνειρα : Από χθες το απόγευμα ! Λίγο πριν πέσει ο ήλιος, εσύ κοιμήθηκες. Και τώρα ο ήλιος είναι σχεδόν στην μέση του ουρανού, άρα είναι περίπου μεσημέρι !

Ηρακλής : Ωρέ μπράβο μου ! Κοιμήθηκα βαριά…

Διηάνειρα : Πώς είσαι τώρα Ηρακλή μου ; Είσαι καλύτερα από χθες ;

Ηρακλής : Τώρα είμαι καλύτερα από χθες. Ναι. Αισθάνομαι το κεφάλι μου ελαφρύ. Τώρα εγώ δεν πονάω, χθες εγώ πονούσα όλη την ημέρα πάρα πολύ.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, ξέρεις γιατί πονούσες εσύ χθες ; Κατάλαβες γιατί πονούσες στο κεφάλι ;

Ηρακλής : Φυσικά και κατάλαβα, Αλέξανδρε ! Χθες εγώ πονούσα γιατί ήπια πολύ κρασί. Σήμερα δεν πονάω στο κεφάλι, γιατί ήπια πολύ νερό και κοιμήθηκα.

Διηάνειρα : Είδες κανένα καλό όνειρο, Ηρακλή μου ;

Ηρακλής : Ναι, είδα ! Είδα τον Ασκληπιό στο όνειρό μου !

Αλέξανδρος : Σοβαρά ; Εσύ είδες τον Ασκληπιό ; Και τι σου είπε αυτός ;

Ηρακλής : Ο θεός Ασκληπιός μου είπε “Ηρακλή, εσύ πίνε λιγότερο κρασί ! Εσύ πίνε περισσότερο νερό ! Και όταν θα είσαι καλά, πήγαινε και κάνε τον άθλο που σου ζήτησε ο Ευρυσθέας. Πήγαινε και φέρε τον Ερυμάνθιο Κάπρο ! Τον Κάπρο από τον Ερύμανθο !”

Αυτά μου είπε ο Ασκηλπιός και μετά έφυγε.

Αλέξανδρος : Μπράβο σου, Ηρακλή ! Εσύ είσαι πολύ τυχερός που είδες ολόκληρο θεό στον ύπνο σου !

Ηρακλής : Αλέξανδρε ! Σιγά ! Μην ξεχνάς ότι εγώ είμαι ημίθεος ! Δηλαδή, εγώ και ο Ασκληπιός είμαστε συγγενείς, είμαστε από την ίδια οικογένεια !

Αλέξανδρος : Δίκιο έχεις, Ηρακλή. Και τώρα ; Τι θα κάνουμε τώρα ;

Ηρακλής : Εγώ λέω να φύγουμε. Λέω να ξεκινήσουμε για τον Ερυμάνθιο Κάπρο ! Με αυτά και με αυτά, με το Εγκοιμητήριο και την Επίδαυρο έχουμε καθυστερήσει. Έχουμε αργήσει πολύ ! Πρέπει να φύγουμε, πρέπει να πάμε να κάνουμε τον επόμενο άθλο μου ! Εσείς είστε έτοιμοι ;

Διηάνειρα : Εγώ είμαι έτοιμη, Ηρακλή μου !

Αλέξανδρος : Και εγώ έτοιμος είμαι ! Πάμε !

Ηρακλής : Ωραία ! Εμπρός για το βουνό Ερύμανθος φίλοι μου ! Φεύγουμε !

DIALOGUE 30

Episode 23 – Caryatid Before

(94% –   B1 level according to software)

(4% –   B2 level according to software)

Ο Ηρακλής συζητάει με τη Διηάνειρα για τον Ερυμάνθιο Κάπρο και τον Κέρβερο.

Διηάνειρα : Ηρακλή μου εσύ ! Ηρακλάρα μου ! Τι μπράτσα είναι αυτά ! Τι δύναμη ! Πες μου, πώς τα κατάφερες με αυτό το τρικέφαλο σκυλί, τον άγριο Κέρβερο;

Ηρακλής : Τελικά ο αδερφός σου ο Μελέαγρος είχε δίκιο. Είσαι μια κούκλα ! Θα είσαι η γυναίκα μου, εντάξει; Θα παντρευτούμε. Θα κάνουμε παιδιά. Θέλεις να παντρευτούμε;

Διηάνειρα : Θέλω ! Είσαι τόσο δυνατός, τόσο όμορφος ! Αλλά πες μου, πώς τα κατάφερες με τον Κέρβερο;

Αλέξανδρος: Κυρία Διηάνειρα, να σου πω εγώ; Ο Ηρακλής έκανε τα ίδια που έκανε και με τον άγριο Ερυμάνθιο Κάπρο. Τον έδεσε !

Διηάνειρα: Δηλαδή;

Ηρακλή: Ε να, απλά πράγματα. Πήγα κοντά στο σκυλί. Είδα τα μαύρα του κεφάλια. Άκουσα πώς γαύγιζε και ούρλιαζε αγρίως. Με τα χέρια μου άρπαξα το μαύρο σκυλί και έσφιξα δυνατά τους λαιμούς του. Πήρα αλυσίδες και έδεσα όλους τους λαιμούς μαζί. Μετά έφερα το σκυλί μπροστά στον Ευρυσθέα και αυτός φοβήθηκε. 

Αλέξανδρος: Ακριβώς όπως φοβήθηκε και όταν του έφερες τον Ερυμάνθιο Κάπρο. Ο Ευρυσθέας κρύφτηκε αμέσως σε ένα πιθάρι. Αλλά τι να λέμε τώρα; Παλιές ιστορίες είναι αυτές, άθλοι. Τώρα ο Ηρακλής θα παντρευτεί. Τέλος αυτά.

Διηάνειρα : Τέλος ! Δεν μου αρέσει ο άντρας μου να μην κάνει άλλους άθλους. Έχω μία φίλη. Αυτή η φίλη μου είναι πολύ στενοχωρημένη.

Ηρακλής : Στενοχωρημένη; Γιατί είναι στενοχωρημένη; Τι έχει αυτή η φίλη σου;

Διηάνειρα : Την λένε Καρυάτιδα. Είναι πολύ λυγερόκορμη και όμορφη.

Ηρακλής : Από πού είναι αυτή η φίλη σου, Διηάνειρα;

Διηάνειρα : Από τις Καρυές, μια πόλη κοντά στη Σπάρτη.

Ηρακλής : Και ποιο είναι το πρόβλημά της ; Γιατί είναι λυπημένη;

Διηάνειρα : Αχ Ηρακλή μου, πού να σου τα λέω…. Δεν αντέχει τον καιρό εκεί που βρίσκεται. Της λείπει η πατρίδα της, το σπίτι της, η οικογένειά της, οι αδερφές της. Μου έστειλε μέιλ πριν μία εβδομάδα. Θέλεις να σου το διαβάσω;

Ηρακλής : Μέιλ; Τι είναι αυτό;

Διηάνειρα: Γράμμα, ηλεκτρονικό γράμμα είναι. Να σου το διαβάσω;

Ηρακλής: Ναι, διάβασέ το μου, σε παρακαλώ.

Διηάνειρα: Άκου. Λοιπόν
“Αγαπημένη μου φίλη. Σήμερα αισθάνομαι χάλια. Εδώ, στο Βρετανικό Μουσείο ο καιρός είναι άθλιος. Κάθε μέρα βρέχει. Δεν βλέπεις αχτίδα ηλίου. Ο ουρανός είναι συνεχώς μουντός και κοντεύω να τρελαθώ. Έχω πάρα πολλά νεύρα. Όλα μου φταίνε, όλα μου πάνε ανάποδα. Θέλω να βγω έξω, στο Πάρκο, να παίξω με τα άλλα κορίτσια. Γιατί εδώ, μέσα στο Βρετανικό Μουσείο είμαι μόνη μου, ολομόναχη. Δεν έχω παρέα. Μόνο περίεργους τουρίστες έχω, οι οποίοι βγάζουν σέλφι και φωτογραφίες με τα κινητά τους και μετά πάλι φεύγουν. Με ενοχλούν αυτοί οι τουρίστες. Τι να κάνω κι εγώ; Βγαίνω έξω, στο πάρκο, για να παίξω. Μα έχει βροχή. Το έδαφος είναι γεμάτο λάσπη. Ο καιρός είναι χάλια και οι άνθρωποι εδώ είναι χάλια. Μου λείπει το σπίτι μου στις Καρυές. Μου λείπει εκείνο το μπαλκόνι, στο Ερέχθειο, με τις αδερφές μου τις άλλες Καρυάτιδες. Εκεί, στην Ακρόπολη, είχα έναν σκοπό. Κρατούσα στο κεφάλι μου το Ναό του Ερεχθέα, το Ερέχθειο. Εδώ, στο Βρετανικό Μουσείο δεν έχω κανέναν σκοπό. Πάνω από το κεφάλι μου βρίσκεται ένας σκέτος τοίχος, άσχημος και τσιμεντένιος. Ενώ εγώ είμαι φτιαγμένη για να κρατάω όμορφο, λευκό μάρμαρο. Τι κάνω εδώ; Η ζωή μου δεν έχει νόημα. Κανονικά, Διηάνειρά μου, ξέρεις, εγώ είμαι φτιαγμένη για να έχω τα χέρια μου ελεύθερα. Εδώ τα χέρια μου είναι δεμένα. Φοράω τα απλά μου ρούχα, τον πέπλο και τον χιτώνα μου, με την μεσογειακή μου κορμοστασιά, αλλά κανείς δεν με καταλαβαίνει εδώ. Μελαγχολώ πάρα πολύ, λυπάμαι και κλαίω κάθε μέρα, χωρίς λόγο και αιτία. Το λυγερό μου κορμί ματαίως στέκεται εδώ. Ώρες ώρες τσαντίζομαι, εκνευρίζομαι και θέλω να σκίσω τα ρούχα μου τα λευκά, θέλω να λύσω τα χέρια μου και να αρχίσω να χτυπάω όλους τους τουρίστες που έρχονται και με κοιτάνε εδώ στο Βρετανικό Μουσείο. Δεν αντέχω, σου λέω. Είμαι μία ξένη εδώ. Η ξενιτειά με πονάει. Εδώ στο Λονδίνο έχει πάντα συννεφιά, δεν έχει ποτέ ήλιο. Εδώ στο Λονδίνο έχει πάντα κρύο, δεν έχει ποτέ ζέστη. Στο σπίτι μου, στην πατρίδα μου, έχει ωραίο καιρό και ζέστη. Και η θέα ! Τι όμορφη θέα εκεί πάνω στην Ακρόπολη ! Είμαι σίγουρη ότι στην Ακρόπολη δεν έχει τουρίστες ! Θέλω την ησυχία μου. Εκεί, στην Ακρόπολη. Αχ… Βλέπεις μέχρι τη θάλασσα, κάτω, στον Πειραιά, τα καράβια να έρχονται και να φεύγουν. Εδώ τι βλέπω απέναντί μου ; Έναν τοίχο. Ένα ντουβάρι. Με ρώτησε κανείς αν θέλω να είμαι εδώ; Με ρώτησε κανείς αν θέλω να φύγω από την Ελλάδα; Όχι, κανείς δεν με ρώτησε. Με κλέψανε με τη βία. Ο ξεριζωμός μου, από τα χώματά μου, με πονάει. Θέλω να κινηθώ. Θέλω να φύγω. Τα νεύρα μου, Διηάνειρά μου, σου λέω, δεν είμαι καλά. Δεν αντέχω άλλο. Ξεχνάω τη γλώσσα μου. Ξεχνάω τα ελληνικά μου. Είμαι το θύμα μίας παράλογης απαγωγής. Με απήγαγαν, με πήρανε και έφυγα από την Ελλάδα σαν τον δραπέτη, σαν τον φυγά, δίχως να το θέλω. Στενοχωριέμαι, πάω να σκάσω. Πώς θα γίνει να γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου, στην Αθήνα; Ξέρεις κάποιον καλό ήρωα, με δύναμη, να με φέρει πίσω; Θέλω οπωσδήποτε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Θέλω να γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου. Δεν έχει Ξένιο Δία εδώ στο Βρετανικό Μουσείο. Δεν έχει φιλοξενία και αγάπη προς τους ξένους, όπως στην Ελλάδα. Εκεί γεννήθηκα, εκεί μεγάλωσα, εκεί θέλω να ζήσω και να πεθάνω. Σε παρακαλώ, γράψε μου το συντομότερο δυνατόν. Κοντεύω να τρελαθώ εδώ.

Φιλάκια,
Κάρυ”

Λοιπόν, τι θα κάνεις Ηρακλή μου; Θα πας να την βοηθήσεις;

Αλέξανδρος: Ναι, κυρία Διηάνειρα ! Την ξέρω αυτή την ιστορία. Η Καρυάτιδα που έκλεψαν και την πήγαν στο Λονδίνο. Τι θέλετε να κάνουμε;

Ηρακλής : Ξέρω εγώ τι θα κάνουμε ! Θα πάρουμε ένα πλοίο, μία τριήρη, και θα πάμε να φέρουμε πίσω την φίλη σου την Καρυάτιδα, την Κάρυ. Αλέξανδρε, είσαι έτοιμος;

Αλέξανδρος: Ηρακλή, εγώ είμαι πάντα έτοιμος. Αλλά ξέρω ότι εσύ έκανες δώδεκα άθλους, όχι δεκατρείς. Και ξέρω ότι μετά τον άθλο με τον Κέρβερο εσύ πήρες σύνταξη.

Ηρακλής : Δηλαδή; Τι σημαίνει πήρα σύνταξη;

Αλέξανδρος : Σημαίνει ότι σταμάτησες να δουλεύεις, σταμάτησες να κάνεις άθλους και παντρεύτηκες τη Διηάνειρα. Και ζήσατε εσείς καλά κι εμείς καλύτερα.

Ηρακλής : Ναι, αλλά εδώ έχουμε καθήκον ! Το καθήκον μας καλεί ! Πρέπει να πάμε να βοηθήσουμε την Καρυάτιδα.

Διηάνειρα : Ναι, Ηρακλή μου, πρέπει να πάτε. Εγώ θα σας περιμένω εδώ. 

Ηρακλής : Πάμε λοιπόν, Αλέξανδρε;

Αλέξανδρος : Πάμε, κύριε Ηρακλή. Αυτός ο άθλος μου φαίνεται λίγο τρελός, αλλά πάμε, τι να κάνουμε ;….Φεύγουν για το λιμάνι.

DIALOGUE 31

 (96% – B1 level according to software)

Episode 24 – Caryatid During

Ηρακλής – Αλέξανδρος – Καρυάτιδα

Έξω από το Μετρό του Λονδίνου

Ηρακλής : Αλέξανδρε, έχει πολύ κρύο εδώ πέρα. Έχει δίκιο η Καρυάτιδα να παραπονιέται για τον καιρό.

Αλέξανδρος : Φυσικά και έχει κρύο, Ηρακλή ! Στην Αγγλία είμαστε ! Εδώ τον μισό χρόνο βρέχει ! Και εσύ φοράς μία λεοντή μονάχα. Τι να σου κάνει ; Κρυώνεις;

Ηρακλής : Ναι, κρυώνω ! Είναι μακριά ακόμη αυτό το… Βρετανικό Μουσείο;

Αλέξανδρος : Όχι, όχι, εδώ κοντά είναι. Θα πάρουμε το μετρό και φτάσαμε.

Ηρακλής : Το μετρό; Δηλαδή;

Αλέξανδρος : Δηλαδή το τρένο. Περίμενε και θα δεις.

(ήχος μετρό Λονδίνου – Έξω από το Βρετανικό Μουσείο) 

Αλέξανδρος : Φτάσαμε. Εδώ είμαστε. Το Βρετανικό Μουσείο !

Ηρακλής: Μα τον Δία, τι βλέπω ! Στο αέτωμα, εκεί ψηλά, ο Δίας ο Πατέρας και οι άλλοι θεοί ! Ναός είναι αυτό;

Αλέξανδρος : Όχι, Ηρακλή. Είναι το Βρετανικό Μουσείο. Απλώς απ’ έξω μοιάζει με ναό. Λοιπόν, πάμε, εκεί, αριστερά, στην αίθουσα με τα ελληνικά ευρήματα.

Ηρακλής : Τι βλέπω; Πολύ κόσμος είναι μαζεμένος εκεί μέσα ! Και ακούω μουσική ! Τι περίεργη μουσική είναι αυτή ; Αλέξανδρε, τι συμβαίνει; 

Αλέξανδρος : Αχ, εκεί, Ηρακλή, είναι η αίθουσα με τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Τα λεγόμενα Ελγίνεια. Σήμερα, από ό,τι φαίνεται, έχει συναυλία κλασικής μουσικής… Τι να πεις… Αλλά εμείς δεν πάμε εκεί, πάμε στην Καρυάτιδα ! Να τη ! Εδώ, δεξιά ! Δίπλα στην πόρτα, την βλέπεις ;

Ηρακλής : … Ναι ! Καρυάτιδα ! Ε, κυρία Καρυάτιδα ! Τι κάνετε;

Καρυάτιδα : Δεν αντέχω άλλο ! Σταματήστε παρακαλώ να βγάζετε φωτογραφίες ! Κουράστηκα. Ναι, εκεί μέσα είναι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Παρακαλώ αφήστε με μόνη μου εδώ στην αίθουσα του Ερεχθείου. Εγώ και οι αναμνήσεις μου… Φύγετε, παρακαλώ, φύγετε. Εμ, τι ακούω, μιλάτε ελληνικά ;

Ηρακλής : Ναι, κυρία Καρυάτιδα ! Είμαι ο Ηρακλής ! Μιλήσατε με τη γυναίκα μου, τη Διηάνειρα. Μου είπε ότι θέλετε βοήθεια !

Καρυάτιδα : Αχ, η Διηάνειρα ! Σου είπε ότι θέλω βοήθεια ; Ναι, αλλά εγώ θέλω έναν δυνατό άντρα, αλλά με μυαλό. Εσύ έχεις μυαλό; Με το μυαλό μπορώ να φύγω από εδώ. Μπορώ να πάω στο σπίτι μου, στο Ερεχθείο ! Εσύ δεν μου φαίνεσαι ούτε πολύ δυνατός, ούτε πολύ μυαλωμένος…

Ηρακλής : Εγώ, κυρία Καρυάτιδα, σκότωσα τη Λερναία Ύδρα ! Και παγίδευσα τον Ερυμάνθιο Κάπρο ! Έχω πολλή δύναμη και στα χέρια και στο νου! Τι μου λες τώρα;

Αλέξανδρος : Ναι, κυρία Καρυάτιδα, είναι δυνατός ο Ηρακλής ! Ήρθε εδώ για να σε σώσει !

Καρυάτιδα : Για να με σώσει;  Δεν πιστεύω ότι μπορεί. Ξέρεις, έρχονται εδώ κάθε μέρα και βγάζουν φωτογραφίες τα μαλλιά μου. Είναι, λένε οι τουρίστες, το χτένισμά μου και πάλι στη μόδα. Και θέλουν να κάνουν τα μαλλιά τους όπως εγώ. Τι να πω, εγώ νομίζω ότι θα είμαι φυλακισμένη εδώ για πάντα. Μίλησα και με τα άλλα εκθέματα εδώ, που είναι πιο παλιά, με τα ανάγλυφα από το Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες.

Ηρακλής : Και τι είπαν τα ανάγλυφα;

Καρυάτιδα : Τι να πουν και τα ανάγλυφα από τις Βάσσες !! Είναι πολύ μπερδεμένα. Κανείς δεν ξέρει με ποια ακριβώς σειρά βρίσκονταν πάνω στο Ναό. Τα έβαλαν εδώ και κάθε λίγα χρόνια τους αλλάζουν θέση, μετά λένε πάλι λάθος κάναμε, τα ξανα-αλλάζουν, και όλο μπερδεμένα είναι.

Ηρακλής : Κρίμα, πολύ κρίμα για τα ανάγλυφα. 

Καρυάτιδα : Ναι, είναι άδικο. Τα ρώτησα προχτές το βράδυ, θέλετε να φύγετε, να πάτε πίσω στην Ελλάδα ; Και εκείνα μου είπαν όχι, είμαστε τόσο μπερδεμένα που δεν θέλουμε να πάμε πίσω στην Ελλάδα. Εγώ, Ηρακλή, ξέρεις, κάθε βράδυ που κλείνει το Μουσείο σχεδιάζω την απόδρασή μου.

Ηρακλής : Δηλαδή; Τι σχεδιάζετε κυρία Καρυάτιδα;

Καρυάτιδα : Κάθε βράδυ, έρχεται ο φύλακας και κλειδώνει την πόρτα. Και εγώ κάθομαι και σχεδιάζω πώς θα φύγω από εδώ. Τα έχω σκεφτεί όλα στην εντέλεια : Θα φύγω βράδυ, θα σπάσω την πόρτα που κλειδώνει ο φύλακας και θα φτάσω μέχρι την κεντρική είσοδο. Από την κεντρική είσοδο μπροστά υπάρχει ένας κήπος. Το δύσκολο κομμάτι είναι να περάσω τον κήπο και να μη με καταλάβουν. Αφού θα φτάσω στην εξωτερική είσοδο και από εκεί στο δρόμο, μετά θα είναι εύκολο. Κανείς δεν θα με καταλάβει βράδυ στους δρόμους του Λονδίνου. Θα με βοηθήσετε ;

Ηρακλής : Εγώ ! Εγώ ! Γι’ αυτό είμαι εδώ ! Για να σε βοηθήσω να αποδράσεις ! 

Καρυάτιδα : Μπορείς ; Απόψε το βράδυ ; Έχω πολλές ιδέες για το πώς θα φύγουμε, θα με ντύσετε με ρούχα μοντέρνα και θα πάρουμε το αεροπλάνο. Κανείς δεν θα μας καταλάβει ! Και θα γυρίσω επιτέλους στις αδερφές μου, στην πατρίδα μου, στο σπίτι μου !

Ηρακλής : Όλα θα γίνουν. Εμείς πες μας τι θέλεις να κάνουμε !

Αλέξανδρος : Ναι, κυρία Καρυάτιδα ! Τι θέλεις να κάνουμε εμείς για την απόδρασή σου ;

Καρυάτιδα : Κατ’ αρχάς μη τραβήξετε υποψίες. Όλα θα είναι μυστικά. Θέλω να δείτε και τα άλλα εκθέματα του Μουσείου και μετά να φύγετε. Το βράδυ, στις δέκα η ώρα, θέλω να έρθετε εδώ. Έχει έναν φύλακα μπροστά στην κεντρική είσοδο. Αυτό τον φύλακα πρέπει να τον αποκοιμήσετε. Δεν ξέρω πώς, εσείς θα σκεφτείτε τρόπο.

Ηρακλής : Ξέρω εγώ ! Θα του ρίξω μία με το ρόπαλο στο κεφάλι και θα λιποθυμήσει αμέσως ! Αυτό θα κάνω ! Εύκολο !

Καρυάτιδα : Ωραία, ωραία. Αφού λοιπόν νικήσετε τον φύλακα, μετά θα μπείτε μέσα στο Μουσείο. Έχει και άλλο φύλακα, θα κάνετε πάλι το ίδιο. Εγώ, τριάντα λεπτά μετά, στις δέκα και μισή το βράδυ, θα σπάσω την πόρτα και θα περιμένω να έρθετε να με πάρετε. Εντάξει;

Ηρακλής : Εντάξει ! Έτοιμο το σχέδιο ! Φεύγουμε, Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Φεύγουμε. Αλλά, δεν ξέρω, αυτό το σχέδιο το φοβάμαι….

Καρυάτιδα : Δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα. Λοιπόν, άντε, στο καλό, στην ευχή του Δία να πάτε και τα λέμε το βράδυ. Γεια σας !

Ηρακλής : Γεια σου κυρία Καρυάτιδα !

Αλέξανδρος : Γεια σου !

DIALOGUE 32

Episode 25 – Caryatid After

 (10% – Α2 level according to software)

 (94% – B1 level according to software)

Στη Φυλακή – Ηρακλής, Αλέξανδρος, Καρυάτιδα

Ακούγεται μία σειρήνα αστυνομίας

Ηρακλής : Όλα πήγαν στραβά ! Δεν καταλαβαίνω τι ήταν αυτό που με χτύπησε, σαν κεραυνός ήταν, μα τον Δία. Αχ της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες.

Καρυάτιδα: Τι είναι ο λεβέντης;

Ηρακλής: Λεβέντης είναι ο δυνατός άντρας, το παλλικάρι, εγώ!

Καρυάτιδα: Εσύ, Ηρακλή, είσαι και λεβέντης, είσαι και μαλάκας !

Ηρακλής: Δηλαδή; Μαλάκας τι σημαίνει;

Καρυάτιδα: Ηρακλή μου, μαλάκας σημαίνει ότι είσαι μαλθακός, αδύναμος. Σημαίνει ότι δεν έχεις δύναμη στο μυαλό. Αλλά έχεις δύναμη στα χέρια.

Αλέξανδρος : Ηρακλή, είμαστε στην Αγγλία. Εδώ έχουν όπλα οι φύλακες. Φυσικά και σε χτύπησε, με ηλεκτρισμό, και σε νίκησε αμέσως. Ήταν λάθος το σχέδιό μας.

Καρυάτιδα : Λάθος είναι που είμαστε εδώ, στην φυλακή ! Είναι λάθος και άδικο ! Δικό σου λάθος. Αλλά και εσύ βρε Ηρακλή, δεν έχεις μυαλό καθόλου!

Ηρακλής: Τι έκανα; Και δύναμη έχω, και μυαλό!

Καρυάτιδα: Ναι, Ηρακλή, αλλά όταν κάνεις κάτι δύσκολο και επικίνδυνο, δεν φωνάζεις! Εσύ φώναξες! Φώναξες σα να είμαστε σε γήπεδο! Στο γήπεδο σωστά φωνάζουμε. Στο Μουσείο όμως δεν φωνάζουμε Ηρακλή! Ο ενθουσιασμός κάνει καλό, αλλά ο πολύς ενθουσιασμός οδηγεί σε λάθη…

Αλέξανδρος: Έχει δίκιο, Ηρακλή. Μηδέν άγαν δεν λένε; Τίποτε υπερβολικό, όλα με μέτρο! Εσύ ενθουσιάστηκες πολύ και φώναξες.

Ηρακλής: Δεν φώναξα! Απλώς είπα Πάμε! Αχ, Διηάνειρα! Εσύ και οι φίλες σου και οι ιδέες σου για ελευθερία! Αχ τι πάθαμε…

Αλέξανδρος: Ε, Ηρακλή, για να λέμε την αλήθεια δεν είπες απλώς Πάμε. Φώναξες. Όχι απλώς φώναξες! Βροντοφώναξες! Και τώρα μας λες ότι φταίει η Διηάνειρα και οι ιδέες της για ελευθερία! Εσύ φταις που φώναξες…

Καρυάτιδα: Ηρακλή,πρόσεχε τι λες! Η Ελευθερία είναι μεγάλο πράγμα! Θέλει αρετή και τόλμη. Εσύ έχεις και τα δύο, αλλά δεν είχες το μυαλό σου στη θέση του. Έτσι χάσαμε και την Ελευθερία μας. Γι’ αυτό τώρα είμαστε στη φυλακή. Και έχουν δίκιο για τις κατηγορίες.

Ηρακλής: Όχι δεν έχουν! Με κατηγορούν ότι είμαι κλέφτης. Ότι θέλω να κλέψω την Καρυάτιδα! Αυτό είναι ψέματα. Η αλήθεια είναι ότι εκείνοι έκλεψαν εσένα Καρυάτιδα. Όχι εγώ. Οι κλέφτες είναι το Μουσείο.

Καρυάτιδα: Το Μουσείο είναι το σπίτι των μουσών. Και οι νόμοι είναι νόμοι, όπως λέει ο Σωκράτης. Χτες πιστεύαμε στους νόμους. Σήμερα πιστεύουμε στους νόμους. Άρα και αύριο θα πιστεύουμε στους νόμους. Πρώτα είναι ο νόμος και μετά εμείς. Dura lex, sed lex. Ο νόμος λέει ότι όταν είσαι στο Μουσείο νύχτα και σε βλέπουν, είναι παράνομο. Γι’ αυτό σου είπα, να έρθεις μέσα προσεκτικά,  να μη σε καταλάβουν.

Αλέξανδρος: Κυρία Καρυάτιδα, έχω μερικά λεφτά. Μήπως έτσι βγούμε έξω από τη φυλακή; Είναι τόσο άσχημα εδώ μέσα.

Καρυάτιδα: Γιατί είναι τόσο άσχημα; Φαγητό έχουμε. Νερό έχουμε. Ζέστη έχει. Αφού κάναμε κάτι παράνομο, θα τιμωρηθούμε. Και εδώ η τιμωρία έχει τόσα καλά πράγματα. Όλα καλά δεν είναι;

Ηρακλής: Όχι, δεν είναι καλά! Αλέξανδρε, τι λένε τα βιβλία σου για όλα αυτά;

Καρυάτιδα: Ναι, τι λένε τα βιβλία σου Αλέξανδρε; Αφού ο Ηρακλής δεν είχε μυαλό και έκανε βλακείες, αφού δεν ακολούθησε τους νόμους, ούτε βρήκε νόμιμο τρόπο να γυρίσω εγώ στην Ελλάδα, τι μπορούμε να κάνουμε τώρα; Τι λένε τα βιβλία σου; Μυθολογίες;

Αλέξανδρος: Τα βιβλία μου; Τι λένε; Εμ, μισό λεπτό. Βασικά… Εγώ ένα βιβλίο διάβαζα και μετά κοιμήθηκα! Άρα τι λένε τα βιβλία μου για όλα αυτά;Καρυάτιδα: Τι λένε βρε Αλέξανδρε; Λένε ότι ακόμα κοιμάσαι. Λένε ότι όλα αυτά είναι ένα όνειρο. Λένε ότι εσύ ορίζεις τη ζωή σου, όπως ο Ηρακλής όρισε τη δική του ζωή. Άντε λοιπόν, εμπρός! Ξύπνα! Έχεις δουλειά για το σχολείο! Καλημέρα!!!

Modern Greek For Classicists Lessons 16 – 20

APPENDIX 

MODERN GREEK – ANCIENT GREEK GRAMMAR TABLES

Αβρόχοις ποσί: Με στεγνά πόδια, χωρίς κόπο, χωρίς ζημιά (Εξοδ. ΙΔ. 22-31)

Αγρόν ηγόρασε: Δεν ενδιαφέρθηκε (Λουκά, ΙΔ. 18)

Αδαμιαία περιβολή: Απόλυτη γύμνια, χωρίς ένδυση

Αθώα περιστερά: Αυτός που παριστάνει τον αθώο χωρίς να είναι

Αιέν αριστεύειν: Πάντα να αριστεύετε (Ομήρου Ιλ. Ζ 208)

Αιχμή του δόρατος: Το δυνατότερο σημείο

Άκρα του τάφου σιωπή: Απόλυτη σιγή (Δ. Σολωμός – «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»)

Ακρογωνιαίος λίθος: Βάση, θεμέλιο

Άκρον άωτον: Αποκορύφωμα

Άλας της γης: Η μοναδικότητα (Ματθαίος, Ε. 13)

Αλήστου μνήμης: Αείμνηστος, αλησμόνητος

Αμ’ έπος αμ’ έργον: Μαζί με τα λόγια και τα έργα (Ηρόδοτος)

Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος: Για τους ένδοξους ανθρώπους είναι τάφος ολόκληρη η γη (Περικλής)

Αντί πινακίου φακής: Με ασήμαντο αντάλλαγμα

Απέχω παρασάγγας: Απέχω πολύ

Από μηχανής θεός: Απροσδόκητη λύση σε ένα αδιέξοδο

Αποδιοπομπαίος τράγος: Εξιλαστήριο θύμα

Απολωλός πρόβατο: Παραστρατημένος, διεφθαρμένος

Απορία ψάλτου βηξ: Αμήχανη συμπεριφορά σε δυσχερή κατάσταση

Αποχρών λόγος: Ο βαθύτερος λόγος

Αυθωρεί και παρά χρήμα: Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή, πάραυτα

Άχθος αρούρης: Βάρος της γης

Αχίλλειος πτέρνα: Το αδύνατο σημείο

Βάπτισμα του πυρός: Πρώτη εμπειρία

Γαία πυρί μιχθήτω: Ας καταστραφούν τα πάντα

Γη και ύδωρ: Σύμβολα υποταγής στην αρχαιότητα

Γνώθι σαυτόν: Να γνωρίζεις τον εαυτό σου

Γόρδιος δεσμός: Δυσεπίλυτο πρόβλημα

Δαμόκλειος σπάθη: Απειλητική κατάσταση

Δει δε χρημάτων: Υπάρχει ανάγκη χρημάτων (Δημοσθένης)

Διά πυρός και σιδήρου: Με πολύ δύσκολο τρόπο

Διαίρει και βασίλευε: Να προκαλείς διχόνοια ώστε να μπορείς να εξουσιάζεις

Διαρρηγνύω τα ιμάτιά μου: Διαμαρτύρομαι πολύ έντονα

Διάττοντας αστέρας: Αυτός που αποκτά ξαφνικά μεγάλη φήμη και μετά εξαφανίζεται

Διέβην τον Ρουβίκωνα: Πήρα μια παράτολμη απόφαση (Ιούλιος Καίσαρας)

Διέλαθε της προσοχής: Ξέφυγε από την προσοχή

Διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλο: Επιμένω σε ασήμαντα πράγματα και ανέχομαι άλλα πιο σπουδαία

Δρακόντεια μέτρα: Πολύ σκληρά μέτρα

Ειρήσθω εν παρόδω: Ας ειπωθεί παρεμπιπτόντως

Εισάγω καινά δαιμόνια: Διδάσκω νεωτεριστικές ιδέες

Εκ του σύνεγγυς: Από πολύ κοντά

Εκ των ων ουκ άνευ: Απαραίτητος

Έκαστος εφ’ ω ετάχθη: Καθένας για αυτό που είναι προορισμένος

Εκών άκων: Εκούσια ή εκούσια, θέλοντας και μη

Εν είδει: Με τη μορφή

Εν ευθέτω χρόνω: Σε πρόσφορο, κατάλληλο χρόνο

Εν κατακλείδι: Τελειώνοντας, στο τέλος

Εν ριπή οφθαλμού: Ακαριαία, ξαφνικά

Εν τη ρύμη του λόγου: Στην ορμή του λόγου

Ένθεν και ένθεν: Και από τη μία και από την άλλη

Ένθεν κακείθεν: Από ’δω κι από ’κει

Εξ απαλών ονύχων: Από τη βρεφική ηλικία

Εξ οικείων τα βέλη: Επιθέσεις προεχόμενες από οικεία πρόσωπα

Εξ όνυχος τον λέοντα: Από μια ένδειξη διαφαίνεται ο χαρακτήρας κάποιου

Εξώλης και προώλης: Φαύλος, ανήθικος, χωρίς αναστολές

Έπεα πτερόεντα: Λόγια του αέρα

Επί δικαίους και αδίκους: Σε όλους ανεξαιρέτως, είτε το δικαιούνται είτε όχι

Επί ξυρού ακμής: Στην κόψη του ξυραφιού

Επί παντός επιστητού: Για κάθε ζήτημα

Επί τον τύπον των ήλων: Με απτές αποδείξεις

Έχουν γνώση οι φύλακες: Έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα

Ή ταν ή επί τας: Ή με την ασπίδα (νικητής) ή πάνω σε αυτή (νεκρός) (Σπαρτάτισσες)

Ηλίου φαεινότερον: Πάρα πολύ φανερό, σαφέστατο

Ήξεις αφήξεις: Διφορούμενα πράγματα

Ιδίοις όμμασιν: Με τα ίδια του τα μάτια

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα: Πρόκληση για απόδειξη των λεγομένων

Ιώβειος υπομονή: Πολύ μεγάλη υπομονή

Καθεστηκυία τάξις: Η τάξη που έχει τη δύναμη και τον πλούτο σε μία χώρα

Καθεύδω υπό μανδραγόραν:  Κοιμάμαι ύπνο βαθύ, αδιαφορώ παντελώς

Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν: Με απόλυτη ομοιότητα

Κατά συνθήκην ψεύδη: Συμβατικά ψεύδη

Κατά τα ειωθότα: Σύμφωνα με τις συνήθειες που υπάρχουν

Κατά το μάλλον ή ήττον: Λίγο-πολύ, κάπως, περίπου

Κεκλεισμένων των θυρών: Με κλειστές πόρτες

Κεραυνός εν αιθρία: Κάτι ξαφνικό και αναπάντεχο

Κομίζω γλαύκα ες Αθήνας: Μιλώ για γνωστά πράγματα

Κοντός ψαλμός αλληλούια: Κάτι θα γίνει σύντομα και θα αποδείξει τους ισχυρισμούς μας

Κρανίου τόπος: Τόπος που έχει υποστεί τεράστιες καταστροφές

Κύκνειο άσμα: Η πράξη πριν το τέλος

Κύμβαλον αλαλάζον: Άνθρωπος που απηχεί ξένες γνώμες άκριτα

Λάθε βιώσας: Να ζεις στην αφάνεια, να μην επιδώκεις την προβολή (Επίκουρος)

Λυδία λίθος: Κάθε μέθοδος που συντελεί στην εξακρίβωση της αλήθειας

Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι: Καλότυχοι οι κουτοί, οι αγαθοί

Μάννα εξ ουρανού: Ανέλπιστη βοήθεια

Μεταξύ σφύρας και άκμονος: Ανάμεσα σε δύο εμπόδια, σε δύο δυσκολίες

Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας: Στο μεταίχμιο ζωής και θανάτου

Μέτρον άριστον: Η αποφυγή των άκρων

Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω: Να μην εισέλθει κάποιος άσχετος

Μηδέν άγαν: Να μην κάνεις τίποτα σε υπερβολικό βαθμό

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε: Να μην καλοτυχίζεις κανέναν πριν δεις το τέλος του

Μήλον της Έριδος: Αντικείμενο διεκδίκησης

Μολών λαβέ: Έλα να τα πάρεις (Λεωνίδας)

Νίπτω τας χείρας μου: Δεν φέρω ευθύνη, δεν ανακατεύομαι (Πόντιος Πιλάτος)

Νόστιμον ήμαρ: Ημέρα επιστροφής από τα ξένα (Ομήρου Οδύσσεια)

Νους υγιής εν σώματι υγιεί: Για να είναι ο νους υγιής, πρέπει και το σώμα να είναι υγιές

Ο κύβος ερρίφθη: Πάρθηκε η κρίσιμη απόφαση (Ιούλιος Καίσαρας)

Ο τελευταίος τροχός της αμάξης: Εκείνος που δεν έχει σχεδόν καμία εξουσία

Οι καιροί ου μενετοί: Οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν αναβλητικότητα

Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος: Δεν μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει

Ουκ εν τω πολλώ το ευ: Δεν έχει σημασία η ποσότητα αλλά η ποιότητα

Παρά θιν’ αλός: Στην ακρογιαλιά

Πνέω μένεα: Είμαι πολύ θυμωμένος, εξοργισμένος

Πνέω τα λοίσθια: Ψυχορραγώ, βρίσκομαι στα πρόθυρα του θανάτου

Προς επίρρωσιν: Για ενίσχυση

Πυξ λαξ: Με κάθε τρόπο (Με μπουνιές και κλωτσιές)

Πύρρειος νίκη: Νίκη με μεγάλες απώλειες

Σιγή ιχθύος: Απόλυτη ησυχία

Σολομώντειος λύση: Έξυπνη λύση που δίνεται σε πρόβλημα

Σοφόν το σαφές: Η σαφήνεια φανερώνει σοφία

Τα εν οίκω μη εν δήμω: Τα οικογενειακά ζητήματα δεν πρέπει να βγαίνουν στη δημοσιότητα

Τα πάντα ρει: Όλα μεταβάλλονται (Ηράκλειτος)

Τείνω ευήκοον ους: Ακούω με ευνοϊκή διάθεση

Το μη χείρον βέλιστον: Από δύο αναπότρεπτα κακά, είναι προτιμότερο το λιγότερο κακό

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον: Δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς από τη μοίρα του

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου: Συνδυασμός διασκέδασης και ωφέλειας

Τρόπον τινά: Κατά κάποιον τρόπο

Υπέρ το δέον: Παραπάνω από το πρέπον

Υπερβαίνω τα εσκαμμένα: Ξεπερνώ τα επιτρεπόμενα όρια

Φάσκω και αντιφάσκω: Λέω και ξελέω

Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας: Να φοβάσαι τους εχθρούς, ακόμα κι αν έρχονται με δώρα

Φύρδην μίγδην: Ανάκατα, άνω κάτω

Χρόνου φείδου: Ξόδευε τον χρόνο σου με σύνεση

Ώδινεν όρος και έτεκε μυν: Υποσχέθηκε πολλά και δεν έκανε τίποτα (Κοιλοπονούσε με ένα βουνό και γέννησε ποντίκι)

Ων ουκ έστιν αριθμός: Αμέτρητος

Ωσεί παρών: Σαν να ήταν παρών

WILL STOP HERE
THE FOLLOWING SHOULD GO TO A2 LEVEL

DIALOGUE 16

Title in Video: Episode 12 – Memory and Past

VIDEO IN FOLDER: 16_DIALOGUE_

(15% –  A1 level according to software)

(82% –  A2 level according to software)

Alexandros, after the visit to the Agora, realises while walking through the memory of how he ended up with Hercules: He was reading a book while he fell asleep

Simultaneous actions:

ενώ, καθώς, την ώρα που, όταν.

What were you doing?

Εσύ τι έκανες όταν ;

Secondary clauses.

Past Continuous Active/ Passive Voice:

Διάβαζα, πήγαινα, ήθελα,

καθόμουν,

Κοιμόμουν.

Κάθονται κάτω από έναν πλάτανο.

Αλέξανδρος : Αχ, νόστιμα ήταν τα πορτοκάλια ! Φρέσκα φρέσκα !

Ηρακλής : Τα Μήλα των Εσπερίδων λες ; Μπα, καημένε ! Σιγά που είναι νόστιμα !

Αλέξανδρος : Γιατί ; Νόστιμα είναι ! Και τώρα που έφαγα, μπορώ και σκέφτομαι καλύτερα….

Ηρακλής : Τι σκέφτεσαι, Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Θυμάμαι πώς βρέθηκα εδώ ! Καθώς διάβαζα ένα βιβλίο για μυθολογία, κοιμήθηκα !

Ηρακλής : Κοιμήθηκες ; Μα τι είναι μυθολογία ; Τι λες βρε Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Μυθολογία είναι όλες αυτές οι ιστορίες, για τους άθλους σου, Ηρακλή ! Είναι μυθολογία, δηλαδή δεν είναι αλήθεια, αλλά μύθοι.

Ηρακλής : Δεν είναι αλήθεια ; Τι λες, βρε άσχετε / βλάκα / αφελή / αφηρημένος ; Είναι και παραείναι αλήθεια ! Τα πόδια μου και η λεοντή μου το ξέρουν πόσο αλήθεια είναι ! Α, τώρα έχω νεύρα με τα λόγια σου ! Ντροπή !

Αλέξανδρος : Συγγνώμη, Ηρακλή. Με συγχωρείς ! Έχεις δίκιο ! Όλα αλήθεια είναι, απλώς στο σπίτι μου δεν με πιστεύουν !

Ηρακλής : Ωραία. Το δέχομαι. Διάβαζες λοιπόν και τι έγινε ;

Αλέξανδρος : Ε, εκεί, την ώρα που διάβαζα, έπεσε στο κεφάλι μου ένα άλλο βιβλίο από την βιβλιοθήκη !

Ηρακλής : Όταν διάβαζες έπεσε άλλο βιβλίο στο κεφάλι σου ; Και ;

Αλέξανδρος : Ναι, έπεσε ένα βιβλίο στο κεφάλι μου όταν διάβαζα, στο σπίτι μου, στο Παγκράτι. Μετά, δεν ξέρω τι έγινε. Κοιμήθηκα ; Πάντως, όλα όσα έβλεπα ήταν αρχαία. Να, όπως τα βλέπω όλα τώρα : Αρχαία Αθήνα, και όλα τα αγάλματα έχουν χρώματα. Οι ναοί έχουν χρώματα. Οι άνθρωποι φοράνε αρχαία ρούχα και δεν υπάρχουν αυτοκίνητα, αλλά μόνον άλογα και κάρα / άρματα !

(Ηρακλής: Τι είναι κάρα;

Αλέξανδρος : Κάρα είναι άρματα.)

Ηρακλής : Μα, έτσι είναι όλες οι πόλεις στην Ελλάδα βρε Αλέξανδρε ! Απλώς η Αθήνα είναι πιο μεγάλη, ας πούμε, από την Κόρινθο.

Αλέξανδρος : Ναι, η Αθήνα είναι μεγαλύτερη από την Κόρινθο. Το ξέρω καλά αυτό ! Αλλά εγώ θα ήθελα να είμαι στο Παγκράτι ! Πού είναι το Παγκράτι τώρα, στην αρχαία Αθήνα ; Πού είναι η γειτονιά μου;

Ηρακλής : Το Παγκράτι δεν είναι τόπος δεν είναι γειτονιά – Το Παγκράτι είναι άθλημα, σπορ, Αλέξανδρε. Είναι πάλη, δύσκολη! Τι εννοείς πού είναι τώρα ; Στους αγώνες είναι, όταν έχει αγώνες ! ΧΧΧΧΧ DIFFICULT PUN EXPLAIN A BIT

Αλέξανδρος : Αχ, Ηρακλή ! Έχεις δίκιο. Δεν καταλαβαίνεις. Το Παγκράτι δεν υπάρχει ακόμα ! Συγγνώμη. Μάλλον κοιμάμαι ακόμα…

Ηρακλής : Τι κοιμάσαι βρε ; Μόλις έφαγες ! Άντε, έλα, πάμε ; Έχω άθλους πολλούς να κάνω ! ! 

Αλέξανδρος : Καλά, σίγουρα κοιμάμαι! Πάμε, μέχρι να ξυπνήσω.

Ηρακλής : Πάμε, αλλά πρώτα τα ρούχα που πήραμε ! Θα τα φορέσεις ;

Αλέξανδρος : Λοιπόν, δεν μου αρέσουν πολύ… 

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 16: 

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 16:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 16:

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

DIALOGUE 17

Title in Video: Episode 13 – I like / I don’t like – Right / Wrong

VIDEO IN FOLDER: 17_DIALOGUE_

(45% –  A1 level according to software)

(54% –  A2 level according to software)

Alexandros realises that his clothing is wrong. They must go back to the agora and buy new ! Hercules gives advice on not needing much.

Comparison between modern clothing and ancient clothing.

Philosophical disussion on looks – compare with Socrates and Epicurean way of living.

(source: Ηρακλής Μαινόμενος).

Phrases:

Μου αρέσει, Μου πάει,

Μου κάνει.

Τι χρώμα θέλεις;

Genitive of personal pronouns:

μου, σου, του, της, μας, σας, τους.

αυτός VS εκείνος.

ένας VS 

κανένας.

Shoping sizes, colours. Χιτώνας, χλαμύδα, σανδάλια VS πουκάμισο, μπλούζα, τισέρτ, jeans, παπούτσια.

Λιτός βίος.

Comparison with the Cloak of Nessos for Hercules.

Also USE THIS SOURCE:

Αλέξανδρος : Ηρακλή, εγώ κανονικά φοράω το τι-σέρτ μου, τη μπλούζα μου και ένα ζευγάρι παπούτσια. Τι είναι αυτά εδώ που αγοράσαμε ;

Ηρακλής : Αγοράσαμε έναν χιτώνα κόκκινο, ένα ιμάτιον για το κρύο και σανδάλια. 

Αλέξανδρος : Δεν μου αρέσουν αυτά τα ρούχα.

Ηρακλής : Τι εννοείς δεν σου αρέσουν ;

Αλέξανδρος : Εννοώ ότι δεν είναι ωραία ! Δεν είναι του γούστου μου, βρε Ηρακλή. Είναι πολύ λίγα ! Εγώ θέλω πολλά ρούχα ! Κρυώνω !

Ηρακλής : Μα, τι καιρό κάνει σήμερα ; Δεν κάνει κρύο σήμερα ! Έχει ήλιο. Έχει ζέστη.

Αλέξανδρος : Ζέστη το λες εσύ αυτό ; Εγώ κρυώνω. Δεν μου αρέσουν αυτά τα ρούχα. Θέλω το μπλουζάκι μου, άντε, το πολύ κανένα πουκάμισο ! Όχι χιτώνα και ιμάτιον !

Ηρακλής : Πρώτα δοκίμασε, και μετά θα ρωτήσουμε έναν φιλόσοφο, εδώ, στην Αγορά. Έχει πολλούς φιλοσόφους.

Αλέξανδρος : Καλά. Ας δοκιμάσω. 

Φοράει τα ρούχα που αγόρασαν.

Αλέξανδρος : Επιμένω. Δεν μου αρέσουν καθόλου. Δεν είναι το νούμερό μου αυτά τα ρούχα !

Ηρακλής : Το νούμερό σου ; Δηλαδή ;

Αλέξανδρος : Δηλαδή είναι μεγάλα, αλλά εγώ είμαι μικρός ! Βλέπεις ; Τα χέρια μου είναι πιο μικρά από τα ρούχα !

Ηρακλής : Ας ρωτήσουμε έναν φιλόσοφο. Ε, κύριε, κύριε, είστε φιλόσοφος ;

Φιλόσοφος : Αν λες ότι είμαι σοφός, είμαι και φιλόσοφος. Τι είναι φιλόσοφος ;

Ηρακλής : Τι είναι φιλόσοφος ; Χμμμ… Δύσκολη ερώτηση !

Αλέξανδρος : Φιλόσοφος είναι αυτός που αγαπάει τη σοφία. Όχι τη Σοφία τη φίλη μου, τη σοφία, τη γνώση των πραγμάτων, δηλαδή.

Φιλόσοφος : Εγώ δεν μου αρέσει όταν δεν ξέρω. Μου αρέσει όταν ξέρω πράγματα. Άρα ;

Αλέξανδρος : Άρα αγαπάτε τη σοφία, κύριε.

Φιλόσοφος : Αυτός ο μικρός γιατί μιλάει σε πολλούς ; Ένας είμαι !

Αλέξανδρος : Συγγνώμη, άρα αγαπάς τη σοφία, κύριε.

Φιλόσοφος : Άρα τι είμαι ;

Ηρακλής : Μπίνγκο ! Φιλόσοφος ! Κύριε Φιλόσοφε, έχω μία ερώτηση ! Αυτά τα ρούχα που φοράει ο μικρός Αλέξανδρος, είναι καλά ; Σου αρέσουν ; Ο ίδιος λέει ότι δεν του αρέσουν. Εγώ έχω ένα μανδύα, από τον Κένταυρο Νέσσο, δώρο. Αλλά δεν τον φοράω ποτέ, γιατί φοράω αυτή τη λεοντή. Αλλά ο μικρός δεν του αρέσουν τα ρούχα καθόλου !

Φιλόσοφος : Δεν του αρέσουν ; Έχει δίκιο!

Ηρακλής : Γιατί έχει δίκιο; 

Φιλόσοφος : Γιατί αυτά τα ρούχα είναι πολλά για μικρό παιδί ! Πρέπει να φοράει λίγα. Να ζει βίο λιτό. Να ζει μία ζωή με λίγα πράγματα. Όπως ζούνε οι φιλόσοφοι.

Αλέξανδρος : Δηλαδή ;

Φιλόσοφος : Δηλαδή αυτά τα ρούχα είναι λάθος. Το σωστό είναι ο μικρός, ο νέος, να φοράει λίγα ρούχα, όχι πολλά. Αυτά είναι πολλά !

Αλέξανδρος : Δηλαδή να μη φοράω τίποτε ; Να είμαι γυμνός ;

Φιλόσοφος : Ναι, να είσαι γυμνός, μικρέ. Να είσαι στο Γυμνάσιο και να γυμνάζεσαι γυμνός. Αυτό είναι το σωστό.

Αλέξανδρος : Αυτό είναι πιο κακό από το να φοράω αυτά που δεν μου αρέσουν. Εντάξει, το δέχομαι να τα φοράω αυτά. Ηρακλή, πάμε ! Αυτός είναι τρελός, ο φιλόσοφος.

Ηρακλής : Δεν είναι τρελός αυτός. Απλώς λέει την αλήθεια. Και μερικές φορές η αλήθεια είναι δύσκολη. Ευχαριστούμε κύριε Φιλόσοφε, φεύγουμε.

Φιλόσοφος : Εγώ ευχαριστώ. Είμαι δάσκαλος. Μήπως θέλετε κανένα ιδιαίτερο για τον μικρό ; Ο πατέρας του είσαι ;

Ηρακλής : Όχι, δεν είμαι ο πατέρας του. Είμαι φίλος του. Νομίζω ότι ο μικρός πηγαίνει στο σχολείο. Θέλεις μάθημα, Αλέξανδρε ;

Φιλόσοφος : Ναι, θέλεις ιδιαίτερο μάθημα, Αλέξανδρε ; Εγώ διδάσκω, εσύ ακούς. Θέλεις ;

Αλέξανδρος : Θέλω ρούχα. Άρα δεν θέλω μάθημα σήμερα. Ευχαριστώ πολύ ! Πάμε !

Ηρακλής : Ναι, κύριε Φιλόσοφε, φεύγουμε. Δεν έχουμε χρόνο! Έχω άθλους πολλούς μπροστά μου. Αντίο !

Φιλόσοφος : Αντίο ! Κακό του κάνεις ! Ο μικρός θέλει μάθημα ! Και δεν θέλει αυτά τα ρούχα. Αντίο !

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 17: 

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 17:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 17:

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

DIALOGUE 18

Title in Video: Episode 14 – Parts of the House / Oikos

VIDEO IN FOLDER: 18_DIALOGUE_

(5% –   A2 level according to software)

(91% –  B1 level according to software)

Hercules meets with Theseus, Alexandros watches in awe. Theseus is looking for a place to stay. Description of a regular home. But he is a King, so he must go the palace instead. Theseus leaves.

Phrases:

Ψάχνω για σπίτι, περιγράφω ένα σπίτι, ενοίκιο, κουζίνα Πώς είναι το αρχαίο Αθηναϊκό σπίτι, πώς αυτό που ξέρει ο Αλέξανδρος.

Ο Θησέας πάει στο Ανάκτορο Είναι Βασιλεύς.

Genitive with dates, Genitive of ownership

Το σπίτι του Ηρακλή,
Το σπίτι του Αλέξανδρου, η κουζίνα της μαμάς.

Adverbs of place:

Κοντά, μακριά, απέναντι, δίπλα, ανάμεσα σε

Verbs Passive Voice:

Φοβάμαι,

Λυπάμαι, 

Θυμάμαι,

Κοιμάμαι.

Λεξιλόγιο Κατοικίας, δωμάτια, μπάνιο, ενοικίαση, σαλόνι, όροφος, ρετιρέ, 

στην Αρχαία Αθήνα: ΜΟΝΟΝ μονοκατοικίες

Ηρακλής : Ε, κύριε, ποιος είσαι ; Αλέξανδρε, ποιος είναι αυτός ; 

Αλέξανδρος : Δεν ξέρω. Ποιος είναι ; Κάπου τον ξέρω αυτόν ! Γνωστό πρόσωπο.

Θησέας : Εγώ είμαι ο Θησέας, ο μεγάλος ήρωας της Αττικής ! Πατέρας μου είναι ο Αιγέας και μητέρα μου η Αίθρα ! Σκότωσα τον Πιτυοκάμπτη και τον γέρο ληστή Σκίρωνα. Τον έριξα στην θάλασσα και τον έφαγε η χελώνα. Δεν φοβάμαι κανέναν εγώ. Ούτε εσένα φοβάμαι ! Σκότωσα τον φοβερό Προκρούστη με το ίδιο του το θανάσιμο κρεβάτι. Άρα φόβος για μένα δεν υπάρχει. Ποιος είσαι εσύ;

Ηρακλής : Εγώ είμαι ο Ηρακλής. Ο μεγάλος ήρωας της Πελοποννήσου ! Πατέρας μου είναι ο Δίας και μητέρα μου η Αλκμήνη ! Σκότωσα το Λιοντάρι της Νεμέας και ούτε εγώ φοβάμαι εσένα ! Τι θέλεις εδώ στην Αθήνα, Θησέα ;

Θησέας : Βλέπω ότι αυτή η περιοχή, η Αττική, είναι σκέτο χάος ! Σπίτια εδώ, οίκοι εκεί, όλα μπερδεμένα, ένα χάος ! Ο ένας οίκος είναι κοντά στον άλλο, κολλητά τα σπίτια και δίπλα – δίπλα. Μετά πάλι κενός χώρος και μακριά από τα μαζεμένα σπίτια, άλλοι οικίσκοι χωριστοί. Γιατί είναι έτσι ;

Ηρακλής : Δεν ξέρω, Αλέξανδρε, γιατί είναι έτσι ;

Αλέξανδρος : Γιατί το ένα σπίτι είναι μακριά από το άλλο ; Γιατί οι Αθηναίοι θέλουν αυτονομία. Μένουν σε μονοκατοικίες, όχι σε πολυκατοικίες ακόμα.

Ηρακλής: Τι είναι πολυκατοικίες ;

Αλέξανδρος: Οι πολυκατοικίες είναι μεγάλα σπίτια, όπου μένουν πολλές οικογένειες. Μία οικογένεια σε κάθε διαμέρισμα. Δύο ή τρία διαμερίσματα σε κάθε όροφο. Και πολλοί όροφοι, πολλά πατώματα. Η μοντέρνα Αθήνα είναι όλη με πολυκατοικίες.

Ηρακλής : Και πώς είναι μέσα το σπίτι στην μοντέρνα Αθήνα ;

Αλέξανδρος : Έχει ένα σαλόνι στο κέντρο, το λίβινγκ ρουμ. Αυτό το δωμάτιο είναι συνήθως και τραπεζαρία. Στην τραπεζαρία τρώμε το φαγητό και βλέπουμε τηλεόραση. Δίπλα στο σαλόνι είναι η κουζίνα. Στην κουζίνα μαγειρεύουμε το φαγητό. Στην άλλη πλευρά υπάρχει το μπάνιο, ή η τουαλέτα. Εκεί, στο μπάνιο, κάνουμε την ανάγκη μας και πλενόμαστε. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν τα υπνοδωμάτια. Στα υπνοδωμάτια έχουμε τα κρεβάτια και κοιμόμαστε τη νύχτα.

Θησέας : Μεγάλος είναι ο μοντέρνος οίκος της Αθήνας, ω μικρέ Αλέξανδρε. Αυτοί εδώ οι οίκοι που βλέπω είναι σπίτια μικρά. Και πολύ μπερδεμένα, άλλα εδώ, άλλα εκεί. Θέλει τάξη αυτό το χάος !

Αλέξανδρος : Και τι σκέφτεσαι να κάνεις, ω μεγάλε Θησέα ;

Θησέας : Σκέφτομαι να μαζέψω αυτούς τους άτακτους οίκους. Σκέφτομαι να βάλω τάξη. Μετά θα είναι όλα εντάξει. Σκέφτομαι να κάνω συνοικισμό.

Ηρακλής : Συνοικισμό ; Τι είναι συνοικισμός ;

Θησέας : Συνοικισμός είναι ένωση. Θα ενώσω όλα αυτά τα μικρά χωριά, όλα αυτά τα μικρά σπίτια και θα κάνω μία, ενωμένη πόλη. Όλη η Αττική θα υπακούει στην Αθήνα. Θα είναι οίκοι και πάλι, αλλά θα είναι μαζί, ενωμένοι. Συν-οικισμός, δηλαδή!

Ηρακλής : Και εσύ πού θα μείνεις ;

Θησέας : Εγώ πού θα μείνω; Εκεί ψηλά, ποιος μένει ;

Ηρακλής : Πού ; Εκεί; Στην Ακρόπολη ; Εκεί μένει η θεία μου, η θεά Αθηνά !

Θησέας : Ε, εκεί θα μείνω και εγώ ! Ψηλά στην Ακρόπολη, να βλέπω όλους τους Αθηναίους. Θα είμαι ο βασιλιάς τους ! Το είπε και ο χρησμός αυτό!

Ηρακλής : Ποιος χρησμός ;

Αλέξανδρος : Ηρακλή, ο χρησμός που έδωσε το Μαντείο των Δελφών στον Αιγέα : “Να μην χαλαρώσεις τον ασκό του κρασιού, μέχρι να φτάσεις στην Αθήνα, αλλιώς θα πεθάνεις από θλίψη” Και ο Αιγέας έτσι έκανε, και παντρεύτηκε την Αίθρα, αφού μέθυσε.

Θησέας : Έτσι ακριβώς είναι. Αλλά κάπου το ξέρω αυτό το λιοντάρι, Ηρακλή.

Ηρακλής : Και εγώ, κάπου σε ξέρω εσένα, μικρέ Θησέα. Μήπως ήσουν στην Τροιζήνα, στο παλάτι του Πιτθέα ;

Θησέας : Ναι, ήμουν, γιατί ;

Ηρακλής : Γιατί θυμάμαι ένα μωρό. Όταν έφτασα και φορούσα αυτή τη λεοντή, ένα παιδί νόμισε ότι είναι λιοντάρι αληθινό και ζωντανό. Το παιδί αυτό σου έμοιαζε τώρα που σε βλέπω. Το παιδί άρπαξε ένα τσεκούρι για να σκοτώσει το νεκρό λιοντάρι. Εσύ ήσουν, Θησέα ;

Θησέας : Ναι, εγώ ήμουν. Σε θυμάμαι καλά, ω μεγάλε Ηρακλή ! Χαίρομαι που σε βλέπω πάλι, μετά από τόσα χρόνια !

Ηρακλής : Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω Θησέα ! Πάντα δυνατός να είσαι και ευλογημένος από τον Δία !

Αλέξανδρος : Ωραία, τώρα που γνωριστήκατε, μήπως να μας πει ο Θησέας πού θα μείνει ;

Θησέας : Θα μείνω πάνω στην Ακρόπολη ! Εγώ είμαι βασιλιάς, όχι απλός Αθηναίος. Ο Βασιλιάς θέλει παλάτι, ανάκτορα ! Εκεί θα κάνω τα ανάκτορά μου και θα είμαι Άναξ των Αθηναίων όλων!

Αλέξανδρος : Μπράβο Θησέα

Ηρακλής : Μπράβο, Θησέα, να μου ζήσεις με τις ωραίες ιδέες σου !

Θησέας : Ωραία ! Φεύγω τώρα, δυνατοί άνδρες, πάω να οργανώσω το χάος που λέγεται Αθήνα!

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 18: 

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 18:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 18:

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

DIALOGUE 19

Title in Video: Episode 15 – Hercules Furens

VIDEO IN FOLDER: 19_DIALOGUE_

(25% –   A1 level according to software)

(65% –   A2 level according to software)

REVISION LESSON – STRUCTURE DIALOGUE WITH SAME DICTIONARY SO FAR

BUT IN PAST TENSES- SECONDARY CLAUSE ότι, ο οποίος κλπ…

Will this work?

Alternative ideas for getting to PAST TENSES?

Hercules discusses with Alexandros on what they have done so far. Hercules is angry because the labors are running late.

(source: Ηρακλής Μαινόμενος).

Χρονικά – Τοπικά επιρρήματα.

Adverbs of time, pace and space :

νωρίς, αργά, το πρωί,

σιγά σιγά,

Γρήγορα,

παντού, πουθενά.

Verbs that we have come across so far, but in the Aorist (Active Voice).

Little new dictionary (adverbs of time) 

Focus on the Aorist forms.

Verbs Passive Voice: Φοβάμαι, Λυπάμαι, Θυμάμαι, Κοιμάμαι.

Verbs in -ομαι: χρειάζομαι, Έρχομαι, Βρίσκομαι.

Past Continuous Active/ Passive Voice: Διάβαζα, πήγαινα, ήθελα, καθόμουν, Κοιμόμουν.

κάνει, κοστίζει, αγοράζω, πουλάω

κάθομαι, στέκομαι, πλένομαι, καθαρίζομαι

Negative Imperative (Μην πας εκεί, Μην ακούς αυτήν…) περνάω, πάω, περπατάω, κοιτάω.

Past Continuous

Aorist: χτύπησα, σκότωσα, έφερα, θέλησα

Future Tense: Simple Continuous (no Aorist stem yet) Πάω, αγαπώ, χτυπώ, τρυπώ, 

ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ: 

Ερωτεύομαι, χτυπιέμαι, κάθομαι είμαι, μένω, λέω, πηγαίνω, δουλεύω, θέλω

in questions

⅓ ReVIEW OF OLD STORY

⅔ NEW JOKES

Φοβήθηκα διάβασα

Φοβήθηκες πηγαίνω- πήγα – πήγες

Λυπήθηκα θέλω – θέλησα – ήθελα

Λυπάμαι κάθομαι – κάθισα – κάθισες

Λυπήθηκες κάνω – έκανα – έκανες

Θυμάσαι; αγόρασα – πούλησα – μας πούλησε

Θυμήθηκα στάθηκα – στάθηκες

Θυμήθηκες πλύθηκα – πλύθηκες στο πλατάνι

Κοιμήθηκες τρώω – έφαγα – έφαγες – φαγητό

Κοιμάσαι κοιτάω – κοίταξα – κοίταξες

Κοιμάται βλέπω – είδα – είδες – είδε

Χρειάζομαι αγάπησα – χτύπησα – τρύπησα

Χρειάστηκα ερωτεύτηκα – ερωτεύτηκες 

Χρειάστηκε να δουλεύω – δούλεψα – δούλεψες

Έρχομαι ήρθα – ήρθες

Ήρθα θέλω – θέλησα – ήθελα / Δεν ήθελα

Ήρθες

Ηρακλής : Αλέξανδρε ! Τι κάνουμε εδώ πέρα ; Δεν προχωράμε και έχω τα νεύρα μου !

Αλέξανδρος : Ηρακλή, τι εννοείς “δεν προχωράμε” ; Γιατί έχεις τα νεύρα σου ; Γιατί είσαι τσαντισμένος ;

Ηρακλής : Έχω τα νεύρα μου γιατί τόσες ημέρες δεν κάνουμε ούτε έναν νέο άθλο ! Τι κάναμε από την ώρα που σε είδα μέχρι τώρα ;

Αλέξανδρος : Τι κάναμε ;

Ηρακλής : Θα σου πω εγώ τι κάναμε ! Πρώτα εγώ σου είπα για την οικογένειά μου !

Αλέξανδρος : Ναι, ακριβώς. Εσύ μου είπες ότι ο πατέρας σου είναι ο Δίας, μητριά σου η Ήρα και μητέρα σου η Αλκμήνη. Είπες ότι γεννήθηκες στην Θήβα, αλλά είσαι μισός θεός, δηλαδή ημίθεος.

Ηρακλής : Ναι, αυτά σου είπα. Επίσης, σου είπα για τον Ευρυσθέα, ότι είναι ξάδερφός μου και βασιλιάς των Μυκηνών. Ο Ευρυσθέας, ο οποίος θέλει όλους αυτούς τους άθλους. Το κατάλαβες;

Αλέξανδρος : Εγώ ; Φυσικά και το κατάλαβα ! Λοιπόν, και γιατί έχεις νεύρα ;

Ηρακλής : Γιατί έχω νεύρα ; Γιατί κατάλαβες, αλλά μετά δεν κάναμε τίποτα ! Μετά εγώ είδα ένα όνειρο ! Το θυμάσαι ;

Αλέξανδρος : Ναι, το θυμάμαι ! Εσύ είδες ότι ήσουν στον Άδη, στον Κάτω Κόσμο. Είδες ότι κυνήγησες το τρομερό σκυλί, τον Κέρβερο. Είδες ότι πάλεψες με τα τρία κεφάλια του σκυλιού, στον ποταμό Αχέροντα, στις Πύλες του Άδη. 

Ηρακλής : Ναι, πάλεψα με το τρομερό σκυλί, τον Κέρβερο, αλλά δεν τον σκότωσα. Έδεσα τα κεφάλια του με τα χέρια μου, δυνατά. Μετά είδα τον Μελέαγρο και αυτός μου είπε ότι η γυναίκα μου είναι η Διηάνειρα. Και μετά ξύπνησα. Και σου είπα “Πάμε στις Μυκήνες”. Και εσύ, Αλέξανδρε, είπες “Πάμε!”

Αλέξανδρος : Ναι, εγώ έτσι ακριβώς είπα. Αλλά μετά πήγαμε στον Ευρυσθέα και αυτός δεν ήταν εκεί.

Ηρακλής : Όχι, εκεί ήταν ο Ευρυσθέας. Ήταν στις Μυκήνες. Αλλά αυτός, ο βλάκας, φοβήθηκε το λιοντάρι της Νεμέας. Αυτό το νεκρό λιοντάρι, ο Ευρυσθέας το φοβήθηκε για ζωντανό ! Μπήκε μέσα σε ένα πιθάρι και δεν με πίστεψε ότι είναι λεοντή . Πίστεψε ότι είναι λιοντάρι ζωντανό ! 

Αλέξανδρος : Τελικά, στο τέλος ο Ευρυσθέας σε πίστεψε και είπε ότι έχεις πολλούς άθλους ακόμα.

Ηρακλής : Αυτό είπε. Εσύ μετά μου είπες τι κάνεις κάθε μέρα στη ζωή σου στην Αθήνα και μετά κάναμε το μεγάλο λάθος ! Περπατήσαμε, αλλά περπατήσαμε προς την Αθήνα !

Αλέξανδρος : Ναι, περπατήσαμε στην Αθήνα και πήγαμε στην Αγορά !

Ηρακλής : Για αυτό έχω τα νεύρα μου ! Αγοράσαμε τόσα ρούχα και σανδάλια για σένα, μιλήσαμε με τον οπωροπώλη, αγοράσαμε φρούτα και μήλα και μετά είδαμε το φιλόσοφο ! Τόσες ημέρες στην Αθήνα και ούτε ένας άθλος ακόμα ! Τι θα κάνουμε, Αλέξανδρε ; Τα νεύρα μου !

Αλέξανδρος : Ηρακλή, κατ’ αρχάς ψυχραιμία ! Ήρεμα ! Θα κάνουμε και άλλο άθλο, αλλά σιγά – σιγά . Όχι γρήγορα ! Όχι βιαστικά !

Ηρακλής : Γιατί όχι βιαστικά ; Εγώ είμαι ήρωας ! Οι ήρωες κάνουν άθλους ! Εγώ τι κάνω εδώ με εσένα ; Εγώ κάνω βόλτες στην Αθήνα, μίλησα με τον μεγάλο Θησέα, αλλά δεν έκανα ούτε έναν άθλο ! Τα νεύρα μου !

Αλέξανδρος : Ηρακλή ! Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει !

Ηρακλής : Δηλαδή ;

Αλέξανδρος : Δηλαδή, όποιος κάνει πράγματα γρήγορα και βιαστικά, κάνει λάθη !

Ηρακλής : Και τι θα κάνουμε ;

Αλέξανδρος : Θα κάνουμε έναν νέο άθλο, αλλά σιγά – σιγά. Άλλωστε, ξέρεις πώς το λένε αυτό το βιβλίο ;

Ηρακλής : Ποιο βιβλίο ; Πώς το λένε ;

Αλέξανδρος : Το βιβλίο αυτό το λένε Slow Greek ! Δηλαδή, συνεχίζουμε το ταξίδι μας, αλλά σιγά – σιγά και χωρίς νεύρα ! Εντάξει.

Ηρακλής : Εντάξει. Θα μετρήσω από το ένα μέχρι το δέκα και δεν θα έχω νεύρα. Πάμε….

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 19: 

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 19:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 19:

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

DIALOGUE 20

Episode 16 – Hercules and the Hydra

VIDEO IN FOLDER: 20_DIALOGUE_

(44% –   A1 level according to software)

(46% –   A2 level according to software)

Reflections on personal information from Hercules and Alexandros in 1st person.

Lernaian Hydra- Giving orders (Αόριστος – Υποτακτική Subjunctive) 

I want you to / I want to Θέλω να + Υποτακτική

Aorist (Passive Voice):

γεννήθηκα, μεγάλωσα,

ήρθα, πήγα, είδα, παντρεύομαι.

Asking indirect questions:

Σε ρώτησα πότε γεννήθηκες.

Adverbs of time, pace and space :

νωρίς, αργά, το πρωί,

σιγά σιγά,

Γρήγορα,

παντού, πουθενά.

Ευρυσθέας : Ηρακλή, έλα εδώ !

Ηρακλής : Ναι, βασιλιά μου ! Σε ακούω !

Ευρυσθέας : Εσύ λες ότι τάχα σκότωσες το λιοντάρι της Νεμέας, ναι ;

Αλέξανδρος: Ω Βασιλιά, δεν το λέει απλώς. Στα αλήθεια, ο Ηρακλής σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας.

Ηρακλής : Αλήθεια, βασλιά μου. Πήγα νωρίς το πρωί και το σκότωσα με τα δύο μου χέρια !

Ευρυσθέας : Δεν πιστεύω ότι το σκότωσες. Θέλω να σκοτώνεις και να το βλέπω !

Ηρακλής : Μα, Βασιλιά μου, δεν βλέπεις αυτή εδώ τη λεοντή, αυτό το δέρμα από λιοντάρι, που φοράω ; Από το λιοντάρι της Νεμέας είναι.

Αλέξανδρος : Αλήθεια, από το λιοντάρι της Νεμέας είναι, κύριε Βασιλιά Ευρυσθέα !

Ευρυσθέας : Δεν πιστεύω τίποτα ! Αυτό μπορεί να είναι άλλο λιοντάρι ! Πού ξέρω εγώ; Λοιπόν, θέλω να κάνεις άλλο άθλο τώρα ! Με ακούς ;

Ηρακλής : Σε ακούω, Βασιλιά μου.

Ευρυσθέας : Στην λίμνη Λέρνα, έχουνε μεγάλο πρόβλημα ! Ένα μεγάλο τέρας, με εννιά κεφάλια φιδιού ζει εκεί. Μέσα στην λίμνη Λέρνα. Έξω από την λίμνη Λέρνα δεν μπορεί άνθρωπος να ζήσει. Είναι επικίνδυνα ! Η Λερναία Ύδρα φτύνει φωτιά από τα εννιά της στόματα και σκοτώνει τους ανθρώπους. Η Λίμνη είναι ένα άχρηστο έλος, όλο νερό και κουνούπια. Δεν μπορεί κανείς να καλλιεργήσει τη γη. 

Ηρακλής : Και εγώ τι θέλεις να κάνω, Βασιλιά μου ;

Ευρυσθέας : Θέλω να σκοτώσεις την Λερναία Ύδρα ! Θέλω εσύ να διώξεις όλο το νερό από το έλος και το τέρας να φύγει από τη Λίμνη Λέρνα! Θέλω εσύ να κάνεις τη γη καλή για τη γεωργία ! Τώρα έξω από το παλάτι μου και μόνο όταν σκοτώσεις τη Λερναία Ύδρα θα είσαι πάλι εδώ ! Γεια σου Ηρακλή και Αντίο !

Ηρακλής : Αντίο, Βασιλιά μου ! Με όλη μου τη δύναμη θα παλέψω με το τέρας και θα γυρίσω μετά εδώ, στις Μυκήνες! Αλέξανδρε, φεύγουμε…

Αλέξανδρος : Ηρακλή, εύκολος είναι αυτός ο άθλος, νομίζω !

Ηρακλής : Και γιατί είναι εύκολος ; Εγώ δεν φοβάμαι, δεν έχω καθόλου φόβο ! Αλλά πιστεύω ότι είναι δύσκολο, ένα φίδι με εννιά κεφάλια να το σκοτώσεις. 

Αλέξανδρος : Ηρακλή, εσύ σκότωσες ολόκληρο Λιοντάρι της Νεμέας  ! Σε ένα μικρό φίδι, σε ένα φιδάκι σαν τη Λερναία Ύδρα θα έχεις πρόβλημα ;

Ηρακλής : Δεν θα έχω πρόβλημα ! Αλλά εδώ ο Ευρυσθέας σου λέει ότι σκοτώνει όλους τους ανθρώπους αυτό το τέρας ! Θα πάρω βοηθό μου τον Ιόλαο ! Πάμε και του λέμε ότι θέλουμε τη βοήθειά του, εντάξει;

Αλέξανδρος : Εντάξει ! Πάμε !

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 20: 

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 20:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 20:

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

DIALOGUE 21

Episode 18 – Hercules, Alexandros and Dianeira at the Taverna

VIDEO IN FOLDER: 21_DIALOGUE_

(20% –   A1 level according to software)

(68% –   A2 level according to software)

(12% –   B1 level according to software)

Hercules decides that they must move forward. Description of what they will do next.

Future Tense -Advanced with aorist stem :

Θα φάμε, θα πάμε, θα κάνουμε.

Alexandros meets Dianeira for the 1st time.
Hercules, Dianeira and Alexandros visit a taverna to eat. They order from the menu.

Future Tense:

Θα σου πω κάτι.
Τι θα πάρουμε ;

Τι θα πιούμε ;

Θα έρθει σε λίγο.

Στην υγειά μας !

Καλή όρεξη !

Αλέξανδρος : Ηρακλή, πού θα πάμε τώρα ;

Ηρακλής : Θα σου πω. Πάμε να γνωρίσεις την γυναίκα μου, την Διηάνειρα. Όταν μονομάχησα με τον Κύκνο, η Διηάνειρα με βοήθησε.

Αλέξανδρος : Δηλαδή δεν ήταν αληθινή μονομαχία ; Αφού σε βοήθησε, πολεμήσατε δύο εναντίον ενός !

Ηρακλής : Όχι, μονομαχία ήταν ! Απλώς με βοήθησε στο μυαλό ! Με βοήθησε να κάνω σωστή σκέψη και να νικήσω με στρατηγική τον Κύκνο ! Κατάλαβες ; Διηάνειρα, έ ! Διηάνειρα, έλα εδώ !

Διηάνειρα : Άντρα μου καλέ ! Ηρακλή μου ! Τι θέλεις ;

Ηρακλής : Διηάνειρα, έλα να σου γνωρίσω τον φίλο μου, τον Αλέξανδρο ! Αλέξανδρε, από εδώ, η γυναίκα μου, η Διηάνειρα ! Διηάνειρα, από εδώ ο φίλος μου, ο Αλέξανδρος !

Αλέξανδρος : Κυρία Διηάνειρα, χάρηκα !

Διηάνειρα : Χάρηκα πολύ κι εγώ, Αλέξανδρε ! Τι κάνεις ; Από πού είσαι ;

Αλέξανδρος : Από εδώ είμαι, από την Αθήνα ! Εδώ, με τον Ηρακλή, τον βοηθώ στους άθλους του. Θα έρθετε μαζί μας ;

Διηάνειρα : Ναι, θα έρθω. Αλλά Ηρακλή, πού θα πάμε ;

Ηρακλής : Εγώ πείνασα ! Έχω μια ιδέα! Τι λέτε ; Πάμε σε μία ταβέρνα για φαγητό ;

Αλέξανδρος : Για φαγητό ; Μα, Ηρακλή, τελευταία φορά φάγαμε στην Αρχαία Αγορά !

Ηρακλής : Ακριβώς ! Είναι μία ταβέρνα εδώ, πίσω από την αγορά, πολύ ωραία και φτηνή !

Αλέξανδρος : Φτηνή ; Δηλαδή ;

Διηάνειρα : Δηλαδή τα πιάτα της δεν είναι ακριβά ! Μου αρέσει αυτή η ταβέρνα ! Την ταβέρνα “Ποικίλη Στοά” δεν λες, Ηρακλή ;

Ηρακλής : Ναι, αυτή λέω ! Την ταβέρνα που είναι στην ταράτσα, και κάτω έχει αυλή !

Διηάνειρα : Μου αρέσει πολύ αυτή η ταβέρνα. Μ’ αρέσει η αυλή της, μ’ αρέσει η ταράτσα της, τα μεγάλα βαρέλια στην αυλή, το σπιτικό φαγητό της κουζίνας. Μ’ αρέσει η θέα που έχει : βλέπεις όλη την Αρχαία Αγορά ! Και το ναό του Ηφαίστου ! Πάμε !

Αλέξανδρος : Πάμε, ναι ! 

Περπατάνε και φτάνουν στην ταβέρνα.

Σερβιτόρος : Καλησπέρα ! Είστε έτοιμοι να παραγγείλετε ;

Ηρακλής : Να παραγγείλουμε ; Ε, ένα λεπτό. Καλή μου γυναίκα, ξέρουμε τι θέλουμε ;

Διηάνειρα : Να διαβάσω λίγο τον Κατάλογο ; Εμ, το μενού παρακαλώ ;

Σερβιτόρος : Ορίστε, με την ησυχία σας !

Διηάνειρα : Για να δούμε… Λοιπόν, τι λες, Αλέξανδρε;

Αλέξανδρος : Τι θα πάρουμε από ορεκτικά ;

Ηρακλής : Τζατζίκι οπωσδήποτε ! Και λίγο τυρί ! Φέτα ή σαγανάκι ;

Διηάνειρα : Και τα δύο ! Λοιπόν, θα μας φέρετε μία μερίδα τζατζίκι, μία χωριάτικη σαλάτα με φέτα και ένα σαγανάκι. Μία μερίδα πατάτες και μία κολοκυθάκια τηγανιτά.

Σερβιτόρος : Μάλιστα. Τι άλλο θα θέλατε;

Διηάνειρα : Θα φάμε κρέας ή ψάρι ;

Αλέξανδρος : Εγώ νομίζω ότι θέλω και λίγο ψάρι και λίγο κρέας !

Ηρακλής : Ναι, να πάρουμε λίγο από όλα ! Μία μερίδα γαύρο και μία μερίδα κεφτεδάκια παρακαλώ !

Διηάνειρα : Ηρακλή ! Σιγά σιγά ! Σαν πολλά δεν είναι ;

Ηρακλής : Καλή μου γυναίκα, πεινάω σαν λύκος ! Θα τα φάω όλα ! Τι θα πιούμε ;

Διηάνειρα : Εγώ θέλω νερό !

Ηρακλής : Εγώ θέλω κρασί ! Εσύ μικρέ ;

Αλέξανδρος : Εγώ θέλω κοκακόλα ! Αλλά έχει κόκα κόλα ;

Ηρακλής : Η κόκα κόλα κάνει κακό στο στομάχι ! Είσαι σίγουρος ;

Διηάνειρα : Τι είναι κόκα κόλα ;

Αλέξανδρος : Έχει δίκιο ο Ηρακλής. Θα πάρω και εγώ λίγο κρασί, αλλά με νερό. 

Σερβιτόρος : Τι κρασί θέλετε παρακαλώ ; Λευκό ή κόκκινο ;

Ηρακλής : Κόκκινο ! Ένα κιλό !

Διηάνειρα : Ένα κιλό για τρία άτομα ; Ηρακλή είσαι καλά ;

Ηρακλής : Δίκιο έχεις, γυναίκα. Μισό κιλό, λοιπόν, εντάξει ;

Σερβιτόρος : Ευχαριστώ. Έρχομαι αμέσως με την παραγγελία σας !

Ορίστε το ψωμί σας, καλή σας όρεξη ! 

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 21: 

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 21:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 21:

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

Modern Greek For Classicists Lesson 14

14 ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

Title in Video: Episode 10 – Agora – Modern Market

VIDEO IN FOLDER: 14_DIALOGUE_

(67% –  A2 level according to software)

(22% –  B1 level according to software)

buying everyday groceries at the store, at the kiosk, at the super market, at the flea market (laiki agora).

Fruit, vegetables, meat, milk.

Quantities:

Kilos.

Αλέξανδρος : Πού είμαστε, Ηρακλή ;

Ηρακλής : Νομίζω ότι πήραμε λάθος δρόμο. Βλέπω την Ακρόπολη εκεί πάνω. Αλέκο, είμαστε στην Αθήνα.

Αλέξανδρος : Στην Αθήνα ; Αυτό το πολύχρωμο κτήριο είναι η Ακρόπολη ; Εγώ δεν την θυμάμαι έτσι. Α ! Είναι εντυπωσιακή !

Ηρακλής : Ναι, είναι πολύ όμορφο κτήριο. 

Αλέξανδρος : Και αυτό εδώ το κτήριο τι είναι ;

Ηρακλής : Αυτό το κτήριο είναι το Βουλευτήριο. Μέσα συζητάνε και αποφασίζουν οι Βουλευτές της Αθήνας. Ετοιμάζουν τους νόμους και μετά η Εκκλησία του Δήμου τους ψηφίζει.

Αλέξανδρος : Ωραία πράγματα ! Εμείς έχουμε τη Βουλή και εκεί ετοιμάζουν τους νόμους και ψηφίζουν. Δεν έχουμε Εκκλησία του Δήμου στην Αθήνα σήμερα.

Ηρακλής : Ναι, αλλάζουν τα πράγματα. Τα καταστήματα τα βλέπεις ; Όλα τα μαγαζιά εκεί, δίπλα στη Στοά ; Ο καθένας πουλάει την πραμάτεια του. Ο αγγειοπλάστης πουλάει αγγεία/ αμφορείς, ο υποδηματοποιός πουλάει παπούτσια, ο χαλκουργός πουλάει σκεύη και ο γλύπτης πουλάει γλυπτά. Εκεί, στα αριστερά είναι η Βιβλιοθήκη, με όλα τα βιβλία. Και όταν θέλεις μουσική, πηγαίνεις στο Ωδείο, μέσα στην Αγορά.

Αλέξανδρος : Όλα τόσο κοντά το ένα στο άλλο! Σαν mall είναι ! Εμείς έχουμε πολλά καταστήματα στο Μοναστηράκι σήμερα, αλλά πάντα κάνουμε παζάρι !

Ηρακλής : Παζάρι ; Δηλαδή ;

Αλέξανδρος : Δηλαδή ζητάμε καλύτερη τιμή ! Ρωτάς τον βιβλιοπώλη, για παράδειγμα :

-Πόσο κάνει αυτό το βιβλίο ;

-Δέκα ευρώ, σου λέει ο βιβλιοπώλης.

-Θα μου κάνεις μια καλύτερη τιμή ;

-Οχτώ για σένα, σου λέει ο βιβλιοπώλης. Αυτό, το λέμε παζάρι.

Ηρακλής : Τι είναι ευρώ ;

Αλέξανδρος : Ευρώ είναι λεφτά ! Είναι χρήματα ! Με αυτά πληρώνουμε, όταν αγοράζουμε πράγματα. Ο θείος μου, στην Αμερική, πληρώνει με δολλάρια όταν αγοράζει. Στην Αμερική τα δολλάρια είναι πολλά, αλλά στην Ελλάδα τα ευρώ είναι λίγα.

Ηρακλής : Α, εντάξει. Κανένα πρόβλημα, μικρέ ! Εδώ εμείς πληρώνουμε με δραχμές. Περίμενε ένα λεπτό. Να δω… Έχω καθόλου λεφτά στη λεοντή μου ; Α ! Ωραία ! Έχω λεφτά ! Λοιπόν, πάμε να αγοράσουμε κάτι από την Αγορά ;

Αλέξανδρος : Ναι, πάμε.

(τρίτη φωνή, πωλητής)

Πωλητής : Χαίρετε Αθηναίοι ! Καλημέρα ! Τι θέλετε ;

Ηρακλής : Δεν είμαστε Αθηναίοι. Ναι, τι θέλουμε ; 

Αλέξανδρος : Εγώ δεν θέλω κάτι. Να σου πω, πονάνε λίγο τα πόδια μου. Μήπως παπούτσια καινούρια ;

Ηρακλής : Παπούτσια ; Για τα πόδια εσύ θέλεις σανδάλια, όχι παπούτσια ! Λοιπόν, θα ήθελα ένα ζευγάρι σανδάλια, κύριε !

Πωλητής : Σανδάλια ! Μάλιστα ! Λοιπόν !

Αλέξανδρος : Φοράω νούμερο σαράντα δύο !

Πωλητής : Νούμερο ; Τι είναι αυτό; Περίμενε, θα μετρήσω το πόδι σου !….

Αλέξανδρος : Εντάξει… Ορίστε, / Εδώ είναι το πόδι μου.

Ηρακλής : Και τι ρούχα είναι αυτά που φοράς ;

Αλέξανδρος : Τι εννοείς ; Φοράω ένα τι-σερτ και ένα τζην παντελόνι. Φοράω στο κεφάλι το καπέλο μου, και τα γυαλιά στα μάτια μου. 

Ηρακλής : Τι παντελόνι ; Τι τζην ; Εσύ θέλεις σωστή ένδυση ! Εσύ θέλεις χιτώνα κόκκινο, είσαι μικρό παιδί ! Και θέλεις και ιμάτιον ή μανδύα, για όταν κάνει κρύο. Λοιπόν, τελειώνουμε εδώ με τα σανδάλια και πάμε για ρούχα.

Αλέξανδρος : Ηρακλή ! Σιγά σιγά !

Ηρακλής : Τι σιγά σιγά ; Λοιπόν, κύριε, έτοιμος ο μικρός ; Πόσο κάνει το ζευγάρι τα σανδάλια ; Πόσο κοστίζουν και τα δύο ;

Πωλητής : Τα σανδάλια κοστίζουν τρεις δραχμές.

Ηρακλής : Έχω ένα τετράδραχμο. Έχετε ρέστα ;

Πωλητής : Μάλιστα, κύριε. Ένα λεπτό, περιμένετε. Ορίστε/ Εδώ είναι : μία δραχμή ρέστα και τα σανδάλια σας.

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 14: 

Το λάθος = wrong, mistake

Το σωστό = right, correct

Ο πολύχρωμος, η πολύχρωμη, το πολύχρωμο = mutlicoloured

Το κτήριο = building

Θυμάμαι = to remember

Εντυπωσιακός εντυπωσιακή εντυπωσιακό = impressive

Όμορφος όμορφη όμορφο = beautiful

Συζητάω – συζητώ = to discuss, to chat

Αποφασίζω = to decide

Ετοιμάζω = to prepare

Ψηφίζω = to vote

Ο νόμος = law

Η Εκκλησία = church 

Η Εκκλησία του Δήμου = Assembly of the City Of Athens

Η Βουλή = Parliament

Αλλάζω = change

Το κατάστημα = a store, a shop

Το μαγαζί = a store, a shope

Δίπλα = next to

Πουλάω = to sell

Η πραμάτεια = merchandise

Ο αγγειοπλάστης = potter, ceramicist

Το αγγείο = a pot

Ο υποδηματοποιός = shoe maker

Το παπούτσι = a shoe

Ο χαλκουργός = coppersmith

Το σκεύος = vessel, container

Ο γλύπτης = sculptor

Το γλυπτό = sculpture

Αριστερά = left

Δεξιά = right

Η Βιβλιοθήκη = library, bookcase

Το βιβλίο = a book

Η μουσική = music

Το ωδείο = Odeon

Κοντά = near

Το παζάρι = bazzaar, flea market

Κάνω παζάρι = make a bargain

Ζητάω = ask for sth

Καλός καλή καλό= good

Καλύτερος καλύτερη καλύτερο = better

Η τιμή = price

Ρωτάω = to ask for

Για σένα = for you

Εγώ εμένα = I me

Εσύ εσένα = You you

Αυτός  Αυτή Αυτό = He She It

Αυτόν Αυτήν Αυτό = Him Her It

Εμείς εμάς = We Us

Εσείς εσάς = You You

Αυτοί Αυτούς = They Them

Αυτές Αυτές = They Them

Αυτά Αυτά = They Them

Τα λεφτά = money

Τα χρήματα = money

Πληρώνω = to pay

Αγοράζω = to buy

Το δολλάριο = dollar

Το ευρώ = euro

Η δραχμή = drachma

Πολλά = a lot

Λίγα = a little

Περιμένω = to wait

Καθόλου = none at all

Λίγο = a litte bit (small quantity of sth)

Πολύ = a lot (big quantity of sth)

Κάτι = something

Πονάω = to hurt 

Το παπούτσι = a show

Καινούριος – κανούρια – καινούριο = brand new

Το σανδάλι = a sandal

Το ζευγάρι = a pair of sth

Μάλιστα ! = Indeed !

Νούμερο = size, number

Μέγεθος = size

Μετράω = to count

Ορίστε ! = Here you go !

Τι σερτ, το μπλουζάκι = a t-shirt

Το παντελόνι = a pair of trousers

Το καπέλο = a hat

Τα γυαλιά = glasses

Το κεφάλι = head

Ο χιτώνας = toga

Ο μανδύας = cloak

 Η ένδυση = clothing

Σιγά σιγά = Slowly

Γρήγορα γρήγορα = Quickly, Rapdily

Βιαστικά = In a hurry

Τα ρέστα = the change

Κοστίζω = to cost

Πόσο κάνει;  = How much does it cost?

Πόσο κοστίζει; = How much does it cost?

Δοκιμάζω = to try on a cloth

Φοράω = to wear

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 14:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 14:

REVIEW THESE:

a) Distance: κοντά, μακριά, δίπλα

b) How to ask for a price / How to try clothing : Πόσο κάνει; Πόσο κοστίζει;Δοκιμάζω, φοράω, νούμερο,

c) Verbs:ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ : αγοράζω – θα αγοράσω, νικάω – θα νικήσω, μετράω – θα μετρήσω.

d) Tip: ευγένεια: Θα ήθελα αντί θέλω / Θα μπορούσα αντί μπορώ;Looks like future but is not !!

e) Asking for directions: Πού είναι το… ;Περνάει από το κέντρο;αριστερά – δεξιά, πάνω – κάτω.

c) Verbs:

ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ:

ΑΟΡΙΣΤΟΣ:

ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ : αγοράζω – θα αγοράσω, νικάω – θα νικήσω, μετράω – θα μετρήσω.

Συμπληρώνω τις προτάσεις με τον σωστό τύπο του ρήματος που βρίσκεται στην παρένθεση σε μέλλοντα ή αόριστο:

α) Όταν ήμουν μικρή …………………. ένα βιβλίο πριν το αγοράσω, για

να δω τις εικόνες. (ξεφυλλίζω)

β) Ο φούρναρης …………………… το ψωμί στις τέσσερις η ώρα το

πρωί. (φουρνίζω)

γ) …………………… στην Κρήτη για δύο χρόνια και μετά ήρθα στην

Αθήνα. (μένω)

δ) Ο κυρ Κώστας, ο μπογιατζής, …………………… το σπίτι του

πράσινο! (βάφω)

ε) Παλιά δεν …………………. τόσο καλή μαθήτρια, όσο είμαι τώρα.

(είμαι)

στ) Αφού ………………………. κρασί και ………………………., πήραμε ένα

ταξί και γυρίσαμε στο σπίτι. (πίνω, μεθώ)

ζ) Χθες …………………………… στο τηλέφωνο μία ολόκληρη ώρα.

(μιλώ)

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)

Modern Greek For Classicists Lesson 13

13 ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ

Title in Video: Episode 9 – Metaforai_ Means Of Transportation

VIDEO IN FOLDER: 13_DIALOGUE

(54,5% –  A1 level according to software)

44,27% – A2 level according to software)

Past Continuous

Directions to a place, Using or not using public transport, Negation, on difficult and easy stuff.

Ηρακλής : Πάμε λοιπόν ; Έχουμε δρόμο ακόμα πολύ !

Αλέξανδρος : Ναι, πάμε. Αλλά πώς θα πάμε ; Με τα πόδια ;

Ηρακλής : Πώς θέλεις δηλαδή ; Με το άρμα πάμε όταν έχει αγώνα, στους Ολυμπιακούς αγώνες!

Αλέξανδρος : Τι λες, Ηρακλή ; Μόνον τότε ; Δηλαδή, λεωφορείο δεν έχει ;

Ηρακλής : Τι είναι λεωφορείο ; Εμείς πάμε ή με τα πόδια ή με το άρμα και τα άλογα, όταν έχει αγώνα. Α, ναι, και όταν πάμε από τη θάλασσα, πάμε με την Τριήρη, με το μεγάλο πλοίο !

Αλέξανδρος : Εγώ πάω με το πλοίο μόνον όταν πάμε διακοπές.

Ηρακλής : Τι είναι διακοπές ;

Αλέξανδρος : Διακοπές είναι όταν δεν έχει σχολείο. Διακοπές είναι όταν δεν δουλεύουμε. Το καλοκαίρι, δηλαδή από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο. Μετά, το Σεπτέμβριο έχει πάλι σχολείο.

Ηρακλής : Και πώς πηγαίνεις στο σχολείο ; Δεν πηγαίνεις με τα πόδια ;

Αλέξανδρος : Όχι βέβαια ! Είναι μακριά ! Δεν είναι κοντά ! Όταν πηγαίνω στο σχολείο, παίρνω το λεωφορείο, ένα μεγάλο αυτοκίνητο. Όταν πηγαίνω στο κέντρο της Αθήνας, πάλι παίρνω το λεωφορείο.

Ηρακλής : Τρελό πράγμα αυτό το λεωφορείο.

Αλέξανδρος : Και πού να σου πω για το μετρό ; Το ξέρεις το μετρό ;

Ηρακλής : Τι είναι το μετρό ; Εννοείς αυτό που λένε στους Δελφούς Μέτρον Άριστον ; Όλα δηλαδή με μέτρο, τίποτε σε υπερβολή ;

Αλέξανδρος : Χαχαχα ! Όχι, δεν εννοώ αυτό ! Το μετρό είναι ένα αυτοκίνητο μέσα στη γη ! Πάει πάρα πολύ γρήγορα, πιο γρήγορα από το λεωφορείο. Δίνεις το εισιτήριο, μπαίνεις μέσα και πηγαίνεις από την μία άκρη της Αθήνας στην άλλη !

Ηρακλής: Δηλαδή πόσο γρήγορα ;

Αλέξανδρος : Πάρα πολύ γρήγορα ! Είσαι από την Ακρόπολη στο Αεροδρόμιο σε μία ώρα !

Ηρακλής : Τι να κάνεις στο αεροδρόμιο ;

Αλέξανδρος : Μα φυσικά, να πάρεις το αεροπλάνο ! Δεν ξέρεις τι είναι αεροπλάνο ;

Ηρακλής :  Όχι, τι είναι το αεροπλάνο ; Καταπίνει αέρα ;

Αλέξανδρος : Όχι, δεν καταπίνει αέρα ! Καταπίνει βενζίνη και πετάει στον αέρα σαν πουλί !

Ηρακλής : Δηλαδή σαν τον Ίκαρο ;

Αλέξανδρος : Ναι, σαν τον Ίκαρο ! Αλλά δύσκολα πέφτει το αεροπλάνο ! Είναι δυνατό πουλί!

Ηρακλής : Αλέξανδρε, νομίζω ότι μου λες ψέματα.

Αλέξανδρος : Όχι, δεν σου λέω ψέματα. Αλήθεια σου λέω ! Γιατι δεν με πιστεύεις ;

Ηρακλής : Γιατί όσα λες, είναι απίστευτα. Τελοσπάντων, τώρα δεν έχει ούτε μετρό, ούτε λεωφορείο, ούτε αεροπλάνο. Έχει μόνον τα πόδια μας. Πάμε ;

Αλέξανδρος : Ναι, πάμε. Θα κουραστούμε γρήγορα, νομίζω. Αλλά τι να κάνουμε ;

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 13: 

Ο δρόμος = the road

Το άρμα = chariot

Το άλογο = horse

Ο αγώνας = struggle, game

Η διακοπή / οι διακοπές = break, interruption / (in plural:) vacations

Η θάλασσα = sea

Η τριήρης = trieren?

Το πλοίο = boat

Το καλοκαίρι = Summer

Το φθινόπωρο = Autumn

Ο χειμώνας = Winter

Η Άνοιξη = Spring

Το μετρό = subway

Το αυτοκίνητο = car

Το λεωφορείο = bus

Το αεροπλάνο = airplane

Το αεροδρόμιο = airport

Μακριά = far

Κοντά = near

Το εισιτήριο = ticket

Μπαίνω = to enter

Βγαίνω = to exit

Πηγαίνω = to go

Γρήγορος γρήγορη γρήγορο = fast

Γρήγορα = quickly

Φυσικά = Naturally, Of course

Καταπίνω = to swallow

Πέφτω = to fall

Πιστεύω = to believe

Το πουλί = bird

Σαν τον/ σαν την/ σαν το = like a (when comparing one thing to another)

Ιούνιος – Ιούνης = June

Ιούλιος – Ιούλης = July 

Αύγουστος  = August

Σεπτέμβριος – Σεπτέμβρης = September

Οκτώβριος – Οκτώβρης = October

Νοέμβριος – Νοέμβρης = November

Δεκέμβριος – Δεκέμβρης = December

Ιανουάριος – Γενάρης = January

Φεβρουάριος – Φλεβάρης = February

Μάρτιος – Μάρτης = March

Απρίλιος – Απρίλης = April

Μάιος – Μάης = May

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 13:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

1) INSERT HERE a) Months of the year / Seasons 

CORRESPONDING TO VIDEO 13A FROM DETAILED CURRICULUM

CARTOONS FOR SEASONS AND MONTHS ALSO LOOK AT THIS MAP

a) Months of the year / SeasonsΙούνιος – ΙούνηςΙούλιος – ΙούληςΑύγουστος Σεπτέμβριος – ΣεπτέμβρηςΟκτώβριος – ΟκτώβρηςΝοέμβριος – ΝοέμβρηςΔεκέμβριος – ΔεκέμβρηςΙανουάριος – ΓενάρηςΦεβρουάριος – ΦλεβάρηςΜάρτιος – ΜάρτηςΑπρίλιος – ΑπρίληςΜάιος – ΜάηςΤο καλοκαίριΤο φθινόπωροΟ χειμώναςΗ ΆνοιξηΤο μετρό

b) Means of Transportation: Μέσα μεταφοράς:αυτοκίνητο, εισιτήριο, κάρτα, πλοίο, αεροπλάνο, αεροδρόμιο.

c) Verbs : κουράζομαι, ξεκουράζομαι- ύπνος το μεσημέρι, μεσόγειος, σιέστα, ζέστη !

Match the images with the means of transportation:

Αυτοκίνητο

εισιτήριο 

κάρτα 

πλοίο

αεροπλάνο

αεροδρόμιο.

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 13:

NO GRAMMAR HERE, WHAT DO WE DO?

Modern Greek For Classicists Lesson 12

12 ΜΑΘΗΜΑ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

Title in Video: Episode 8 – Everyday Life

VIDEO IN FOLDER: 12_DIALOGUE_

το πρωί, το βράδυ, το απόγευμα, τη νύχτα.

Ηρακλής : Ωραία ημέρα σήμερα, Αλέξανδρε !

Αλέξανδρος : Ναι, πολύ ωραία ημέρα. Τι κάνεις το πρωί, Ηρακλή ; Εγώ κάθε μέρα πάω στο σχολείο, εκτός από τα Σαββατοκύριακα.

Ηρακλής : Τα Σαββατοκύριακα ; Εγώ δεν ξέρω τι είναι τα Σαββατοκύριακα. Όταν ήμουν μικρός, ναι, τότε κάθε μέρα είχα μάθημα με τον παιδαγωγό. Αλλά τώρα δεν έχω. Τι είναι Σαββατοκύριακο, Αλέξανδρε ;

Αλέξανδρος : Α ! Το Σαββατοκύριακο είναι το Σάββατο και η Κυριακή, μαζί. Δεν έχουμε σχολείο. Δεν έχουμε δουλειά. Όλοι είναι στο σπίτι τους και κάθονται.

Ηρακλής : Κάθονται ; Δηλαδή ; Δεν δουλεύουν ;

Αλέξανδρος : Όχι, δεν δουλεύουν. Πάντα τα Σαββατοκύριακα πηγαίνουμε ή στο θέατρο ή στον κινηματογράφο.

Ηρακλής : Στο θέατρο ; Εμείς στο θέατρο πηγαίνουμε κάθε μέρα, αλλά όταν είναι εορτή. Όταν έχει τα Διονύσια, πηγαίνουμε στο θέατρο πρωί πρωί.

Αλέξανδρος : Πρωί πρωί ; Εμείς πηγαίνουμε το βράδυ ! Και στον κινηματογράφο, το βράδυ πηγαίνουμε.

Ηρακλής : Κινηματογράφεις ; Τι γράφεις ;

Αλέξανδρος : Δεν γράφω εγώ, κινηματογράφο, σου λέω ! Πώς το λένε ; Σινεμά !

Ηρακλής : Τι είναι αυτό ;

Αλέξανδρος : Αυτό… Αυτό είναι θέατρο, αλλά οι ηθοποιοί δεν είναι εκεί. Βλέπεις τα είδωλά τους σε ένα πανί.

Ηρακλής : Δεν καταλαβαίνω… Αφού δεν είναι εκεί, πώς τους βλέπεις ; Τελοσπάντων. Και πηγαίνετε κάθε μέρα σε αυτόν τον κινηματογράφο ;

Αλέξανδρος : Όχι βέβαια ! Κάθε μέρα πηγαίνω στο σχολείο, δεν έχω χρόνο για κινηματογράφο ! Στον κινηματογράφο πηγαίνω όταν είναι Σάββατο ή Κυριακή.

Ηρακλής: Εντάξει. Εσύ ξέρεις. Εγώ δεν ξέρω από αυτά. Λοιπόν, το πρωί, τι κάνεις ;

Αλέξανδρος : Ξυπνάω, πλένω τα δόντια μου και καθαρίζομαι. Χτενίζω τα μαλλιά μου, ντύνομαι και φεύγω για το σχολείο.

Ηρακλής : Και καλά, συγγνώμη, γυμναστική δεν έχει ;

Αλέξανδρος : Έχει γυμναστική, στο σχολείο, δύο φορές την εβδομάδα.

Ηρακλής: Δύο φορές την εβδομάδα δεν είναι συχνά ! Εγώ γυμνάζομαι κάθε μέρα ! Ξυπνάω το πρωί, κάθε φορά ανάλογα με τον άθλο, μία φορά εδώ, μία φορά εκεί. Φοράω τη λεοντή μου και γυμνάζομαι δυνατά.

Αλέξανδρος : Μπράβο, Ηρακλή. Ζηλεύω. Και μετά τι κάνεις ;

Ηρακλής : Μετά τρώω. Ελιές, δημητριακά και ξεκινάω για τον άθλο που έχω. Περπατάω πολύ.

Αλέξανδρος: Με τα πόδια πηγαίνεις παντού; 

Ηρακλής : Ναι, με τα πόδια, γιατί ; Εσύ πώς πηγαίνεις;

Αλέξανδρος : Συγγνώμη, λεωφορείο δεν έχετε ;

Ηρακλής : Λεω… τι ; Δεν καταλαβαίνω τι λες. Τι είναι λεωφορείο ;

Αλέξανδρος : Ω, δύσκολα πράγματα ! Θα σου εξηγήσω άλλη φορά. Άρα τώρα ; Περπατάμε πάλι με τα πόδια ; Και σήμερα;

Ηρακλής : Ε, ναι ! Τι περιμένεις ; Κανένα άρμα; Άρματα έχει στους Αγώνες, όχι κάθε μέρα.

Αλέξανδρος: Σωστά, τι λέω… Άντε, πάμε !

Ηρακλής : Το μεσημέρι έχουμε φαγητό και ξεκούραση.

Αλέξανδρος : Σωστά, η καθιερωμένη σιέστα ! Και μετά, το απόγευμα ;

Ηρακλής : Το απόγευμα θα πέσει ο ήλιος και εμείς θα είμαστε στον ξάδερφό μου, τον Ευρυσθέα. Βλέπουμε τι άθλο θα έχω πάλι να κάνω ! Εντάξει; Πάμε;

Αλέξανδρος: Ναι, πάμε…

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 12: 

Η ημέρα = the day

Το πρωί = morning

Το μεσημέρι = midday

Το απόγευμα = afternoon

Το βράδυ = evening

Η νύχτα = night

Το Σάββατο = Saturday

Η Κυριακή = Sunday

Το Σαββατοκύριακο = Weekend

Το σχολείο = school

Το θέατρο = theatre

Η δουλειά = work, job

Η εορτή – η γιορτή = feast, celebration

Πρωί πρωί = early in the morning

Νωρίς = early

Αργά = late

Ο ηθοποιός = actor, actress

Το είδωλο = reflection, eidolon

Το πανί = cloth

Πλένω – πλένομαι = to wash – to wash myself

Καθαρίζω – καθαρίζομαι = to clean – to clean myself

Χτενίζω – χτενίζομαι = to comb – to comb myself

Ντύνω – ντύνομαι = to dress – to dress myself

Φεύγω = to leave

Μία φορά = once

Δύο φορές = twice

Γυμνάζω – γυμνάζομαι = to work out on a body part or put sb to work out / to work out myself

Ζηλεύω = to be jealous

Τρώω = to eat

Περπατάω = to walk

Πηγαίνω = to go

Το πόδι = foot

Με τα πόδια = on feet

Το λεωφορείο = bus

Ο ύπνος = sleep

Ο υπνάκος = nap

Η σιέστα = midday siesta, nap, a mediterranean climate custom

Εντάξει ;  = Ok ?

Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή = Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday, Friday

Σαββατοκύριακο, = Weekend

Αργία = public holiday

Απεργία = general strike (like May 1st)

Συχνά = often
Σπάνια = rarely
πότε πότε = every now and then
κάθε μέρα = every day

Ποτέ = never
πού και πού = every so often
κάπου – κάπου = occasionally
μερικές φορές = sometimes
πολλές φορές = many times, quite often

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 12:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

1) INSERT HERE A TIMETABLE WITH DAYS OF THE WEEK CORRESPONDING TO VIDEO 12A FROM DETAILED CURRICULUM

Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη – Weekend (Σάββατο -Κυριακή) 

Σαββατοκύριακο, Αργία – Απεργία, 

Εορτή.

2) INSERT HERE b) Telling time during the day: το πρωί, το βράδυ, το απόγευμα, τη νύχτα

CORRESPONDING TO VIDEO 12B FROM DETAILED CURRICULUM

CARTOONS FOR MORNING, NOON, AFTERNOON, EVENING, NIGHT

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 12:

a) Days of the Week: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη – Σαββατοκύριακο, Αργία – Απεργία,Εορτή.

b) Telling time during the day: το πρωί, το βράδυ, το απόγευμα, τη νύχτα

c) Telling time : Πόσο συχνά κάνεις κάτι; Συχνά, σπάνια, πότε πότε, κάθε μέρα,ποτέ, πού και πού, κάπου – κάπου, μερικές φορές, πολλές φορές.

d) Verbs: σημασία: πλένω, καθαρίζω – καθαρίζομαι, χτενίζω – χτενίζομαι,ντύνομαι, γυμνάζομαι, τρώω.Κλίση: καθαρίζομαι, χτενίζομαι, ντύνομαι, γυμνάζομαι.

e) Means of Transportation: Μέσα μεταφοράς:λεωφορείο, μετρό, γαϊδούρι, άλογο, με τα πόδια, πεζός, πεζοδρόμιο.

Άσκηση 1: 

Δευτέρα

Τρίτη

Τετάρτη

Πέμπτη

Παρασκευή

Σάββατο

Κυριακή

Σάββατο και Κυριακή = Το Σαββατοκύριακο

Δευτέρα	Τρίτη	Τετάρτη	Πέμπτη	Παρασκευή	Σάββατο	Κυριακή
Πρωί	Δουλειά	Δουλειά	Δουλειά	Δουλειά	Δουλειά	Μάθημα	γιόγκα
Μεσημέρι	φαγητό	συνάντηση	φαγητό	μήτινγκ	μάθημα	Δουλειά	Δουλειά
Βράδυ	γυμναστική	κολύμβηση	γυμναστική	βραδινό	έξοδος	σινεμά	ξεκούραση

Γράψε το δικό σου πρόγραμμα της εβδομάδας. Τι κάνεις κάθε ημέρα;

Δευτέρα	Τρίτη	Τετάρτη	Πέμπτη	Παρασκευή	Σάββατο	Κυριακή
Πρωί
Μεσημέρι
Βράδυ

Διάλογος:

-Τι μέρα είναι σήμερα;

Σήμερα είναι Δευτέρα. Τα παιδιά έχουν μαθήματα στο σχολείο.

-Τι κάνετε το Σαββατοκύριακο;

-Το Σαββατοκύριακο δεν δουλεύουμε συνήθως. Τα παιδιά δεν πάνε σχολείο.

Ξεκουραζόμαστε, βλέπουμε τους φίλους μας και πάμε βόλτες.

-Την Κυριακή δουλεύεις;

-Όχι, την Κυριακή είναι αργία.

-Την Πρωτομαγιά δουλεύεις;

-Όχι, την Πρωτομαγιά είναι απεργία.

-Δηλαδή δεν δουλεύεις ποτέ;

-Όχι, δουλεύω! Απλώς δεν δουλεύω στις αργίες και στις απεργίες.

Απάντησε γραπτώς στις ερωτήσεις τώρα:

Ποια μέρα πας στο σούπερ μάρκετ;

__________________________________________________________________________

Ποιες μέρες δουλεύεις πολύ;

__________________________________________________________________________

Ποιες μέρες δεν δουλεύεις;

__________________________________________________________________________

Ποια μέρα βλέπεις τηλεόραση και τι βλέπεις;

__________________________________________________________________________

Ποιες μέρες ξεκουράζεσαι;

__________________________________________________________________________

Ποια μέρα πας βόλτα με τα παιδιά σου; 

__________________________________________________________________________

Άσκηση 2: 

Τι κάνεις συνήθως:

1. το πρωί (06.00-11.00)________________________________________________________

2. το μεσημέρι(11.00-15.00)____________________________________________________

3. το απόγευμα(15.00-19.00)____________________________________________________

4. το βράδυ(19.00-23.00)____________________________________________________

5. τα μεσάνυχτα(00.00)_______________________________________________________

6. τη νύχτα(00.00-05.00)_______________________________________________________

7. Το ξημέρωμα (την αυγή 05.00)__________________________________________

Το πρωί τρώω το πρωινό.

Το μεσημέρι τρώω το μεσημεριανό.

Το βράδυ τρώω το βραδινό. 

Αλλά δεν τρώω μόνο! Κάνω και άλλα πράγματα!

Άσκηση 3: 

Πόσο συχνά κάνεις κάτι; Συχνά, σπάνια, πότε πότε, κάθε μέρα,

ποτέ, πού και πού, κάπου – κάπου, μερικές φορές, πολλές φορές.

Συχνά	σπάνια	πότε πότε	κάθε μέρα	ποτέ	πού και πού	κάπου – κάπουμερικές φορές	πολλές φορές
Συχνότητα	+++++	+	++	+++++++++	–	+	+	++++++++

Γράψε εσύ τώρα κάθε πότε κάνεις τα παρακάτω:

Συχνά	σπάνια	πότε πότε	κάθε μέρα	ποτέ	πού και πού	κάπου – κάπουμερικές φορές	πολλές φορές
Συχνότητα	+++++	+	++	+++++++++	–	+	+	++++++++

Συχνά	σπάνια	πότε πότε	κάθε μέρα	ποτέ	πού και πού	κάπου – κάπουμερικές φορές	πολλές φορές
Παίζω μπάσκετ
χορεύω
κοιμάμαι
τραγουδάω

Γράψε τώρα προτάσεις με τα χόμπυ σου ή το τι κάνεις όπως στο παράδειγμα:

1. Πηγαίνω πότε πότε στη θάλασσα και ψαρεύω.
2. __
3. __
4. __
5. __

Άσκηση 4: 

d) Verbs: σημασία: πλένω, καθαρίζω – καθαρίζομαι, χτενίζω – χτενίζομαι,

ντύνομαι, γυμνάζομαι, τρώω.

Κλίση: καθαρίζομαι, χτενίζομαι, ντύνομαι, γυμνάζομαι.

Άσκηση 5: 

Ταίριαξε τώρα την εικόνα με το μέσο μεταφοράς:

Match the image with the means of transportation:

Means of Transportation: Μέσα μεταφοράς:

λεωφορείο

μετρό 

γαϊδούρι

άλογο 

με τα πόδια 

πεζός

πεζοδρόμιο

Modern Greek For Classicsts Lesson 13

13 ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ

Title in Video: Episode 9 – Metaforai_ Means Of Transportation

VIDEO IN FOLDER: 13_DIALOGUE

(54,5% –  A1 level according to software)

44,27% – A2 level according to software)

Past Continuous

Directions to a place, Using or not using public transport, Negation, on difficult and easy stuff.

Ηρακλής : Πάμε λοιπόν ; Έχουμε δρόμο ακόμα πολύ !

Αλέξανδρος : Ναι, πάμε. Αλλά πώς θα πάμε ; Με τα πόδια ;

Ηρακλής : Πώς θέλεις δηλαδή ; Με το άρμα πάμε όταν έχει αγώνα, στους Ολυμπιακούς αγώνες!

Αλέξανδρος : Τι λες, Ηρακλή ; Μόνον τότε ; Δηλαδή, λεωφορείο δεν έχει ;

Ηρακλής : Τι είναι λεωφορείο ; Εμείς πάμε ή με τα πόδια ή με το άρμα και τα άλογα, όταν έχει αγώνα. Α, ναι, και όταν πάμε από τη θάλασσα, πάμε με την Τριήρη, με το μεγάλο πλοίο !

Αλέξανδρος : Εγώ πάω με το πλοίο μόνον όταν πάμε διακοπές.

Ηρακλής : Τι είναι διακοπές ;

Αλέξανδρος : Διακοπές είναι όταν δεν έχει σχολείο. Διακοπές είναι όταν δεν δουλεύουμε. Το καλοκαίρι, δηλαδή από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο. Μετά, το Σεπτέμβριο έχει πάλι σχολείο.

Ηρακλής : Και πώς πηγαίνεις στο σχολείο ; Δεν πηγαίνεις με τα πόδια ;

Αλέξανδρος : Όχι βέβαια ! Είναι μακριά ! Δεν είναι κοντά ! Όταν πηγαίνω στο σχολείο, παίρνω το λεωφορείο, ένα μεγάλο αυτοκίνητο. Όταν πηγαίνω στο κέντρο της Αθήνας, πάλι παίρνω το λεωφορείο.

Ηρακλής : Τρελό πράγμα αυτό το λεωφορείο.

Αλέξανδρος : Και πού να σου πω για το μετρό ; Το ξέρεις το μετρό ;

Ηρακλής : Τι είναι το μετρό ; Εννοείς αυτό που λένε στους Δελφούς Μέτρον Άριστον ; Όλα δηλαδή με μέτρο, τίποτε σε υπερβολή ;

Αλέξανδρος : Χαχαχα ! Όχι, δεν εννοώ αυτό ! Το μετρό είναι ένα αυτοκίνητο μέσα στη γη ! Πάει πάρα πολύ γρήγορα, πιο γρήγορα από το λεωφορείο. Δίνεις το εισιτήριο, μπαίνεις μέσα και πηγαίνεις από την μία άκρη της Αθήνας στην άλλη !

Ηρακλής: Δηλαδή πόσο γρήγορα ;

Αλέξανδρος : Πάρα πολύ γρήγορα ! Είσαι από την Ακρόπολη στο Αεροδρόμιο σε μία ώρα !

Ηρακλής : Τι να κάνεις στο αεροδρόμιο ;

Αλέξανδρος : Μα φυσικά, να πάρεις το αεροπλάνο ! Δεν ξέρεις τι είναι αεροπλάνο ;

Ηρακλής :  Όχι, τι είναι το αεροπλάνο ; Καταπίνει αέρα ;

Αλέξανδρος : Όχι, δεν καταπίνει αέρα ! Καταπίνει βενζίνη και πετάει στον αέρα σαν πουλί !

Ηρακλής : Δηλαδή σαν τον Ίκαρο ;

Αλέξανδρος : Ναι, σαν τον Ίκαρο ! Αλλά δύσκολα πέφτει το αεροπλάνο ! Είναι δυνατό πουλί!

Ηρακλής : Αλέξανδρε, νομίζω ότι μου λες ψέματα.

Αλέξανδρος : Όχι, δεν σου λέω ψέματα. Αλήθεια σου λέω ! Γιατι δεν με πιστεύεις ;

Ηρακλής : Γιατί όσα λες, είναι απίστευτα. Τελοσπάντων, τώρα δεν έχει ούτε μετρό, ούτε λεωφορείο, ούτε αεροπλάνο. Έχει μόνον τα πόδια μας. Πάμε ;

Αλέξανδρος : Ναι, πάμε. Θα κουραστούμε γρήγορα, νομίζω. Αλλά τι να κάνουμε ;

GLOSSARY – ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 13: 

Ο δρόμος = the road

Το άρμα = chariot

Το άλογο = horse

Ο αγώνας = struggle, game

Η διακοπή / οι διακοπές = break, interruption / (in plural:) vacations

Η θάλασσα = sea

Η τριήρης = trieren?

Το πλοίο = boat

Το καλοκαίρι = Summer

Το φθινόπωρο = Autumn

Ο χειμώνας = Winter

Η Άνοιξη = Spring

Το μετρό = subway

Το αυτοκίνητο = car

Το λεωφορείο = bus

Το αεροπλάνο = airplane

Το αεροδρόμιο = airport

Μακριά = far

Κοντά = near

Το εισιτήριο = ticket

Μπαίνω = to enter

Βγαίνω = to exit

Πηγαίνω = to go

Γρήγορος γρήγορη γρήγορο = fast

Γρήγορα = quickly

Φυσικά = Naturally, Of course

Καταπίνω = to swallow

Πέφτω = to fall

Πιστεύω = to believe

Το πουλί = bird

Σαν τον/ σαν την/ σαν το = like a (when comparing one thing to another)

Ιούνιος – Ιούνης = June

Ιούλιος – Ιούλης = July 

Αύγουστος  = August

Σεπτέμβριος – Σεπτέμβρης = September

Οκτώβριος – Οκτώβρης = October

Νοέμβριος – Νοέμβρης = November

Δεκέμβριος – Δεκέμβρης = December

Ιανουάριος – Γενάρης = January

Φεβρουάριος – Φλεβάρης = February

Μάρτιος – Μάρτης = March

Απρίλιος – Απρίλης = April

Μάιος – Μάης = May

COMPREHENSION EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 13:

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

1) INSERT HERE a) Months of the year / Seasons 

CORRESPONDING TO VIDEO 13A FROM DETAILED CURRICULUM

CARTOONS FOR SEASONS AND MONTHS ALSO LOOK AT THIS MAP

a) Months of the year / SeasonsΙούνιος – ΙούνηςΙούλιος – ΙούληςΑύγουστος Σεπτέμβριος – ΣεπτέμβρηςΟκτώβριος – ΟκτώβρηςΝοέμβριος – ΝοέμβρηςΔεκέμβριος – ΔεκέμβρηςΙανουάριος – ΓενάρηςΦεβρουάριος – ΦλεβάρηςΜάρτιος – ΜάρτηςΑπρίλιος – ΑπρίληςΜάιος – ΜάηςΤο καλοκαίριΤο φθινόπωροΟ χειμώναςΗ ΆνοιξηΤο μετρό

b) Means of Transportation: Μέσα μεταφοράς:αυτοκίνητο, εισιτήριο, κάρτα, πλοίο, αεροπλάνο, αεροδρόμιο.

c) Verbs : κουράζομαι, ξεκουράζομαι- ύπνος το μεσημέρι, μεσόγειος, σιέστα, ζέστη !

Match the images with the means of transportation:

Αυτοκίνητο

εισιτήριο 

κάρτα 

πλοίο

αεροπλάνο

αεροδρόμιο.

GRAMMAR EXERCISES – ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ 13:

NO GRAMMAR HERE, WHAT DO WE DO?

(ΡΗΜΑΤΑ – VERBS)